خواست اسرائیل، واکنش آلمان

روزنامه برلینر مورگن پست، چاپ برلین در مورد سفر المرت به آلمان می‌نویسد: ”این راز پنهانی نیست که چرا رابطه آلمان و اسرائیل برای صدراعظم کشور مهم است. حال بعد از چندین دور گفتگو با اهود المرت، رئیس دولت اسرائیل، خانم مرکل نشان می دهد که مصمم است مرحله جدیدی را در رابطه دو کشور بوجود بیاورد. در آینده قرار بر این است که کابینه این دو بطور مرتب بایکدیگر مشاوره کنند. علاوه بر این، آنگلا مرکل بدنبال هماهنگ کننده ای برای روابط دو کشور است. به این ترتیب رابطه آلمان و اسرائیل در ردیف رابطه این کشور با کشورهایی نظیر ایالات متحده آمریکا، فرانسه، لهستان و روسیه قرار خواهد گرفت. هرچه رابطه دو کشور تنگ تر شود، اسرائیل به نظرات مشورتی آلمان توجه بیشتری نشان خواهد داد.“

روزنامه کیلر ناخریشتن با اشاره به موضوع ایران در گفتگوهای رهبران آلمان و اسرائیل می نویسد: ”برای اسرائیل تهدیدات ایران معنایی حیاتی دارد. در آلمان که در دوران جنگ سرد از حمایت پیمان نظامی آتلانتیک شمالی، ناتو، برخوردار بود، و در این میان تنها توسط دوستان کشورش احاطه شده، اغلب این موضوع درست درک نمی شود. یکی از دلایل دیدار المرت از آلمان این بود که درست این مسئله را به آلمانی ها یادآوری کند. نکته دیگر ترغیب سیاستمداران برلین به تشدید تحریم های اقتصادی علیه رژیم ایران بود. همانقدر که این خواست های اسرائیل قابل درک است، می توان تلاش های صدراعظم آلمان را نیز فهمید که نمی خواهد مردم ایران در زیر فشارهای بیشتر قرار گیرند.“

روزنامه اوستتورینگر تسایتونگ هم تفسیر امروز خود را به موضوع خاورمیانه اختصاص داده و می نویسد: ”اعلام بنای دهکده های جدید یهودی‌نشین از سوی اسرائیل بر ملاقات المرت و مرکل در برلین سایه انداخته بود. با وجود اینکه نخست وزیر اسرائیل اطمینان داد که گفتگوهای خود را با محمود عباس، رهبر تشکیلات خودگردان فلسطین برای یافتن راه حلی صلح آمیز برای حل بحران خاورمیانه پیش خواهد برد. چطور می توان این اظهارنظرات را با یکدیگر تطیبق داد؟ المرت در درجه اول راه حل های نظامی را در مقابله با حماس در نوار غزه مورد توجه قرار می دهد. حال المرت می‌باید بعد از مصیبتی که توسط کمیسیون تحقیق جنگ لبنان نیز مورد تصدیق قرار گرفت، نوای دیگری را بنوازد. پرتاب دائمی موشک ها به شهرها و دهات اسرائیل از سوی حماس، طبیعی است که خواست واکنش نظامی مستقیم را مطرح کند، ولی شیوه و عکس العملی است که تا بحال هرگز امکانی را برای بیرون آمدن از حلقه خشونت مهیا نکرده است.“

روزنامه درسدنر نیواسته ناخریشتن نیز در تفسیر امروز خود موضوع مذاکرات آلمان و اسرائیل در مورد کشورهای خاورمیانه را در مرکز توجه قرار داده است:

”آلمان به دلایل تاریخی در مقابل کشور یهودیان مسئول است. مشکلاتی را که رئیس دولت اسرائیل با خود همراه آورده، نمی توان به آسانی حل کرد. اسرائیل توقع رفتار سخت تری را از آلمان در حل مناقشه اتمی با ایران دارد. این قابل درک است که تل آویو بویژه خود را در معرض خطر برنامه های اتمی ایران می بیند. اما در اینجا مرکل به درستی کوشید در پشت سر المرت که خود را در معرض خطر ضربه نظامی ایران احساس می کند، نایستد، بلکه همچنان از راه حل دیپلماتیک حمایت کند.“

روزنامه نویه پرسه چاپ هانور نیز درباره ملاقات المرت و مرکل می نویسد:

”در سیاست منافع و حسابگری است که حکم می راند. اگر اعتماد متقابل وجود داشته باشد، آنچه که میان المرت و مرکل موجود است، می توان مسائل غیر قابل تصور را نیز به واقعیت درآورد. طبیعي است که نزدیکی برلین و تل آویو را دلایل تاریخی نیز تشدید می کنند. در این میان فاصله گیری از جنایات آلمانی ها علیه یهودیان افزایش می یابد و امروزه نظر اسرائیل بیشتر به مشکلات با فلسطینی ها معطوف است تا به گذشته و تاریخ. به همین دلیل است که آلمان هرچه بیشتر به شریک مهم بین المللی اسرائیل تبدیل می شود.“