Die Welt: czy na świecie zapanuje Pax Russo-Americana?
6 marca 2025
Wyobraźmy sobie świat w 2029 roku, kiedy to cała Europa jest podzielona między Rosję a USA – proponuje na łamach dziennika „Die Welt” brytyjsko-niemiecki dziennikarz Alan Posener. Kreśli on scenariusz, w którym na świecie zapanuje Pax Russo-Americana, czyli „pokój rosyjsko-amerykański”. W scenariuszu tym podział Europy byłby konsekwencją „układu, jaki leżał na stole w 2025 r.”. „To cena, jaką zapłacił Donald Trump, aby wyrwać Rosję Chinom i pozyskać ją jako sojusznika” – pisze autor.
„Jest rok 2025. O taki układ chodzi, gdy terminator Trumpa Elon Musk uprawia propagandę na rzecz prorosyjskiej AfD. O to chodzi, gdy jego wiceprezydent i prawdopodobny następca J.D. Vance uzależnia amerykańską pomoc wojskową dla Europy od właściwej postawy politycznej i gospodarczej. O to chodzi, gdy Trump jeszcze przed rozpoczęciem negocjacji pokojowych w sprawie Ukrainy akceptuje wszystkie żądania Władimira Putina. O to chodzi, gdy Trump i Vance przed kamerami upokarzają swojego gościa Wołodymyra Zełenskiego, a były prezydent Rosji Dmitrij Miedwiediew przypuszcza antysemicki atak, że Żyd Zełenski to ‚impertynencka świnia'” – ocenia Posener.
Cele Putina
Według niego za przejście na stronę USA Putin nie tylko będzie chciał zatrzymać podbite terytoria Ukrainy, zapobiec członkostwu Ukrainy w NATO i „zainstalować rosyjską marionetkę w Kijowie”.
„To wszystko Trump już mu przyznał. Putin będzie chciał także zapobiec temu, by Unia Europejska stała się unią obronną, która nawet po wycofaniu się USA formułuje i realizuje swoje globalne i kontynentalne interesy w sojuszu z Wielka Brytanią i Kanadą” – dodaje.
„W tym celu Putin będzie musiał rozbić Europe. Podburzyć państwa przeciw państwom, regiony przeciw regionom, grupy społeczne przeciw grupom społecznym, zasiać nienawiść i nieufność” – ocenia. Jego zdaniem Węgry i Słowacja już pełnią funkcję „satelitów Moskwy”, a w krajach bałtyckich tamtejsze rosyjskojęzyczne mniejszości mają według planów Moskwy stanowić element destabilizujący.
Zarzut, że były dyskryminowane, mógłby służyć jako pretekst dla interwencji wojskowej. „W zachodniej i środkowej Europie wspierane są etnonacjonalistyczne partie” – dodaje. Według Posenera Putin będzie liczył też na niepewnych i rusofilskich polityków w starych niemieckich partiach, jak chadecki premier Saksonii Michael Kretschmer czy części SPD.
Europa jak zatęchła, ogrzewana cela
Autor przestrzega też przed „niedocenieniem atrakcyjności oferty, jaką daje taki Pax Russo-Americana. „Rozbrojona Europa” dostawałaby tanie rosyjskie surowce i nadprodukcję amerykańskiego rolnictwa, a w zamian mogłaby dostarczać luksusowe samochody i wyborną brandy do Moskwy oraz markowe torebki i szampana do Mar-a-Lago. Politycznie byłaby jednak niczym zatęchła, dobrze ogrzewana cela.
„Przyjemnie byłoby żyć w tej zniekształconej Europie, o ile nie zaprzeczałoby się kłamliwej propagandzie z Moskwy i Waszyngtonu. Europa przypominałaby rozczłonkowane i przymusowo spacyfikowane Niemcy w dekadach po Kongresie Wiedeńskim. Efektem byłaby nowa epoka biedermeierowska, bez (rewolucji) 1848 roku w zasięgu wzroku” – pisze Posener.
„Niemcy nie miałyby nic do powiedzenia, ale przepełniony uprzedzeniami niemiecki Michel, za przyzwoleniem władz, mógłby milion razy powiedzieć, że tureccy sprzedawcy warzyw i żydowscy milionerzy, dziewczyny w chustach, feministki i transseksualiści nie należą do Niemiec, że Ukraińcy i Syryjczycy, Rumuni i czarni Afrykanie powinni wracać do domu, że geje i lesbijki to zboczeńcy, że kościoły powinny dbać o ludzkie dusze zamiast ingerować w politykę, że zmiany klimatyczne to zły wynalazek, ale silnik spalinowy to dobry wynalazek, że Ukraina została słusznie ukarana za faszystowską agresję na Rosję i że Polacy i Winston Churchill byli tak naprawdę winni II wojny światowej, a tym samym Holokaustu” – dodaje autor.
I zastanawia się, jak długo przyszły kanclerz Friedrich Merz zdołałby oprzeć się „tkwiącemu głęboko niemieckiemu pragnieniu takiej biedermeierowskiej epoki”, szczególnie jeżeli presja na koalicję z AfD nie była wywierana tylko z Moskwy, ale też z Waszyngtonu.