برگشت گسترده مهاجران، بحران مسکن در کابل را افزایش داده است
۱۴۰۴ مرداد ۱۶, پنجشنبه
محمد محسن زریاب تا چند هفته پس از بازگشت اجباری از ایران هنوز هم در جستجوی یافتن سرپناهی برای زندگی در کابل بود. جایی که قیمت کرایه خانه با بازگشت گسترده مهاجران از کشورهای همسایه در حال افزایش است.
بر بنیاد گزارش کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد بیش از ۲.۱ میلیون مهاجر افغان در سال روان میلادی از پاکستان و ایران به افغانستان برگشته اند. آنها نیز همانند دور قبلی اخراج‌های دسته جمعی از کشورهای همسایه، یا اخراج شده اند و یا هم از ترس بازداشت، به طور داوطلبانه عودت کرده اند.
به اینستاگرام دویچه وله دری بپیوندید
شمار زیادی از مهاجران عودت کننده مانند زریاب با دار و ندار اندکی به کابل برگشت کرده اند، جایی که نیمی از جمعیت آن در زیر خط فقر زندگی می‌کننند و انتظار داشتند که چشم انداز کاریابی در این شهر هشت میلیونی بهتر باشد.
زریاب از مالکان خانه‌ها درخواست کرد که کرایه را برای خانواده هشت نفره اش کاهش دهند، اما به او گفته شد «اگر تو نمی‌توانی این را پرداخت کنی، فردی دیگری این کار را خواهد کرد.»
از آرشیف دویچه وله دری
این مرد ۴۷ ساله که کارگر یک کارخانه بوده، گفت زمانی که در ماه جولای وارد افغانستان شد، انتظار داشت با افغان‌هایی که «از راه دور و بدون سرپناه» برگشت می‌کنند، همبستگی بیشتری شود.
چندین رهنمای معاملات در کابل به خبرگزاری فرانسه گفته اند که قیمت کرایه خانه با برگشت مهاجران به شدت افزایش یافته است.
حامد حسنی، مشاور املاک گفت از زمان بازگشت پناهجویان (از ایران و پاکستان)، صاحبخانه‌ها کرایه خانه‌های خود را تا دو برابر افزایش دادند. او خواستار «پا در میانی» اداره طالبان شد.
او افزود: «ما مهاجران زیادی داریم که از ما درخواست خانه یا آپارتمان کرایی را می‌کنند، اما بیشتر آنها توانایی پرداخت کرایه آپارتمان های موجود را ندارند.»
نبی‌الله قریشی که رهنمای معاملات دارد، می‌گوید که سال پیش کرایه یک خانه سه اتاقه به طور اوسط ماهانه ۱۰ هزار افغانی بود، اما حالا به ۲۰ هزار رسیده است.
بر اساس گزارش ملل متحد این مبلغ برای اکثر جمعیت ۴۸ میلیونی افغانستان که ۸۵ درصد آنها روزانه با کمتر از یک دالر زندگی خود را می گذرانند، کار دشواری است.
تا دو سال پیش ماهانه تعداد زیادی از مالکان خانه‌ها برای اجاره دادن املاک خود به قریشی مراجعه می‌کردند، اما به گفته او، حالا تقاضا بیشتر از عرضه است.
شهرداری کابل بحران مسکن را رد می‌کند
برنامه‌های بزرگ توسعه شهری که شامل اعمار سرک‌های جدید می‌شود با تخریب خانه‌های متعدد، عدم دسترسی به مسکن را هر چه بیشتر افزایش می‌دهد.
نعمت الله بارکزی، سخنگوی شهرداری کابل اداره طالبان به خبرگزاری فرانسه گفت: «۷۵ درصد شهر بدون برنامه شهری ساخته شده است.» او افزوده است «ما نمی‌خواهیم که این اتفاق تکرار شود.»
یوتیوب دویچه وله دری را ببینید
زهرا هاشمی نگران است که پس از بازگشت او و خانواده‌اش از ایران از تنها اتاق ته کاویی که به عنوان خانه از آن استفاده می کنند، رانده شود.
شوهرش روزانه حدود ۸۰ افغانی درآمد دارد که برای پرداخت کرایه خانه که آب و برق هم ندارد، کافی نیست.
هاشمی که دختر بزرگ اش حالا نمی‌تواند به دلیل محدودیت‌های وضع شده بر آموزش و کار زنان و دختران از سوی طالبان دیگر به مکتب برود گفت «با بازگشت به افغانستان همه چیز را از دست دادیم.»
دو دختر دیگر او که هنوز به مکتب ابتدایی می‌روند اجازه درس خواندن دارند، اما خانواده توانایی پرداخت مصارف مکتب آنها را ندارد.
از آرشیف دویچه وله دری
افزایش کرایه خانه‌ها و فشار بر ساکنان قدیمی کابل
تمنا حسینی در غرب کابل، جایی که کرایه خانه‌ها پایین‌تر است، خیاطی آموزش می‌دهد. او می‌گوید که صاحب خانه اش می‌خواهد کرایه آپارتمان سه اتاقه اش را که ۳۰۰۰ افغانی است، افزایش دهد.
به اینستاگرام دویچه وله دری بپیوندید
او به خبرگزاری فرانسه گفت که خانواده هشت نفره او می‌خواهند از آنجا کوچ کشی کنند، اما کرایه خانه‌ها خیلی بالاست. به گفته او «این وضعیتی ناامید کننده است که در آن نه دلی برای ماندن است و نه جایی برای رفتن.»