برندگان جشنواره ونیز؛ فیلم "باشو، غریبه کوچک" هم جایزه گرفت
۱۴۰۴ شهریور ۱۶, یکشنبه
فیلم "پدر، مادر، خواهر، برادر" ساخته کارگردان آمریکایی جیم جارموش در هشتاد و دومین دوره جشنواره ونیز جایزه شیر طلایی جشنواره را به دست آورد. این خبر توسط هیئت داوران عصر روز شنبه ۱۵ شهریور (۶ سپتامبر) اعلام شد.
این فیلم در سه اپیزود به بررسی روابط پیچیده بین فرزندان بزرگسال و والدینشان و همچنین سکوت و ناتوانی در بیان احساسات می‌پردازد.
بازیگرانی چون کیت بلانشت، تام ویتس و ویکی کریپس در این فیلم ایفای نقش می‌کنند.
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
جارموش ۷۲ ساله در فیلم خود بر مشاهده‌های ظریف و همچنین الگوی تکرارشونده مانند حرکات، نگاه‌ها و مکث‌ها تاکید کرده است. او یکی از شناخته‌شده‌ترین فیلمسازان معاصر آمریکایی محسوب می‌شود و آثار شاخصی همچون "شب روی زمین" و "تنها عاشقان زنده می‌مانند" دارد.
جارموش در حین دریافت جایزه شیر طلایی گفت که غافلگیر شده و از توجه داوران به فیلمش تشکر کرد.
جایزه بزرگ هیئت داوران به فیلم "صدای هند رجب" رسید
دومین جایزه مهم جشنواره یعنی جایزه بزرگ هیئت داوران به فیلم "صدای هند رجب" ساخته کوثر بن‌هنیه، کارگردان تونسی تعلق گرفت. او در این فیلم آخرین لحظات زندگی دختر فلسطینی پنج‌ساله‌ای به نام هند رجب در نوار غزه را روایت می‌کند.
فیلم بر اساس واقعیت ساخته شده و این دختر خردسال در ژانویه ۲۰۲۴ در هنگام فرار خانواده‌اش از شهر غزه جان باخته است.
کوثر بن‌هنیه در جریان دریافت جایزه خود گفت فیلم او نمی‌تواند هند رجب را دوباره زنده کند اما می‌تواند جلو خاموش شدن صدای او را بگیرد. هند رجب و بخشی از خانواده‌اش توسط نیروهای اسرائیلی کشته شده‌اند. ارتش اسرائیل انجام این حمله را رد کرده و مدعی است در آن زمان نیروهای آن‌ها در محل حضور نداشته‌اند. این فیلم توسط برد پیت و واکین فینیکس تولید شده است.
بهترین کارگردان و بازیگر زن و مرد
شیر نقره‌ای بهترین کارگردانی به بنی صفدی آمریکایی برای فیلم "ماشین خردکن" اهدا شد. بهترین بازیگر زن شین ژیلیی هنرپیشه چینی برای ایفای نقش "خورشید بر همه ما طلوع می‌کند" ساخته کای شانگجون بود. بهترین بازیگر مرد تونی سرویللو ایتالیایی برای فیلم "لاگراتسیا" ساخته پائولو سورنتینو انتخاب شد.
جایزه ویژه هیئت داوران به جیانفرانکو رزی فیلم‌ساز ایتالیایی برای مستند "زیر ابرها" درباره ناپل رسید.
جشنواره فیلم ونیز که از ۲۷ اوت آغاز شده بود، به همراه جشنواره فیلم کن از مهم‌ترین جشنواره‌های جهان به شمار می‌رود. امسال ۲۱ فیلم برای دریافت جوایز اصلی با یکدیگر رقابت کردند. جوایز توسط هیئت داوران بین‌المللی به ریاست الکساندر پین کارگردان آمریکایی اهدا شد.
جایزه بهترین فیلم کلاسیک برای "باشو غریبه کوچک"
فیلم "باشو غریبه کوچک" ساخته بهرام بیضایی که پس از چهار سال و حذف چندین صحنه، اجازه نمایش گرفته بود اکنون بعد از ۴۰ سال جایزه بهترین فیلم مرمت شده در بخش کلاسیک را از آن خود کرد.
محمد رسول‌اف، کارگردان ایرانی و عضو هیات داوران هشتاد و دومین جشنواره ونیز روز شنبه ۶ سپتامبر با حضور در اختتامیه این جشنواره پیام بهرام بیضایی را قرائت کرد.
بیضایی در پیام کوتاه خود گفت: «درست ۴۰ سال از فیلمبرداری "باشو، غریبه کوچک" در شمال و جنوب ایران می‌گذرد. تابستان گرمی بود، مثل همین روزها و هر حرفی که در آن روزها جنگ را نمی‌ستود به تهدید و قویا ممنوع بود. ولی آیا پناه دادن به یک کودک مهاجر جنگ‌زده هم ممنوع بود؟ با این فیلم همکاران ریشه کار مرا در کانون زدند. فیلم نزدیک به چهار سال کنار گذاشته شد، ولی امروز بعد از ۴۰ سال با کمال فروتنی به همه قربانیان آن جنگ هشت‌ساله بی‌معنا درود می‌فرستم و نفرین به همه سودبران هر جنگی.»
رسول‌اف در معرفی بیضایی گفت دامنه فعالیت‌های این کارگردان به سینما محدود نمی‌شود و او پژوهش‌گر و اندیشمندی است که آثار خود را با وجود سانسور و محدودیت‌های شدید حلق کرده است.
در فیلم بیضایی برای نخستین‌بار توجه سینما به تنوع و تکثر زبانی در جامعه ایران جلب شد. "باشو، غریبه کوچک" داستان پسر بچه جنوبی به نام "باشو" است که در جریان جنگ ایران و عراق خانه و خانواده‌اش را از دست می‌دهد و سر از گیلان در می‌آورد و با زنی به نام نایی آشنا می‌شود که در غیاب شوهرش با دو فرزند خردسالش زندگی و مزرعه را می‌چرخاند.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
باشو در ابتدا به علت ظاهر و زبان متفاوت کاملا غریبه است. نایی به او آب و نان می‌دهد و تلاش می‌کند زبانش را بفهمد. اما باشو عربی حرف می‌زند و زبانش برای نایی قابل فهم نیست. نایی هم گیلکی حرف می‌زند و برای باشو غریب است. اما در طول فیلم باشو کم‌کم جای خود را در زندگی نایی و فرزندانش پیدا می‌کند، گیلکی می‌آموزد و در کارهای خانه و مزرعه کمک می‌کند.
بیضایی در این فیلم به زبان‌های متفاوت و تنوع و تکثر زبانی کشور اشاره دارد و به آن به عنوان پیده‌ای مثبت می‌نگرد.