آلمان الحاق خانواده دسته مشخصی از پناهجویان را تعلیق کرد
۱۴۰۴ تیر ۶, جمعه
مجلس نمایندگان آلمان (بوندستاگ) روز جمعه با رأی‌گیری اسمی تعلیق دو ساله حق پیوستن خانواده‌ها پناهجویان دارای وضعیت حفاظت فرعی را تصویب کرد.
الکساندر دوبریندت، وزیر داخله آلمان از حزب محافظه‌کار سوسیال مسیحی، گفت: «ما با این کار خط مشی مهاجرتی این دوره انتخاباتی را مشخص می‌کنیم.»
او افزود که ظرفیت سیستم‌های اجتماعی، آموزشی و بازار مسکن در آلمان محدود است. او گفت که هدف دیگر این قانون این است که دست قاچاقچیان انسان کوتاه شود، زیرا این ایده که «کافی است یک نفر به آلمان برسد، سپس کل خانواده می‌توانند بیایند» منجر به رونق قاچاق انسان شده بود.
با تصویب این لایحه، نزدیک به ۴۰۰ هزار پناهجو در آلمان فعلاً نمی‌توانند همسر یا فرزندان خود را از کشورهای خود به آلمان بیاورند.
حزب سوسیال دموکرات که شریک حکومت ائتلافی کنونی است، با وجود برخی نگرانی‌ها، از خود سازش نشان داد و با این اصلاحات موافقت کرد.
حزب ضد مهاجرت «بدیل برای آلمان» (آ اف دی) نیز به این پیش‌نویس رای مثبت داد. کارشناس امور داخلی این حزب، کریستین ویرث، گفت این گامی کوچک در مسیر درست است، اما به هیچ وجه کافی نیست.
کدام پناهجویان از این قانون متاثر می‌شوند؟
افرادی که به عنوان پناهنده سیاسی شناخته شده و کسانی که مطابق کنوانسیون سازمان ملل متحدپناهندگی دریافت کرده اند، از این قانون متاثر نمی‌شوند.
این قانون شامل حال پناهجویانی می‌شود که پناهندگی دریافت نکرده اند، اما به دلایلی مانند خطر شکنجه یا جنگ داخلی در کشورشان مدرکی موسوم به «حفاظت فرعی» (Subsidiäre Schutz) دریافت کرده اند.
در آلمان بیش از ۳۸۰ هزار پناهجو این نوع محافظت دریافت کرده اند که بیشترشان از سوریه هستند. برخلاف پناهندگان سیاسی و کسانی که حق پناهندگی طبق کنوانسیون ژنو دارند، قانونگذاران در مورد این دسته پناهجویان اختیار بیشتری دارند. تا کنون سالانه در مجموع ۱۲ هزار نفر از اعضای خانواده این گروه از پناهجویان اجازه داشتند به آلمان بیایند.
تشدید سیاست مهاجرت
الکساندر دوبرینت بلافاصله پس از آغاز به کارش کنترول مرزی سختگیرانه‌تری را برای مقابله با مهاجرت بی‌رویه و همچنین بازگرداندن پناهجویان دستور داد. عبارت «محدود کردن» مهاجرت حالا در قانون اقامت به طور مشخص درج شده است.
چندین حمله و چاقوکشی که عاملان آنها پناهجویان بوده اند، بحث مهاجرت را در آلمان تشدید کرده و درخواست‌‌ها برای محدود ساختن تعداد پناهجویان و اخراج آنها را شدت بخشیده است.
الحاق اعضای خانواده پناهجویان تا حالا چگونه بود؟
در الحاق اعضای خانواده، اعضای اصلی خانواده یک پناهجو مانند والدین و خواهر و برادر زیر سن می‌توانند درخواست ویزای آلمان را بدهند. وقتی پناهجو زیر سن باشد، والدینش همراه با فرزندان زیر سن خود می‌توانند درخواست پیوستن به او را بدهند.
پس از اوج بحران مهاجرت، این امکان از ماه مارچ سال ۲۰۱۶ به مدت بیش از دو سال متوقف شده بود و در سال ۲۰۱۸ با محدودیت یک هزار نفر در ماه دوباره برقرار شد.
صدور ویزاهای الحاق خانوادگی از طریق سفارت‌ها یا قنسولگری‌های آلمان در خارج انجام می‌شود. این دفاتر و همچنین اداره مهاجرت در آلمان بررسی می‌کنند که فرد متقاضی شرایط لازم را دارد یا خیر.
در سال‌های گذشته چه تعداد از این حق استفاده کردند؟
در متن مسوده قانون جدید گفته شده که در سال گذشته حدود ۱۲ هزار ویزا برای پیوستن اعضای خانواده‌های پناهجویان صادر شده بود. در سال ۲۰۲۳ تعداد ویزاهای صادر شده ۱۱ هزار و ۶۳۰ و در سال جاری تا کنون حدود ۵ هزار و ۷۶۰ است. اکثر این ویزاها در سال‌های ۲۰۲۴ و ۲۰۲۵ برای اتباع سوریه، سومالیا، یمن، افغانستان و اریتریا صادر شده اند.
به چه تعداد پناهجو از این قانون متاثر می‌شوند؟
تا تاریخ ۳۱ مارچ سال ۲۰۲۵، ۳۸۸ هزار و ۷۴ نفر در آلمان حفاظت فرعی داشتند که بیشتر آنها از سوریه اند. این افراد اصولاً می‌توانستند اعضای خانواده شان را در صورت برآورده کردن دیگر شرایط به آلمان بیاورند.
در پیش نویس متن قانون جدید آمده بود: «تعداد کسانی که اعضای اصلی خانواده شان در آلمان زندگی می‌کنند و اکنون نمی‌توانند درخواست الحاق خانواده بدهند، مشخص نیست.» بنابراین فرض می‌شود سالانه حدود ۵۰ هزار نفر در لیست انتظار برای الحاق خانواده ثبت نام خواهند کرد.
چرا این موضوع بحث برانگیز است؟
ایده اولیه الحاق اعضای خانواده این دسته از پناهجویان یک نگاه انسانی بود: یعنی کودکان نباید از والدینشان جدا بزرگ شوند و زوج‌ها نباید مدت طولانی جدا از هم در کشورهای متفاوت زندگی کنند.
طرفداران این مقررات می‌گویند پیوستن اعضای خانواده‌ها به روند ادغام پناهندگان کمک می‌کند، زیرا کسی که خانواده‌اش در کنارش باشد، بیشتر احساس تعلق به جامعه و کشور میزبان پیدا می‌کند تا کسی که تنها زندگی می‌کند.
اما مخالفان می‌گویند ظرفیت بازار مسکن و برنامه‌های ادغام در شهرها پر شده است. آنها این حق را یک یک عامل تشویق‌کننده مهاجرت‌های بیشتر از کشورهای جنگ‌زده عنوان می‌کنند.