۹۵ سالگی کلینت ایستوود، پیر پرتکاپوی هالیوود

روز ۳۱ مه ۲۰۲۵ مصادف است با نود و پنجمین زادروز یکی از چهره‌های موفق و پرسابقه هالیوود: کلینت ایستوود. او جوایز و افتخارات بیشماری در کارنامه خود دارد، از جایزه اسکار گرفته تا شیر طلایی ونیز و نخل طلایی کن.

ایستوود در سال ۱۹۳۰ در سانفرانسیسکو به دنیا آمد و تا سن ۲۱ سالگى مشغول تحصیل در مدارس مختلف بود. او در سال ۱۹۵۱ براى انجام خدمت سربازى وارد ارتش شد و پس از گذراندن این دوران از طریق یکى از دوستانش که فیلمبردار بود، با استودیو یونیورسال تماس پیدا کرد. او در پى بستن قراردادى با این استودیو در سال ۱۹۵۵ براى اولین بار در فیلمى درجه دو به اسم "فرانسیس در نیروى دریایى" نقشى جانبى را به عهده گرفت.

تلاش‌هاى بعدى او در هالیوود با ناکامى روبرو شد و ایستوود در پى سرخوردگى از هالیوود، همکارى خود را با تلویزیون آغاز کرد که حاصل این همکارى از جمله حضور در سریالى وسترن به اسم "روهاید" بود. ایستوود در سال ۱۹۶۴ راهى دیگر را در پیش گرفت و در ایتالیا دست به تلاشى تازه زد. او در همان سال با بازیگرى در فیلم معروف "به خاطر یک مشت دلار" به کارگردانی سرجو لئونه، کارگردان ایتالیایى، به شهرتى جهانى رسید.

در پى این موفقیت و در ادامه این فیلم، لئونه با ایستوود دو فیلم دیگر به نام‌هاى "به خاطر چند دلار بیشتر" و "خوب، بد، زشت" را ساخت. این سه‌گانه نه تنها در سراسر جهان فروشى درخور توجه داشت، بلکه راه را بر ژانر وسترن‌هاى ایتالیایى که به "وسترن اسپاگتی" شهرت یافتند، هموار کرد.

کلینت ایستوود در سال ۱۹۶۹ شرکت فیلم Malpaso Productions را تاسیس کرد و از آن هنگام فیلم‌هاى این شرکت را تهیه کرده و می‌کند. او در سال ۱۹۷۱، قدم به عرصه کارگردانى گذاشت و اولین فیلمش را به اسم "میستى را برایم بنواز" ساخت که این فیلم در سینماهاى تهران تحت عنوان "یک بازى پلید" به نمایش درآمد.

ایستوود در آمریکا بیش از همه در نقش "درتى هرى" یا "هرى خبیث" در فیلمی به کارگردانی دان سیگل معروف شد؛ کارگاه پلیسى که در مبارزه با تبهکاران، هیچ حد و مرزى نمی‌شناسد و برای پیگرد و دستگیری آنها به خشن‌ترین شیوه‌ها متوسل می‌شود.

ایستوود در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ میلادى در فیلم‌هاى گوناگونى بازی کرد که در چارچوب این فیلم‌ها، بیش از همه به عنوان "مرد عدالت و قانون" ظاهر شد. او در همان دهه ۱۹۸۰ میلادى کارگردانى چند فیلم را نیز به عهده داشت که همه آنها با فروشی نسبتا متوسط روبرو شدند. نمایی از فیلم "ولگرد دشت‌های مرتفع".

کلینت ایستوود در نمایی از فیلم "سوار سرنوشت" که در سال ۱۹۸۵ به پرده‌ی سینماها راه یافت. ایستوود در این فیلم هم نقش‌آفرین بود و هم کارگردان.

کلینت‌ ایستوود در فیلم‌های خود همواره به موضوعات اجتماعی و سیاسی توجه خاصی داشته است. از جمله فیلم "پرنده" که درباره زندگی چارلی پارکر، نوازنده و موزیسین معروف موسیقی جاز است. ایستوود که این فیلم را در سال ۱۹۸۸ کارگردانی کرد، افزون بر داستان زندگی چارلی پارکر به موضوع نژادپرستی و تبعیض نژادی در آمریکا می‌پردازد.

کلینت ایستوود بزرگترین موفقیتش را در سال ۱۹۹۲، با ساختن فیلم "نابخشوده" کسب کرد. این فیلم وسترنی متفاوت بود که در ژانویه سال ۱۹۹۳ نه تنها جایزه گلدن گلوب براى بهترین کارگردانى را برای وی به ارمغان آورد، بلکه دو ماه بعد نیز از برندگان بزرگ مراسم اسکار بود. کلینت ایستوود در نمایی از فیلم "نابخشوده".

افزون بر کلینت ایستوود که با دو جایزه اسکار (بهترین کارگردانی و بهترین فیلم) برای "نابخشوده" به خانه بازگشت، جین هکمن (چپ) نیز جایزه اسکار بهترین نقش مکمل مرد را برای بازیگری در این فیلم دریافت کرد. جایزه اسکار "بهترین تدوین" نیز به "نابخشوده" تعلق گرفت.

فعالیت‌هاى بعدى ایستوود چه به عنوان بازیگر و چه در مقام کارگردان همواره با موفقیت همراه بوده است، چه از لحاظ گیشه و چه از لحاظ استقبال منتقدان. یکی از این فیلم‌ها "پل‌های مدیسون کانتی" بود که در آن مریل استریپ در کنار ایستوود نقش‌آفرینی کرده است. این فیلم که با بودجه‌ای ۲۲ میلیون دلاری ساخته شد، بیش از ۱۸۲ میلیون دلار فروش داشت و به باور برخی منتقدان از بهترین فیلم‌های دهه ۹۰ میلادی محسوب می‌شود.

در سال ۲۰۰۵ کلینت ایستوود با فیلم "دختر میلیون دلاری" یک موفقیت بزرگ دیگر را جشن گرفت. این فیلم از جمله جایزه اسکار بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را برای او به ارمغان آورد.

درخور توجه آنکه ایستوود خود نیز به خاطر نقش‌آفرینی در این فیلم در جمع نامزدهای اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد بود. "دختر میلیون دلاری" با بودجه‌ای ۳۰ میلیون دلاری ساخته شد، اما بیش از ۲۱۸ میلیون دلار فروش داشت و با این حساب هم از لحاظ هنری و هم از لحاظ گیشه بسیار موفق بود. نمایی از فیلم "دختر میلیون دلاری".

"گران تورینو" که کلینت ایستوود هم در آن نقش‌آفرینی کرده و هم کارگردانی آن را برعهده داشته نیز از آثار محبوب و موفق او شناخته می‌شود. ایستوود در بسیاری از فیلم‌های خود با دیدی انتقادی به نژادپرستی در ایالات متحده نگاه می‌کند. از تکرار این درونمایه در فیلم‌های ایستوود آشکار است که او بلای نژادپرستی را همچنان از آفت‌های جدی جامعه آمریکا تلقی می‌کند و برخورد با آن را ضروری می‌داند.

ایستوود خود می‌گوید: «من مایلم آینه‌ای در برابر جامعه آمریکا بگیرم تا تصویر واقعی خود را ببیند... دلم نمی‌خواهد فیلمی بسازم که فقط سرگرم‌کننده باشد، بلکه مایلم فقط به مسائلی بپردازم که از دلم برمی‌آیند. در هالیوود تمایل چندانی به ساختن فیلم‌های انتقادی وجود ندارد، چون چنین فیلم‌هایی فروش بالا ندارند، اما حاضرم به هر مشقتی تن بدهم تا برای فیلم‌هایی بودجه فراهم کنم که تماشاگر را به فکر وا می‌دارند.»

کلینت ایستوود افزون بر جوایز اسکار و گلدن گلوب تا کنون جوایز مختلفى در جشنواره‌هاى معروف جهان از جمله در کن و ونیز دریافت کرده است. از بین آنها می‌توان به جایزه "شیر طلایى" ونیز در سال ۲۰۰۰ به خاطر یک عمر فعالیت‌ هنرى اشاره کرد. ایستوود مجموعا هفت فرزند دارد. او در سال ۲۰۱۳ پس از ۱۷ سال زندگی مشترک از همسرش دینا (تصویر) جدا شد.

فیلم "تک‌تیرانداز آمریکایی" که از آثار معروف کلینت ایستوود است، در آمریکا با بحث و جدل گسترده‌ای همراه شد و تماشاگران را به دو گروه موافق و مخالف تقسیم کرد. این فیلم برای عده‌ای تجلیل از دلیری و شجاعت یک سرباز امریکایی است، اما از نظر گروهی دیگر ستایش از سربازی کوته‌فکر است که هیچ برداشت روشنی از جنگ و خشونت ندارد. برلدی کوپر در نمایی از فیلم "تک‌تیرانداز آمریکایی".

"هیئت منصفه شماره ۲" آخرین اثر سینمایی است که کلینت ایستوود آن را کارگردانی کرده است. این فیلم پرهیجان حقوقی در سال ۲۰۲۴ در سینماهای آمریکا به نمایش درآمد و با استقبال منتقدان نیز روبرو شد. نیکلاس هولت، بازیگر اصلی "هیئت منصفه شماره ۲" در نمایی از این فیلم

ایستوود سال‌ها پیش در یکی از مصاحبه‌هایش با نشریه‌ آلمانی اشپیگل گفته بود: «من از بطالت و بیکاری بیزارم. عاشق فیلم ساختن هستم و نمی‌توانم به سادگی از آن بگذرم. مادرم در ۹۷ سالگی درگذشت. اگر من به او رفته باشم، هنوز توان و رمق کافی در بدنم هست.» اگر چه چند سالی از این گفت‌وگو می‌گذرد، اما به نظر نمی‌رسد که پیر پرتکاپوی هالیوود میلی به استراحت داشته باشد.