Komemorativni skup za žrtve Prijedora i doline Sane

Posmrtni ostaci sedam žrtava pronađeni su na lokalitetima Kozaruša, Donja Dragotinja, Pašinac i Volarić. Sahranjeni su nakon verskog dela programa u okviru obeležavanja Dana sećanja na prijedorske žrtve. Posmrtne ostatke Mirsada Zečića sahranila je porodica.

„Prošle godine je pronađen u masovnoj grobnici u Donjoj Dragotinji“, kroz suze priča njegova sestra Anita, koja kaže da su nakon 30 godina svi pronašli mir.

„Najgore je što smo kasnije saznali da je živ zakopan. Prvo su mu slomili rebra i onda su ga živog zakopali sa vezanim rukama. Imao je samo 24 godine. Danas ga napokon vraćamo kući, nakon 33 godine“, priča Anita, koja kaže da se taj smiraj ne može ničim zameniti.

Traga se za još 500 osoba

I Semir Čelić, u trenutku smrti imao je 24 godine. Nestao je u avgustu 1992. a posmrtni ostaci pronađeni su 30 godina kasnije na lokalitetu Donja Dragotinja kod Prijedora. Sahranjen je sa posmrtnim ostacima brata Edina.

Najstarija žrtva je Kasim Bajraktarević, koji je u trenutku smrti imao 70 godina. Posmrtni ostaci ekshumirani su 1998. godine u Prijedoru.

Na komemoraciji je postavljena izložba fotografija posvećenih prijedorskim logorima i masovnim grobnicama iz kojih su ekshumirani logoraši prijedorskih logora. Mirsad Duratović, kao maloletnik je bio u logorima „Omarska“, „Manjača“ i „Trnopolje“. Podseća na sporost sudskih postupaka. Danas, kao potpredsednik Narodne skupštine Republike Srpske, upozorava na broj žrtava za kojima se traga.

„Na području Prijedora i dalje nismo identifikovali oko 500 osoba. Zbog grešaka na početku procesa kada nije postojala mogućnost identifikacije putem DNK, već su porodice prepoznavale ostatke odeće, dešavale su se greške“, kaže Duratović, podsećajući da se danas u hali Šejkovača kod Sanskog Mosta nalazi oko 200 posmrtnih ostataka čiji identitet nije utvrđen.

„Ovim putem apelujemo na porodice da se jave Institutu za nestale BiH kako bi proces identifikacije priveli kraju“, kaže Duratović.

Traganje za pravdom ne sme stati

U Institutu za nestale osobe BiH rekli su da je nakon 30 godina teško pronaći pojedinačne ili masovne grobnice, s obzirom na relevantne informacije sa kojima raspolažu nakon toliko vremena. Osim Čelića i Bajraktarevića, u Prijedoru su prošle godine pronađeni posmrtni ostaci i Mehmeda Čikotića, Ismeta Sučića i Omera Alagića.

„Radi se o nekompletnim posmrtnim ostacima i porodice su čekale u nadi da će kompletirati tela kako bi bila sahranjena. Međutim, ove godine su doneli odluku da se oni konačno sahrane, gde će naći kakav-takav smiraj“, kaže Emza Fazlić iz Instituta za nestale osobe, podsetivši da se na području BiH traga za 7.600 osoba.

Verski obred u Kozarcu predvodio je reis Husein Kavazović, koji je rekao da je Prijedor pre 33 godine bio mesto teških zločina, koje svedoči koliko je snaga mržnje razarajuća.

„Ostanimo svesni težine zločina u Prijedoru. Pokažimo saosećanje za bol koju u sebi nose roditelji, deca i supružnici. Olakšajmo im njihovu bol i patnju“, rekao je Kavazović, ističući da traganje za pravdom za zločince ne sme prestati.

„Danas se sećajmo, a sutra učinimo sve da se zločin iz Prijedora nikada i nikom ne ponove. Vreme je za priznanje zločina koji su ovde počinjeni“, zaključio je Kavazović.

276 godina u Hagu

Haški tribunal je za zločine u Prijedoru osudio 17 lica na ukupno 276 godina zatvora. Na doživotne kazne, između ostalog i za zločine protiv čovečnosti na području Prijedora, osuđeni su nekadašnji predsednik Republike Srpske Radovan Karadžić i tadašnji komandant Glavnog štaba Vojske Republike Srpske (VRS) Ratko Mladić.

Kazna od 40 godina zatvora izrečena je bivšem predsedniku Opštine i Kriznog štaba Prijedora Milomiru Stakiću. Paralelno sa sudskim procesima u Hagu, Sud Bosne i Hercegovine osudio je 28 lica za zločine nad bošnjačkim i hrvatskim stanovništvom.