بانوی فوتبالیست افغان با خطر اخراج از آلمان مواجه است
۱۴۰۴ فروردین ۳۱, یکشنبه
ناظمه و نذیره خیرزاد، دو خواهران ورزشکار در سال ۲۰۲۱ و پس از به قدرت رسیدن مجدد طالبان از افغانستان فرار کردند. ناظمه به آلمان گریخت و نذیره به ایتالیا رفت.
این خواهران برای سه سال از هم جدا بودند، تا اینکه نذیره ۲۱ ساله در سال ۲۰۲۴ از ایتالیا به آلمان آمد تا با خواهر و مادرش یکجا زندگی کند. اما اکنون نذیره بار دیگر با اخراج و جدایی مجدد از خانواده اش مواجه است.
نذیره خیرزاد به دویچه وله گفت: «وقتی نامه ای دریافت کردم که ممکن است به ایتالیا برگردم، احساس عمیقی از ناامیدی، ترس و بلاتکلیفی بر من غلبه کرد. من بسیار غمگین و شوکه شدم.» وی افزود: «از آن زمان، مادرم دائما در ترس و استرس زندگی می کند. او شب ها به سختی می خوابد؛ زیرا می ترسد ناگهان پولیس بیاید و دخترش را ببرد.»
صفحه اینستاگرام ما را دنبال کنید!
خواهرش ناظمه که دو سال از او بزرگتر است، به همراه بقیه اعضای خانواده بعدها از طریق پاکستان به آلمان رفتند و در شهر فرانکفورت ساکان شدند. نذیره به یاد می آورد: «زمان سختی بود. ما مدت زیادی نمی توانستیم همدیگر را ببینیم. اما اکنون ما خوشحالیم که دوباره یکجا هستیم.»
"جانم در خطر بود"
ناظمه و نذیره خیرزاد از کودکی در افغانستان جدایی ناپذیر بوده اند. نذیره به دویچه وله گفت: «من به خواهرم بسیار افتخار می کنم، او الگوی من و بهترین دوست من است.»
این دو خواهر کارهای زیادی با هم انجام دادند: اسکی، بازی فوتبال، یا بالا رفتن از کوه در ولایت بامیان... با توجه به اینکه ورزش برای زنان و دختران در افغانستان به عنوان یک فعالیت تفریحی قابل قبول نبود، والدین آنها برای درک چنین فعالیتی بسیار تلاش کردند.
علیرغم مقاومت اجتماعی و فرهنگی، ناظمه به یک اسکی باز و کوهنورد حرفه ای تبدیل شد و نذیره در تیم ملی فوتبال زنان افغانستان دروازه بان شد.
هنگامی که طالبان در آگست ۲۰۲۱ بازگشتند، این خواهران نیز مانند بسیاری دیگر مجبور شدند کشور خود را ترک کنند. نذیره گفت: «زندگی من در افغانستان در خطر بود. اگر در آن زمان می‌ماندم، احتمالاً طالبان مرا می کشتند.»
از زمانی که رژیم طالبان زنان را از ورزش منع کرده، بیشتر ورزشکاران زن از افغانستان فرار کرده اند.
در معرض اخراج به ایتالیا
اکنون که آنها دوباره با هم یکجا شده اند، نذیره می گوید که خانواده اش به کمک او نیاز دارند. او گفت: «مادر من بیمار است و به نزدیکی، حمایت و ثبات عاطفی من نیاز دارد؛ چراکه ما خیلی به هم وابسته هستیم.» ناظمه نیز به حمایت نذیره نیاز دارد؛ چراکه سال گذشته یک تومور مغزی در وی تشخیص شد و باید تحت عمل جراحی قرار می گرفت.
مطالب ویدیویی را در صفحه یوتیوب ما ببینید!
اما اکنون نذیره با اخراج به ایتالیا مواجه است، کشوری که در ابتدا به او اجازه اقامت داده بود. خانواده اش در تلاش هستند تا با کمک وکیل شان الکه گابسا، علیرغم شرایط سخت قانونی، از اخراج او جلوگیری کنند. گابسا به دویچه وله گفت: «اگر فردی در یک کشور به عنوان پناهنده شناخته شود، اساساً غیرممکن است که در یکی دیگر از کشورهای عضو [اتحادیه اروپا] حمایت شود.»
مرتبط: تیم ملی فوتبال زنان افغانستان دوباره به میدان بازگشت
این وکیل گفت، با این حال، در گذشته استثناهایی وجود داشته که دیوان عدالت اروپا "نقض سیستماتیک" حقوق بشر، به عنوان مثال در یونان یا ایتالیا پیدا کرده است.
این کاستی‌های سیستمی ممکن است زمانی ایجاد شوند که پناهندگان در کشور میزبان با تهدید، رفتار غیرانسانی یا تحقیرآمیز مواجه شوند، اما همانطور که گبسا اشاره کرد، این قانون اخیراً اصلاح شده است.
امید باقی می ماند
بنابراین احتمالاً اخراج نذیره به ایتالیا ممکن است انجام شود. با این وجود، او و وکیلش در تلاش هستند تا از جدایی مجدد خانواده جلوگیری کنند. گبسا گفت: «در این مورد، اگر او [نذیره] اجازه نداشته باشد در کنار خانواده اش که به حمایت او نیاز دارند باشد، نقض اعلامیه جهانی حقوق بشر است.»
نذیره در چند ماه گذشته برای خودش در آلمان یک زندگی ساخته، زبان یاد گرفته و حتی دوباره فوتبال بازی کرده است. او گفت: «من به صورت پاره وقت کار می کنم و سعی می کنم به طور کامل در جامعه ادغام شوم.»
برای او، فوتبال فقط "یک اشتیاق نه، بلکه فرصتی برای ساختن آینده اش" می باشد. وی افزود: «من به طور منظم ورزش می کنم. فوتبال نقش مهمی در زندگی من دارد. من قبلا در باشگاه آث میلان تمرین می کردم و امروز رویای بزرگ من بازی در باشگاه فرانکفورت است.»
نذیره امیدوار است که دادگاه به نفع او رای دهد: «من می خواهم در آلمان بمانم، با خانواده ام زندگی کنم، کار کنم، فوتبال بازی کنم و عضوی فعال و مفید در این جامعه باشم. آرزوی یک زندگی امن و با عزت دارم که بتوانم با تعهد و امید فراوان به آن شکل دهم.»