عبادت و دمبل: مُلای ایرانی قدرت را در عضلات می‌جوید

او که به‌عنوان یک ورزشکار پرورش‌اندام و وزنه‌بردار به شهرت اینفلوئنسری دست یافته، در فضای مجازی با موجی از نفرت مواجه می‌شود، به‌ویژه از سوی گروهی خاص که سبک زندگی و دیدگاه‌های او را به چالش می‌کشند.

صفحه اینستاگرام ما را دنبال کنید!

عرفان خزایی موتر خود را در مقابل باشگاه ورزشی پارک می‌کند و از بلندگوهای موترش موسیقی رپ پخش می‌شود. او سوئیچ را می‌چرخاند و کیف ورزشی‌اش را برمی‌دارد. یک روحانی که رپ گوش می‌دهد، تمرین می‌کند و مدلینگ می‌کند و با این حال از نظام حاکم حمایت می‌کند؟

در جامعه ایران که روحانیت را یا به‌عنوان یک اقتدار غیرقابل‌چالش و یا یک میراث غیرضروری می‌بیند، خزایی ۲۸ ساله در مسیری باریک گام برمی‌دارد: از سوی پیروان جوان تحسین می‌شود، اما از طرف سنت‌گرایان و مخالفان حکومت مورد نفرت قرار می‌گیرد.

در صبحی آرام در ماه فبروری در تهران، خزایی داستان راهی را که پیموده، تعریف می‌کند. او می‌گوید: «من فالوورهایی دارم که شاید به اسلام باور نداشته باشند، اما به‌خاطر سبک زندگی‌ام به من علاقه‌مند شده‌اند.»

او در سن ۲۰ سالگی بعد از خدمت سربازی تصمیم گرفت به تحصیل در رشته الهیات بپردازد، انتخابی که در محیط اطرافش باعث تعجب شد. امروز او در اینستاگرام یک ستاره کوچک شبکه‌های اجتماعی است. هدف او: اسلام را تبلیغ نکند، بلکه آن را با شیوه زندگی‌اش نمایش دهد.

گفتگو به‌جای تحمیل

روحانیونی مانند خزایی که تلاش می‌کنند با رویکردی نوین به دین نگاه کنند، هم از سوی مخالفان حکومت و هم از طرف مذهبیون افراطی تحت فشار قرار می‌گیرند. برای مخالفان حکومت، آن‌ها تنها یک پوشش برای نظام محسوب می‌شوند و برای مذهبیون افراطی، تهدیدی برای سنت به‌حساب می‌آیند.

خزایی می‌گوید: «آن‌ها می‌گویند ورزش فاسد است، زیرا بدن را آشکار می‌کند و به نمایش می‌گذارد.» به‌خصوص در شبکه‌های اجتماعی، او مورد حمله قرار می‌گیرد؛ به‌ویژه تندروها او را به تطابق با تأثیرات غربی متهم می‌کنند.

خزایی به‌جای اجبار بر دیالوگ تأکید دارد. او می‌گوید: «جوانان چیزی را که به آن‌ها تحمیل شود، نمی‌پذیرند. اگر می‌خواهید آن‌ها را به دین علاقه‌مند کنید، باید خود را با آن‌ها تطبیق دهید و با آن‌ها هم‌سطح صحبت کنید.»

او رویکرد سخت‌گیرانه پولیس اخلاقی را راه‌حل نمی‌داند و به‌جای اقدامات سرکوبگرانه، خواستار «کار فرهنگی» و تربیت روحانیون مدرن است. به گفته وی "به‌جای ممنوعیت‌ها، الگوهای مثبت اسلام باید به نسل جوان معرفی شود."

وفاداری به رهبر دینی، اما انتقاد از حکومت

خزایی به اصول نظام و رهبر دینی وفادار است، اما سیاست‌ها و عملکرد حکومت را به‌شدت مورد انتقاد قرار می‌دهد. او معتقد است که دین و سیاست در ایران به‌هم‌پیوسته‌اند، اما ناکارآمدی حکومت را عامل مشکلات اقتصادی کشور می‌داند و از آن فاصله می‌گیرد.

او می‌گوید: «دین ما سیاسی است و نمی‌تواند از سیاست جدا شود.» در حالی که بسیاری از جوانان ایرانی روحانیت را به‌عنوان بخشی از مشکل می‌بینند، او میان وفاداری به رهبر دینی و فاصله گرفتن از حکومتی که آن را مسئول بحران اقتصادی می‌داند، تعادل برقرار می‌کند.

مطالب ویدیویی را در صفحه یوتیوب ما ببینید!

در حالی که خزایی در تلاش است تا جوانان را به دین علاقه‌مند کند، بسیاری از آن‌ها اولویت‌های دیگری دارند؛ با ناامیدی از آینده دست‌وپنجه نرم می‌کنند یا به‌دنبال مهاجرت هستند. به باور وی برای آن‌ها، دین و سیاست بیشتر به‌عنوان یک بحث دور از واقعیت‌های روزمره‌شان تلقی می‌شود.