حمایت ۹۰ درصدی مردم از آموزش دختران و عدم تغییر موضع طالبان
۱۴۰۴ شهریور ۱۰, دوشنبه
بخش زنان سازمان ملل متحد با نشر نتایج یک نظرسنجی گفته است که اکثریت مردم افغانستان از آموزش دختران در این کشور حمایت می‌کنند.
این گزارش که بر اساس نظرسنجی بیش از دو هزار نفر در سراسر این کشور تهیه شده است، نشان می‌دهد که ۹۰ درصد از شرکت‌کنندگان آموزش دختران را بسیار مهم دانسته و از آن حمایت می‌کنند.
به اینستاگرام دویچه وله دری بپیوندید
یافته‌های این گزارش نشان می‌دهد که حمایت از آموزش دختران و زنان در شهرها و روستاها تقریباً برابر است؛ در شهرها ۹۵ درصد از مردان و زنان و در دهات ۹۵ درصد از زنان و ۸۷ درصد از مردان با ادامه تحصیل دختران موافق‌بوده اند.
صوفیا کالترپ، مسئول امور بشردوستانه بخش زنان سازمان ملل متحد روز جمعه در یک نشست خبری گفته است: «این واضح است: با وجود ممنوعیت‌های موجود، مردم افغانستان می‌خواهند دخترانشان از حق آموزش برخوردار باشند.«
سوزان فرگوسن، نماینده بخش زنان ملل متحد در افغانستان گفته است: «دختران تقریباً همیشه اولین چیزی که به ما می‌گویند، این است که تشنه آموزش هستند و فقط فرصت ادامه تحصیل می‌خواهند. خانواده‌ها نیز به شدت خواهان تحقق این آرزو برای دخترانشان هستند، زیرا به خوبی می‌دانند که آموزش و سواد می‌تواند زندگی یک دختر را در کشوری که نیمی از مردمش در فقر به سر می‌برند، دگرگون کند.»
اما چرا طالبان مانع آموزش دختران هستند؟
با وجود درخواست‌های مکرر سازمان ملل و نهاد‌های ملی و بین المللی، طالبان در این چهار سال هیچ اقدامی برای بازگشایی مکاتب ثانونی و دانشگاه‌ها به روی دختران نکرده اند و محدودیت‌ها را تشدید بخشیده اند.
طالبان همواره در پیوند به آموزش دختران گفته اند که موضوع تحصیل و آموزش دختران مسئله داخلی افغانستان است و گاهی هم گفته اند که مردم افغانستان از لحاظ فرهنگی طرفدار آموزش دختران نیستند. سخنگویان طالبان در این اواخر حتی از سخن گفتن در باره آموزش دختران و زنان در این کشور خودداری می‌کنند.
داکتر سردار محمد رحیمی، معین پشین وزات معارف افغانستان می‌گوید این که اکثر مردم افغانستان از آموزش دختران شان حمایت می‌کنند موضوعی تازه نیست. به گفته او در سروی‌ها و نظرسنجی‌هایی که در زمان نظام جمهوریت در ولایت‌های شرقی و جنوبی از خوست و نیمروز گرفته تا ارزگان و قندهار صورت می‌گرفت، خانواده‌ها به ویژه زنان و دختران علاقمند به تعلیم و تحصیل بوده اند و درخواست ایجاد مراکز آموزشی در مناطق شان را می‌کردند.
او در این باره می‌گوید: «طالبان همواره تلاش دارند که مبتنی بر همان قرائت خودشان از شریعت، این را به مردم افغانستان و جامعه جهانی تحمیل بکنند که این بخشی از فرهنگ مردم افغانستان است، در حالی که کار حکومت‌ها این است که مردم را به تعلیم و آموزش تشویق کنند.»
چرا طالبان ممنوعیت دختران را به فرهنگ و مردم أفغانستان ربط می دهند؟
معین پیشین وزارت معارف در رابطه به این که چرا طالبان این موضوع را به فرهنگ مردم افغانستان ربط می‌دهند، می‌افزاید: «نه تنها این برداشت طالبان با واقعیت‌های عینی در جامعه افغانستان سازگاری ندارد، بلکه عملاَ آنان یک پروژه سیاسی و یک برنامه سخت‌گیرانه مذهبی را به ذهن خودشان به‌نام شریعت به مردم افغانستان تحمیل می‌کنند، اما با واقعیت‌های عینی ناسازگار است و هم با واقعیت‌هایی که صورت می‌گیرند.»
یوتیوب دویچه وله دری را ببینید
برخی کارشناسان امور اسلامی به این باور اند که ربط دادن این موضوع به شریعت، فرهنگ از سوی طالبان هیچ‌کدام علت واقعی ندارد.
داکتر فضل هادی وزین، استاد دانشگاه و عضو اتحادیه جهانی علمای مسلمان با اشاره به سروی و گزارش تازه بخش زنان سازمان ملل می‌گوید که با نشر این گزارش دیگر بهانه‌ای برای طالبان برای ممنوعیت آموزش دختران باقی نمی‌ماند.
او می‌افزاید: «این سروی جدید به خوبی نشان می‌دهد و یک‌بار دیگر تأکید می‌کند که اکثریت و همه مردم افغانستان طرفدار علم و دانش و رفتن دخترانشان به مکاتب و پوهنتون‌ها هستند. بنابراین، با نشر این گزارش دیگر هیچ بهانه‌ای برای طالبان باقی نمی‌ماند که به‌نام فرهنگ و کلتور مردم افغانستان را گروگان بگیرند و نگذارند نصفی از پیکر جامعه افغانستان و میلیون‌ها دختر از نعمت علم و دانش محروم باشند.»
این عضو اتحادیه جهانی علمای مسلمان می‌گوید که شمار انگشت شماری از طالبان طرفدار آموزش دختران و زنان نیستند.
داکتر فضل هادی وزین در این باره گفت: «در اصل حقیقت این است که یک تعداد انگشت‌شمار طالبان مخالف درس و تعلیم، کار و وجود اجتماعی زنان در جامعه هستند و بنا بر برداشت‌های غلط و نادرست و برداشت‌های گرفته شده از فرهنگ و کلتور یک قریه یا دو قریه مشخص، می‌خواهند که نصفی از پیکر جامعه افغانستان را از درس و تحصیل باز دارند و دروازه‌های علم و دانش را به روی میلیون‌ها زن و دختر در افغانستان بسته‌اند.»
تاثیرات منفی محدودیت‌ها بر زنان
بخش زنان سازمان ملل در این گزارش شدت تأثیرات منفی و گسترده محدودیت‌های حقوقی و اجتماعی علیه زنان و دختران را در زیر حاکمیت طالبان به‌تفصیل بررسی کرده است.
بیش از ۹۷ درصد زنان در مناطقی که ممنوعیت کار زنان در سازمان‌های غیردولتی اعمال می‌شود، گفته‌اند که این محدودیت‌ها زندگی روزمره آنها را به شدت تحت تأثیر قرار داده است.
بیش از نیمی از سازمان‌های غیردولتی داخلی و سازمان‌های بین المللی فعال در افغانستان نیز اعلام کرده‌اند که این ممنوعیت‌ها مانع ارائه خدمات حیاتی به زنان و دختران در این کشور شده است.
بیشتر بخوانید: آخرین زمینه تحصیل دختران و زنان افغان نیز از آنها گرفته شد
علاوه بر این، ۴۰ درصد از زنان در این گزارش امید خود را برای آینده‌ای با تغییرات مثبت و برابری جنسیتی حفظ کرده‌اند. با این حال، نزدیک به سه‌چهارم زنان وضعیت سلامت روانی خود را بسیار نامطلوب گزارش داده‌اند.
با این همه محدودیت‌های طالبان بر زنان به ویژه آموزش و کار آنان همواره بیشتر می‌شود و به تازگی رهبر طالبان با صدور یک فرمان شفاهی به وزارت‌های معارف و تحصیلات عالی اداره طالبان، آموزش دختران را در مدارس دینی نیز ممنوع کرده است.