Avrupa'da en sevdiğimiz yaz köşeleri

Editör Courtney Tenz: Almanya'ya ilk geldiğim yaz, Baltık Denizi'nde önceden görmediğim bir şeye rast geldim: Almanca'da Strandkorb (sahil sepeti) denilen üstünde korunaklı gölgeliği olan plaj sandalyesi! Bu tarz bir oturağın içinde etraftaki rüzgarı hissetmediğinden ve güneş de içeri giremediği için ucu bucağı görünmeyen bir denize sanki tek başına bakıyormuş gibi hissediyorsun.

Editör Klaus Krämer: İşte bu benim meşe ağacım. Ağaç benim değil, ancak her seferinde beni kendine çekmeyi başarıyor. Almanya'nın Kuzey Ren-Vestfalya eyaletinde tepeleriyle meşhur Bergisches Land'da 200 yıllık bir nöbetçi bu meşe ağacı. Uzun ömründe savaş, zorluklar ve kıtlığın yanı sıra altın gibi hasatlar, cilveleşen çiftler, etrafında dans eden çocuklar ve dallarına yuva yapan kuşlar da gördü.

Editör Silke Wünsch: Fransa'nın Büyük Kanyon'u olarak anılan Verdon vadisine ilk defa 2005 senesinde gittim. Lavanta kokan havasıyla bu bölge dağcılar ve uzun yürüyüş yapanlar için birebir. 2008'de kanyon geçişi yaparken arkadaşım Arno burada hayatını kaybetti. O zamandan beri her sene buraya geri dönerim. Mezarı başında oturup huzurun tadını çıkartırım ve kendimi ona daha yakın hissederim.

Editör Gaby Reuchner: Ren Nehri'ne yakın oturuyorum ve vaktim oldukça kürek çekmeyi seviyorum. Her seferinde küçük bir tatil gibi oluyor. İlkbaharda ördekler ve yavruları bana eşlik ediyor. Yazın ise güneşlenmek isteyenler sahilde oluyor. Ancak Ren Nehri bazen aldatıcı olabiliyor. Dalgalarda uzman olmak için tek bir yöntem var: Aynen hayatta olduğu gibi sükûnette güç var.

Editör Sabine Peschel: Almanya'nın güneyinde yer alan Maulbronn Manastırı, türünün Avrupa'da en iyi korunmuş örneği... 1147 yılından itibaren bu manastır yüzyıllar içerisinde dönemin mimari özelliklerine göre inşaatlar geçirerek büyüdü. Şu anda UNESCO Dünya Mirası Listesi'nde olan bu alanın güzel köşelerinden çok keyif alıyorum. Beni zamanda bir yolculuğa çıkartıyor.