کاریکاتور هفته
۱۴۰۴ شهریور ۱۴, جمعه
در هفته اخیر زمزمه احتمال اجرای کنسرتی از همایون شجریان به صورت رایگان در میدان آزادی بحث های فراوان برانگیخت، بسیاری معتقد بودند فرصتی مناسب است برای مرهم زدن بر زخم‌ها و نمایش همبستگی اجتماعی، در میان این گروه تعدادی از مسئولین دولتی و حامیان حکومت به چشم می‌خوردند از جمله معاون وزارت ورزش و جوانان که کنسرت خیابانی شجریان را فرصتی برای همدلی ملی خواند.
تعدادی از این حامیان بر "مردمی" و "مستقل بودن" این کنسرت تاکید می کردند، در مقابل منتقدان با اشاره به اسپانسرهای این کنسرت و چرغ سبز مقدماتی دولت، استقلال آن را زیر سوال برده، برنامه را ادامه سیاست استفاده ابزاری از هنرمندان برای کشاندن آنها به سمت حکومت در زمانه ای خواندند که کشور در بدترین شرایط اقتصادی قرار دارد و ایده گذار از نظام مدت‌هاست در اذهان عمومی نهادینه شده است.
کنسرت در فضای باز میدان آزادی، عاقبت به خاطر نگرانی نهادهای امنیتی از عدم توانایی کنترل جمعیت میلیونی لغو شد اما این بحث باقی ماند که آیا در حالی که همچنان مردم از حکومت صدمات جبران ناپذیر دیده، صدها زندانی سیاسی عقیدتی در بندند و چندین نفر منتظر اجرای حکم اعدام و به طور خلاصه جمهوری اسلامی هیچ تغییر رویه معناداری در برخورد با شهروندان و سیاست‌های هزینه‌ساز بین المللی نکرده، صحبت از آشتی و همدلی ملی با پذیرش ضمنی این حاکمیت معنا دارد و نقش و مسوولیت هنرمندان در قبال مردم چیست؟