دومین پارک ملی افغانستان در میان کوه‌های سر به فلک کشیده

دومین پارک ملی افغانستان در شمال این کشور واقع است. واخان در مرز تاجیکستان، چین و پاکستان قرار دارد. این پارک حدود یک میلیون هکتار وسعت دارد و به این ترتیب چهار برابر پارک ملی "یلو استون" در آمریکاست.

منطقه کوهستانی واخان منطقه‌ای بکر و سرد است و رود آمو نیز از یخچال‌های همین منطقه سرچشمه می‌گیرد. در این منطقه حیوانات گوناگونی زندگی می‌کنند. در سال ۱۳۸۴ (۲۰۰۵) شکار در این منطقه ممنوع اعلام شد؛ اجرای این برنامه به گفته مقامات دولتی افغانستان با موفقیت ‌همراه بوده است.

گروه‌های اتنیک "واخی" و "قرقیز" اقوام اولیه واخان‌اند. این اقوام کوچ‌نشین‌اند و صدها سال است در ارتفاعات واخان به دور از تمدن به دام‌داری و زراعت به شیوه کهن مشغول‌اند. جمعیت واخان حدود ۱۵۰۰ نفر است.

گرچه واخان به دلیل دوری از مراکز شهری تروریسم و جنگ را به خود ندیده است، اما مردم این منطقه به شدت فقیرند. آنها از داشتن امکانات رفاهی زندگی چون بیمارستان و مدرسه محروم‌اند.

از این پس قرار است پلنگ برفی، که گفته می‌شود نسل‌اش در افغانستان در حال انقراض است، مورد حمایت مقامات دولتی این کشور قرار گیرد. دولت افغانستان و سازمان حمایت از حیات وحش آمریکا قرار است در برنامه‌ریزی برای امور این پارک ملی و حمایت از گروه‌های اتنیک و حیوانات این منطقه همکاری کنند.

قوچ‌های مارکوپولو (تصویر) و پلنگ‌های برفی از جمله حیوانات منطقه‌اند که نسل‌شان در معرض انقراض است. خرس، بز اوریال و گرگ از جمله دیگر حیواناتی هستند که در این منطقه زندگی می‌کنند. زندگی همه این حیوانات در خطر نابودی است.

هنوز هم پلنگ برفی در واخان دیده می‌شود. پلنگ برفی گربه‌سانی است که در کوه‌های مرتفع آسیای میانه، هیمالیا و تبت زندگی می‌کند. پلنگ برفی در مقایسه با ببر و شیر کوچک‌تر است. بر روی پوست‌اش خال‌هایی تیره‌رنگ وجود دارد. وزن پلنگ برفی بین ۲۷ تا ۵۴ کیلوگرم است و چشمانی به رنگ سبز کمرنگ دارد.

افغانستان دارای سه‌ منطقه آب و هوایی است. منطقه سردسیر، پربرف و کوهستانی، دره‌های سرسبز و جلگه‌های شنی. این کشور با پارک ملی جدیدش به حمایت از مناطق آب‌و‌هوایی خود پرداخته است.

نخستین پارک ملی افغانستان به نام "بند امیر" در سال ۲۰۰۹ (۱۳۸۸) در ولایت بامیان تاسیس شد. بامیان منطقه‌ای در افغانستان است که به خاطر مجسمه‌های بودایش شهرت جهانی داشت. از سال ۲۰۰۹ تاکنون اقدامات بسیاری در این پارک ملی انجام شده و توسعه پارک همچنان ادامه دارد. قرار است در آینده پارک‌های دیگری به فهرست پارک‌های ملی افغانستان اضافه شوند.

منطقه وخان به خاطر ارتفاع زیادش از سطح دریا (تا ۶۰۰۰ متر) به دور از فعالیت ستیزه‌جویان طالبان و تروریست‌های دیگر مانده است. اما شمار گردشگرانی که به این منطقه می‌آیند در حال حاضر سالانه حدود ۱۰۰ تا ۳۰۰ نفر است. مقامات دولتی در افغانستان امیدوارند که وجود پارک ملی سبب شود گردشگران بیشتری علاقمند به دیدن این منطقه زیبا شوند.