نور تالارهای عروسی شب های غم انگیز کابل را روشن می کند
۱۴۰۳ بهمن ۲۲, دوشنبه
با فرا رسیدن شب در پایتخت افغانستان، تنها چند چراغ کوچک و تابلوهای نئونی «الکتریکی» در تاریکی و پوشش ضخیم دود و آلودگی زمستانی فرو می روند.
اما در برخی از گوشه های شهر، تالارهای عروسی بزرگ و پر زرق و برق، از تاریکی بیرون می آیند و نمایشی نادر و مجلل ایجاد می کنند.
این شهر بیش از شش میلیون نفری، اغلب به دلیل قطع برق در تاریکی فرو می رود و فقط ثروتمندها می توانند با جنراتورهای گران قیمت یا پنل های خورشیدی خانه های خود را روشن کنند.
برعکس شلوغی و آشفتگی روزانه، شب ها خیابان ها خلوت هستند. مردم در خانه می مانند تا از سرمای زمستان در امان باشند.
مرتبط:
از زمانی که طالبان در سال ۲۰۲۱ قدرت را به دست گرفتند و نسخه سختگیرانه خود از قوانین اسلامی را تحمیل کردند، حجابی از غم و اندوه پایتخت را نیز فراگرفته است.
هیچ موسیقی از رستورانت ها پخش نمی شود؛ زیرا ممنوع است. ورود زنان به پارک ها ممنوع است. دیوارهای تزئین شده با نقاشی های دیواری رنگارنگ و حامی صلح، مملو از شعارهایی شده که به "امر به معروف و نهی از منکر" و "جهاد" دعوت می کنند.
گوشه های مجلل در میان تاریکی
تنها چراغ های روشن شهر تالارهای عروسی اند که در مرکز شهر پراکنده می باشند.
از آنجایی که مراسم ازدواج در فرهنگ افغانستان ارزشمند است، مخارج زیادی نیز به همراه دارد. اما محدودیت های طالبان این تالارهای عروسی را نیز متاثر کرده است. سالون ها با سقف بلند بر اساس جنسیت تفکیک شده اند. گاهی أوقات نیز با خریدن خطر به جان، موسیقی آهسته ای در بخش زنان پخش می شود.
مرتبط: چرا طالبان پخش موسیقی را در تالارهای عروسی منع کردند؟
محمد واصل قیومی، مدیر امپریال کانتیننتال، یک تالار سفید و طلایی کاخ مانند که با زرق و برقی شبیه کازینوی لاس و گاس می درخشد، گفت: «در افغانستان، مراسم ازدواج مهم ترین رویداد برای دختران و پسران است. این مراسم یک بار در زندگی رخ می دهد.»
او به خبرگزاری فرانسه افزود: «این شروع یک زندگی جدید است، بنابراین نور باید همه جا باشد، به همین دلیل است که شهر روشن است، این مراسم باید کمی تجمل داشته باشد.»
دسته هایی از گل های پلاستیکی، مبل های چوبی، تزئینات طلایی رنگ و چراغ های نئون، چهار سالون این مجموعه را پر کرده که برخی از آن ها می توانند تا هفت هزار مهمان را در خود جای دهند.
قیومی ۳۲ ساله، می گوید که ماهانه ۲۵ تا ۳۰ هزار دالر برای برق شهری هزینه می کند که فقط چند ساعت برق در روز را تامین می کند.
برای روشن نگه داشتن چراغ ها، او همچنین کمتر از ۱۵ هزار دالر برای جنراتورها می پردازد.
او برای جبران هزینه های خود، تا ۲۰ هزار دالر برای عروسی در کشوری که ۸۵ درصد جمعیت آن با کمتر از یک دالر در روز زندگی می کنند، دریافت می کند.
حاجی صفی الله، صاحب تالار قصر ستاره ها گفت: «عروسی در فرهنگ افغانستان یک ضرورت است، حتی اگر به این معنا باشد که بدهکار شوید، باید افراد بیشتری را دعوت کنید.»
در یکی دیگر از مناطق پایتخت، تالار ستاره شهر با نمای کرمی و طلایی با سه گنبد حجاری شده و با یک طاق درخشان بزرگ در جلو از مهمانان پذیرایی می کند.
سیر پیمان، مالک ۲۴ ساله این تالار گفت: «برق بسیار گران است. اما مردم در افغانستان روشنایی و رنگ های روشن را دوست دارند.»
او روی پنل های خورشیدی سرمایه گذاری کرده است و معادل ۱۲ تا ۲۰ هزار دالر برای جنراتورها و برق هزینه می کند که فقط روزانه شش تا هفت ساعت را پوشش می دهد.
افغانستان برای برق وارداتی به همسایگان آسیای مرکزی وابسته است.
با امید به افزایش عرضه، این کشور درگیر چندین پروژه اتصال منطقه ای است، اما پیشرفت این پروژه ها بسیار کند است.
یک کارشناس که خواست نامش فاش نشود، به خبرگزاری فرانسه گفت: «تقاضای فعلی در افغانستان حدود هفت تا هشت هزار مگاوات است، اما آنها در حال حاضر حدود یک هزار مگاوات را به صورت محلی تولید می کنند و بقیه را از آسیای مرکزی وارد می کنند.»
قطع برق بر سیستم گرمایشی تأثیر مستقیم دارد. در حالی که دمای هوا در کابل به صفر درجه می رسد، ساکنان این شهر از اجاق هایی استفاده می کنند که تقریباً هر چیزی، از زغال سنگ و چوب گرفته تا پلاستیک یا زباله های خانگی را می سوزاند. این باعث شده که بر فراز این شهر که در میانه کوه ها قرار دارد، مه غلیظی از آلودگی ایجاد شود.
قیومی اضافه کرد: «در تاریکی شبانه، تالارهای عروسی درخشندگی شهر هستند. اینجا همه خیلی خوشحال هستند.»
او درباره مشتریانی که از یکی از تنها مکان های باقی مانده در کابل لذت می برند، گفت: «مردم برای ملاقات با دوستان و خانواده به اینجا می آیند، آنها لباس های نو و جواهرات می پوشند... و خیلی خودنمایی می کنند.»
در میان محدودیت های روزافزون حاکمان فعلی در افغانستان، افزایشفقر و گرسنگی و همچنان دشواری های دیگری که ناشی از بحران اقتصادی است، این تالارها اندکی به پایتخت غم زده این کشور روشنایی بخشیده اند.