۸۰ سالگی یوپ هاینکس، یکی از موفق‌ترین چهر‌ه‌های فوتبال آلمان

یوپ هاینکس از موفق‌ترین چهره‌های فوتبال آلمان محسوب می‌شود. او هم به عنوان بازیکن افتخارات زیادی به دست آورده است و هم در مقام سرمربی باشگاه‌های صاحبنام. نام هاینکس بیش از همه با دو باشگاه پیونده خورده است: بوروسیا مونشن‌گلادباخ و بایرن مونیخ. قهرمانی فوتبال اروپا و جهان در مقام بازیکن و همچنین قهرمانی‌های متعدد در سمت سرمربی باشگاه‌های معروف چون بایرن مونیخ و رئال مادرید از جمله افتخارات اوست.

یوپ هاینکس (راست) در طول فعالیت حرفه‌ای خود تنها در خدمت دو باشگاه بود. او در بین سال‌های ۱۹۶۵ تا ۱۹۶۷ و سال‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۸ در باشگاه بوروسیا مونشن‌گلادباخ توپ زد و در بین سال‌های ۱۹۶۸ تا ۱۹۷۰ در خدمت باشگاه هانوفر بود. هاینکس به ویژه در دهه هفتاد میلادی در کنار گونتر نتزر (چپ) از ستون‌های مونشن‌گلادباخ محسوب می‌شد.

یوپ هاینکس به همراه بوروسیا مونشن‌گلادباخ افتخارات زیادی کسب کرد از جمله چهار قهرمانی بوندس‌لیگا (۱۹۷۱، ۱۹۷۵، ۱۹۷۶ و ۱۹۷۷) و یک بار عنوان قهرمانی جام حذفی آلمان (۱۹۷۳).

یوپ هاینکس همچنین در دو فصل بوندس‌لیگا توانست مهارت‌های گلزنی خود را به بهترین شکل نشان دهد و تاج بهترین گلزن لیگ دسته اول فوتبال آلمان را بر سر بگذارد. یکی از بازی‌های فراموش‌نشندنی هاینکس مصاف مونشن‌گلادباخ و دورتموند در آوریل ۱۹۷۸ بود. این پیکار با پیروزی ۱۲ بر صفر مونشن‌گلادباخ پایان یافت و رکوردی است که تا کنون پا بر جاست. هاینکس (چپ) ۵ گل از ۱۲ گل تیمش را به ثمر رساند.

رقیب سرسخت مونش‌گلادباخ در دهه هفتاد میلادی باشگاه صاحبنام بایرن مونیخ بود. تصویر: یوپ هاینکس (پیراهن سفید) و فرانتس بکن‌باوئر (پیراهن قرمز)، کاپیتان‌های مونشن‌گلادباخ و بایرن مونیخ در یکی از دوئل‌های این دو تیم در سال ۱۹۷۳.

کسب عنوان قهرمانی جام یوفا در سال ۱۹۷۵ با پیروزی بر حریف هلندی خود، توئنته انشده افتخار بزرگی است که مونشن‌گلادباخ در سطح رقابت‌های باشگاهی در اروپا در دهه هفتاد میلادی به دست آورد. دیدار رفت میان دو تیم با تساوی بدون گل به پایان رسید، اما مونشن‌گلادباخ در دیدار برگشت با نتیجه ۵ بر یک حریف را شکست داد تا این افتخار را در کارنامه خود ثبت کند. یوپ هاینکس با زدن ۳ گل سهم مهمی در این موفقیت داشت.

باشگاه بوروسیا مونشن‌گلادباخ به مناسبت هشتادمین سالگرد تولد یوپ هاینکس نمایشگاه ویژه‌ای دایر کرده است. یکی از چیدمان‌ها در این نمایشگاه نصب ۲۹۹ توپ است. هر توپ نماد یک گل است که هاینکس در پیراهن بوروسیا مونشن‌گلادباخ به ثمر رساند.

یوپ هاینکس (نفر هفتم از چپ) در پیراهن تیم ملی آلمان هم خوش درخشیده است. او در سال ۱۹۷۲ به همراه ملی‌پوشان آلمان قهرمان اروپا شد و در سال ۱۹۷۴ نیز عنوان قهرمانی فوتبال جهان را به دست آورد. هاینکس در ۳۹ بازی ملی برای آلمان ۱۴ گل به ثمر رساند.

یوپ هاینکس (دوم از راست) در سال ۱۹۷۹ فعالیت سرمربی‌گری را در باشگاه بوروسیا مونشن‌گلادباخ آغاز کرد و سال‌ها در خدمت این باشگاه بود، اگر چه نتوانست افتخاری با این باشگاه کسب کند. او در سال ۱۹۸۷ هدایت تیم پرآوازه بایرن مونیخ را برعهده گرفت و چندی بیش طول نکشید تا توانست با این تیم قهرمان بوندس‌لیگا شود.

هاینکس در سال ۱۹۹۱ میلادی فصل ناموفقی با بایرن مونیخ را تجربه کرد و مسئولان باشگاه به ناچار به همکاری خود با هاینکس پایان دادند. او در سال ۱۹۹۲ راهی اسپانیا شد و هدایت اتلتیکو بیلبائو را بر عهده گرفت. هاینکس توانست از تیمی نسبتا ضعیف تیمی بسازد که موفق شد در رقابت‌های باشگاه‌ها خوش بدرخشد و جایی برای خود در رده‌های بالای جدول تثبیت کند. هاینکس در کنار خاویر اوریا، رئیس باشگاه اتلتیکو بیلبائو.

هاینکس پس از تجربه اسپانیا بار دیگر به آلمان بازگشت و سرمربی‌گری اینتراخت فرانکفورت را عهده‌دار شد. این همکاری اما مدت زیادی طول نکشید و هاینکس از جمله به خاطر اختلافات و تنش‌ها با شماری از بازیکنان در نهایت تصمیم گرفت، به فعالیت خود در فرانکفورت پایان دهد.

هاینکس پس از تجربه نه چندان مثبت با فرانکفورت بار دیگر به اسپانیا بازگشت و در سال ۱۹۹۵ قراردادی دو ساله با باشگاه ورزشی تنریف امضاء کرد. او در همان اولین فصل تیمش را به رقابت‌های اروپایی رساند. در سال ۱۹۹۶ باشگاه بارسلونا به هاینکس پیشنهاد همکاری داد، اما او این پینشهاد را رد کرد و گفت، همواره به قراردادهایش پایبند بوده است. تصویر: هاینکس با کیک تولد ۵۲ سالگی که از خبرنگاران اسپانیایی دریافت کرد.

یوپ هاینکس اولین عنوان بین‌المللی خود را اما با باشگاه پرآوازه رئال مادرید کسب کرد. شاگردان او در سال ۱۹۹۸ در فینال لیگ قهرمانان باشگاه‌های اروپا، یوونتوس تورین از ایتالیا را ۱ بر صفر شکست داده و قهرمان این رقابت‌ها شدند. تصویر: شادی هاینکس و بازیکنان رئال از پیروزی بر یوونتوس در فینال لیگ قهرمانان در سال ۱۹۹۸.

هاینکس (راست در تصویر) و شاگردانش با این موفقیت به عطش ۳۰ ساله رئال برای فتح قله اروپا پایان دادند.

کسب عنوان قهرمانی باشگا‌ه‌های اروپا اما در نهایت نتوانست حضور هاینکس در مادرید را مستحکم کند. سرپرستان رئال او را با وجود این موفقیت برکنار کردند. لورنزو سانز (راست)، رئیس باشگاه رئال مادرید و یوپ هاینکس با جام قهرمانی باشگاه‌های اروپا.

هاینکس پس از پایان همکاری با رئال راهی پرتغال شد و سرمربی‌گری تیم صاحبنام بنفیکا لیسبون را بر عهده گرفت. مسئولان بنفیکا امید داشتند که این باشگاه بتواند با یاری هاینکس به مسیر موفقیت بازگردد، اما انتظارات آنها برآورده نشد و همکاری طرفین پس از تنها یک فصل به پایان رسید.

هاینکس پس از تجربه کوتاه در پرتغال به اسپانیا رفت و ۲ سال سرمربی اتلتیکو بیلبائو بود. او پس از پایان قراردادش به آلمان بازگشت تا هدایت باشگاه شالکه را بر عهده بگیرد. این همکاری اما با کامیابی توأم نبود و شالکه بعد از عملکرد ضعیف تیم، هاینکس را برکنار کرد. او سپس به مدت یک سال و نیم از صحنه دور بود تا اینکه در سال ۲۰۰۶ هدایت مونشن‌گلادباخ را برعهده گرفت؛ باشگاهی که به عبارتی "خانه" او محسوب می‌شود.

هاینکس نتوانست انتظارات در مونشن‌گلادباخ را برآورده کند و در سال ۲۰۰۷ از سمت سرمربی‌گری کناره گرفت. او مدتی از صحنه غایب بود تا اینکه در سال ۲۰۰۹ سرپرستان بایرن مونیخ از او خواستند تا برای مدتی کوتاه هدایت این تیم را پس از برکناری یورگن کلینزمان عهده‌دار شود. بایرن مونیخ در هشت بازی پایانی تحت سرمربی‌گری هاینکس ۴ پیروزی و ۴ تساوی کسب کرد و نایب‌قهرمان فصل شد.

در ژوئن سال ۲۰۰۹ باشگاه بایر لورکوزن اعلام کرد که یوپ هاینکس سرمربی این تیم خواهد بود. بایر لورکوزن در ۲۴ هفته در آن فصل طعم شکست را نچشید، اما در نهایت تنها توانست رتبه چهارم را به خود اختصاص دهد. هاینکس در سال دوم هم موفق شد در کنار کسب عنوان نایب‌قهرمانی بوندس‌لیگا، تیمش را به رقابت‌های اروپایی هدایت کند. او اما در نهایت از تمدید قراردادش با لورکوزن صرف نظر و باشگاه را در سال ۲۰۱۱ ترک کرد.

در مارس ۲۰۱۱ بایرن مونیخ یوپ هاینکس را به عنوان مربی فصل جدید معرفی کرد. نخستین سال این همکاری چندان موفقیت‌آمیز نبود، اما بایرن مونیخ در سال ۲۰۱۳ تحت هدایت هاینکس به قهرمانی سه‌گانه (بوندس‌لیگا، جام حذفی آلمان و لیگ قهرمانان باشگاه‌های اروپا) دست یافت.

تصویری از جشن شادی و تقدیر بازیکنان بایرن مونیخ پس از پیروزی ۳ بر ۲ در فینال جام حذفی آلمان بر اشتوتگارت در سال ۲۰۱۳. ناگفته نماند که بایرن مونیخ تا کنون ۲۱ بار در فینال جام حذفی آلمان حضور داشته و در ۱۸ پیکار نهایی نیز پیروز و به عنوان قهرمان میدان را ترک کرده است.

یوپ هاینکس با این موفقیت نه تنها به آروزی دیرینه بایرن مونیخ برای فتح قله فوتبال باشگاهی اروپا تحقق بخشید، بلکه نخستین سرمربی آلمانی بود که توانست به "قهرمانی سه‌گانه" دست یابد.

یوپ هاینکس ۶۸ ساله بود که قهرمانی سه‌گانه را برای بایرن مونیخ به ارمغان آورد. او پس از این کامیابی ‌تاریخی به سرمربی‌گری بایرن مونیخ خاتمه داده و گفت که می‌خواهد "اکنون وقت خود را صرف خانواده و زندگی شخصی‌اش کند". هاینکس همچنین تصریح کرده بود که قصد ندارد در آینده دوباره به عنوان سرمربی فعالیت کند.

هاینکس در پی کسب قهرمانی سه‌گانه در سال ۲۰۱۳ به همراه بایرن مونیخ به افتخاری دیگر نیز دست یافت. او در آن سال از سوی فدراسیون جهانی فوتبال، فیفا به عنوان بهترین سرمربی جهان برگزیده شد و توپ طلایی را دریافت کرد.

یوپ هاینکس که با فعالیت حرفه‌ای خداحافظی کرده بود، در اکتبر سال ۲۰۱۷ بار دیگر به یاری تیم بحران‌زده بایرن مونیخ شتافت و سکان کشتی را در دست گرفت. با بازگشت هاینکس بود که این تیم بار دیگر به مسیر موفقیت بازگشت و توانست قهرمان بوندس‌لیگا شود.

بایرن مونیخ در آن فصل حتی توانست به چهار تیم برتر اروپا بپیوندد، اما در مرحله نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان از رئال مادرید شکست خورد و حذف شد. صحنه‌ای از خوشامدگویی هاینکس (چپ) به زین‌الدین زیدان، سرمربی رئال مادرید.

یوپ هاینکس در طول فعالیت‌های پرفراز و نشیبش بیش از یک هزار بار به عنوان بازیکن و سرمربی در بوندس‌لیگا قدم به میدان گذاشت. ۹ مه ۲۰۲۵ مصادف است با هشتادمین سالگرد تولد این چهره پیشکوست و موفق فوتبال آلمان.