نتیجه پژوهش؛ رشد نگرانی پناهجویان از بیگانه‌هراسی در آلمان
۱۴۰۴ شهریور ۵, چهارشنبه
آنگلا مرکل، صدراعظم وقت آلمان، جمله معروف "ما از عهده‌اش برمی‌آییم" خود را تابستان ۲۰۱۵ بیان کرد. در آن زمان صدها هزار پناهجو وارد آلمان شدند.
یک مطالعه جدید موسسه تحقیقات اقتصادی آلمان نشان می‌دهد که دیدگاه پناهجویان از آن زمان تا کنون نسبت به کشور میزبان تغییر کرده و نگرانی آن‌ها از بیگانه‌هراسی رو به افزایش است.
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
در این مطالعه جدید از پناهجویان پرسیده شد: «آیا امروز در آلمان احساس خوش‌آمدگویی می‌کنید؟»
نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که در سال ۲۰۱۷ حدود ۸۴ درصد پاسخ‌دهندگان به این پرسش مثبت پاسخ دادند، اما این میزان در سال ۲۰۲۰ به ۷۸ درصد رسیده و در سال ۲۰۲۳ تا ۶۵ درصد کاهش یافته است.
عوامل مختلفی مانند سطح تحصیلات، جنسیت و محل زندگی در تجربه تبعیض مؤثر بوده‌اند. برای مثال، زنان با تحصیلات متوسط بیشتر از زنان بدون مدرک از تبعیض در جستجوی مسکن گزارش داده‌اند و یا مردان پناهجو در شرق آلمان در همه حوزه‌های بررسی‌شده بیش از دیگران مورد تبعیض قرار گرفته‌اند.
این مطالعه که بین سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۳ انجام شده، شامل افرادی بوده که از سال ۲۰۱۳ تا سپتامبر ۲۰۲۲ در آلمان درخواست پناهندگی یا حمایت موقت داده بودند.
اظهارات پناهجویان اوکراینی و ترکیه‌ای در این تحقیق لحاظ نشده است.
پژوهش‌گران معتقدند کاهش احساس خوش‌آمدگویی با گفتمان عمومی پیرامون سیاست‌های محدودکننده مهاجرتی، مانند تسهیل بازگرداندن پناهجویان، مرتبط است.
طبق این تحقیق در سال ۲۰۲۳، سطح بالایی از دشمنی و افزایش چشمگیر مواضع مهاجرت‌ستیزانه در گفتمان سیاسی مشاهده شده است.
تمایل پناهجویان به دریافت تابعیت آلمانی
با وجود نگرانی‌های اجتماعی، پناهجویان همچنان به ماندن در آلمان تمایل نشان دادند. تقریبا ۹۸ درصد از آنان قصد دارند تابعیت آلمان را دریافت کنند، یا قبلاً درخواست داده‌اند، یا حتی شهروند شده‌اند.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
روند اخذ تابعیت به طور مستمر در حال افزایش است؛ سهم پناهجویانی که موفق به دریافت تابعیت شده‌اند از ۲.۱ درصد در سال ۲۰۲۱ به ۷.۵ درصد در سال ۲۰۲۳ افزایش یافته و نسبت کسانی که درخواست تابعیت داده‌اند از ۷.۳ درصد به ۲۵.۷ درصد رسیده است.
وضعیت کودکان پناهجویان
در تحقیقات جدید رشد کودکان متولدشده پناهجویان در آلمان نیز بررسی شده است. نتایج نشان می‌دهد که کودکان در سنین ۲ تا ۴ سال در مهارت‌های زبانی، روابط اجتماعی و توانایی‌های حرکتی نسبت به سایر کودکان (با یا بدون پیشینه مهاجرتی) عملکرد ضعیف‌تری دارند.
عواملی چون سلامت روان مادر، سطح تحصیلات و اشتغال نیز در این زمینه موثر بوده است.
با این حال کودکان مهاجر در مهارت‌های روزمره مانند کمک در کارهای خانه، چیدن میز یا مرتب کردن وسایل عملکرد بهتری داشته‌اند؛ که نشان‌دهنده استقلال بیشتر آنان در زندگی روزمره است.