روس‌زبان‌های اوکراین هم دیگر به مسکو اعتماد ندارند
۱۴۰۴ تیر ۱, یکشنبه
سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه، در ماه مه بار دیگر ادعا کرد که روسیه باید از شهروندان روس‌زبان اوکراین حمایت کند و در صورت چشم‌پوشی از این "وظیفه"، مرتکب جنایت خواهد شد. او گفت که حقوق این افراد باید در هر توافق صلحی در نظر گرفته شود.
نتایج یک نظرسنجی سراسری در مناطق غیر اشغال‌شده اوکراین، حتی در منطقه دونباس اما نشان می‌دهد که حمایت روس‌زبان‌ها از مسکو به شدت کاهش یافته است.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
میخائیلو میشچنکو، جامعه‌شناس مرکز تحقیقاتی رازومکوف، می‌گوید تنها ۱۳ درصد از روس‌زبان‌های اوکراین هنوز دیدگاهی مثبت به روسیه دارند. این در حالی است که در میان اوکراینی‌زبان‌ها، این رقم تنها یک درصد است. در مقابل، ۸۲ درصد از روس‌زبان‌ها اکنون دیدگاهی منفی نسبت به روسیه دارند. جنگ، بمباران شهرهای شرقی و مهاجرت اجباری از جمله دلایل تغییر این نگرش‌هاست.
زبان، هویت و واکنش جوانان
ماریا سبووا، یک یوتیوبر اوکراینی روس‌زبان، می‌گوید از زمان آغاز تهاجم روسیه تصمیم گرفته است که محتوای خود را تنها به زبان اوکراینی منتشر کند. او معتقد است اگر همه اوکراینی‌ها زبان روسی را کنار بگذارند، روسیه دیگر نمی‌تواند از این مسئله به عنوان ابزار جنگ روانی بهره ببرد. با وجود واکنش‌های منفی برخی مخاطبان روس، از هم‌وطنانش هیچ بازخورد منفی دریافت نکرده است.
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
بر اساس نظرسنجی مؤسسه بین‌المللی جامعه‌شناسی کی‌یف، تنها سه درصد از مردم اوکراین در فوریه ۲۰۲۴ از اعطای جایگاه زبان رسمی دوم به روسی حمایت کرده‌اند. این رقم در مناطق شرقی نیز کمتر از ده درصد بود. همچنین ۸۴ درصد از جوانان ۱۸ تا ۲۹ ساله خواهان حذف کامل زبان روسی از استفاده رسمی در کشور شده‌اند.
فاصله‌گیری فرهنگی و پایان توهمات
نتایج مطالعات مرکز رازومکوف نشان می‌دهد که احساس نزدیکی فرهنگی اوکراینی‌ها به روسیه نیز به‌شدت کاهش یافته است. روس‌زبان‌های اوکراین در این نظرسنجی به‌طور میانگین عدد ۲/۹ از ۱۰ را به نزدیکی فرهنگی خود با روس‌ها داده‌اند، در حالی که این رقم در میان اوکراینی‌زبان‌ها تنها ۱/۱ بوده است.
میشچنکو تأکید می‌کند که هرچند از نظر تاریخی شباهت‌هایی میان دو ملت وجود دارد، اما امروز برای اوکراینی‌ها "تفاوت با روس‌ها مهم‌تر از شباهت‌هاست".
ماریا سبووا نیز می‌گوید حتی با دوست صمیمی دوران کودکی‌اش در روسیه دیگر تماسی ندارد، چون بعد از آغاز جنگ هیچگاه از حال او نپرسیده است. او می‌گوید: «ما قبلاً سیاست را از دوستی کنار می‌گذاشتیم، اما دیگر نمی‌توانم این کار را بکنم.»