حاکمیت طالبان؛ مدارس دینی از مکاتب رسمی پیشی گرفته اند
۱۴۰۴ مرداد ۱۴, سه‌شنبه
در کوچه‌ها و جاده‌های کابل پایتخت افغانستان، پسرانی با کلاه‌های سفید و لباس‌های دراز بیش از هر زمانی دیده می‌شوند. آنان در مدارسی که به صورت شبکه‌ای رشد می‌کنند، آموزش قرآن را فرا می‌گیرند. مقامات طالبان در چهار سال اخیر تلاش کرده اند مدارس دینی بیشتری در کابل و ولایات ایجاد کنند.
در حالی که نظام رسمی مکتب‌های رسمی از هم پاشیده و تضعیف شده است، مدارس دینی به صورت روزافزون جای خالی مکتب‌ها را پر می‌کنند.
هرچند مکتب‌های دولتی هنوز فعالیت می‌کنند، ولی به دلیل منابع محدود، کمبود معلم، و دهه‌ها جنگ تضعیف شده اند. در مقابل، بسیاری خانواده‌ها به مدارس دینی رو آورده اند، زیرا این مدارس آموزش‌های منظم را که ریشه در آموزش‌های اسلامی دارد، ارائه می‌دهند.
به اینستاگرام دویچه وله دری بپیوندید
ثبت نام کودکان و نوجوانان در این مدارس در حال رونق گرفتن است. به گونه نمونه شمار شاملین یک مدرسه در شمال کابل در مدت پنج سال از ۳۵ به بیش از ۱۶۰ تن فزایش یافته است.
بیشتر مدارس دینی بر حفظ قرآن، فقه و یادگیری زبان عربی تمرکز دارند، اما برخی اکنون تدریس برخی مضامین دیگر مانند ریاضی و انگلیسی را نیز شامل نصاب درسی خود کرده اند.
با این حال، بسیاری این مدارس از استانداردهای آموزشی ملی و بین‌المللی عقب هستند و نگرانی‌هایی را در مورد تاثیر درازمدت این آموزش‌ها بر دانش‌آموزانی که شمار آنان رو به افزایش است، ایجاد می‌کند.
دختران افغان اما با چالش‌های بزرگتری روبرو هستند. با ممنوعیت آموزش متوسطه و لیسه در حاکمیت طالبان، برخی از دختران نیز در این مدارس آموزش می‌بینند، زیرا این یگانه گزینه موجود آموزشی برای آنان است، حتا آموزش در همین مدارس نیز برای دختران محدود می‌باشد.
یوتیوب دویچه وله دری را ببینید
منتقدان می‌گویند که این مدرسه‌ها اغلب مراکز آموزش‌های مذهبی هستند و افزایش محبوبیت آنها پیامدهای درازمدت برای آینده افغانستان خواهد داشت. اما برای بسیاری از کودکان، این مدارس تنها گزینه قابل دسترس برای آموزش هستند.
به باور منتقدان بسیاری از مدارس دینی در افغانستان بر حفظ متون سنتی و آموزش تفسیرهای محافظه‌کارانه از دین تمرکز دارند، در حالی که آموزش علوم جدید، مهارت‌های زندگی، حقوق بشر و مفاهیم مدرن در آنها جایی ندارد. این موضوع باعث می‌شود که فارغ‌التحصیلان این مدارس برای ورود به بازار کار یا مشارکت فعال در جامعه با چالش مواجه شوند.
برخی منتقدان حتی هشدار می‌دهند که بسیاری این مدارس ـ ممکن است زمینه‌ساز گسترش افراط‌گرایی دینی و جذب جوانان به گروه‌های تندرو شوند.