اهداف هزاره ملل متحد پياده نشده اند

آنچه که اکنون بيش از همه مورد توجه است، اهداف است که به خانواده و به خصوص وضع صحي زنان حامله بر مي گردد که کلا ً عملي نشده اند. گزارشي که از طرف موسسه آلماني جمعيت جهاني وجرگه پارلمان اروپايي در بروکسل پيش کش شده است، به اين موضوع پرداخته است. ستنيکر از صندوق جمعيت جهاني در سازمان ملل متحد مي گويد:

"نظر به تخمينات در هر دقيقه در جهان يک زن به دليل مشکلات در جريان حاملگي و يا تولدي طفلش جانش را از دست مي دهد. که شمار سالانۀ آن به 500 هزار مي رسد، به عبارت ديگر ده ميليون زن در يک نسل مي ميمرند. و 99 در صد اين زنان در کشور هاي فقير و کم رشد جان شان را از دست مي دهند."

اهداف هزاره در نشست عمومي همه کشور هاي عضو سازمان ملل متحد در سال 2000 طرح ريزي شد. هر دو نهاد، سازمان آلماني جمعيت جهاني و جرگه پارلمان اروپايي مي خواهند جامعه جهاني را به اين اهداف طرح شده آنها ياد آوري نمايند. نيل داتا (Neil Datta) منشي جرگه پارلمان اروپايي اين را يک دليل مثبت مي داند که اين ياد آوري در اروپا اتفاق مي افتد، زيرا به نظر او:

"اتحاد اروپا، يعني کميسيون و 27 کشور عضو، مسووليت 64 درصد کمک هاي انکشافي را به کشور هاي فقير به عهده دارند. اگر کشور هاي اروپايي را که عضور اتحاد اروپايي نيستند، مانند ناروي و سويس نيز در نظر گيريم، در آن صورت تقريبا ً 70 در صد کمک انکشافي در جهان از طرف کشور هاي اروپايي صورت مي گيرد. يعني اين که آيا اهداف هزاره تحقق مي يابد يا خير، به ميزان بالايي وابسته به تصاميمي است که دراينجا در پايتخت کشور هاي اروپايي به عمل مي آيند."

از نظر نيل داتا تهعدات کشو رهاي اروپايي در قسمت کمک به کشور هاي فقير بيشتر است، اما او انتقاد مي کند که بعضي از حکومت ها ميزان کمک هاي شان را به صورت مصنوعي بالا جلوه مي دهند. او مي گويد:

"ميزان بخش زيادي از کمک هاي انکشافي را بايد مصنوعي خواند، اين به اين معنا است که دولت هاي اروپايي به بودجه هاي کمکي شان، چيز هاي را شمار مي کنند که در واقعيت به کمک هاي انکشافي تعلق ندارد، مثلا ً پول هاي که صرف مصارف تحصيل دانشجويان خارجي در کشور هاي کمک کنننده مي شود، و يا کمک به پناهندگان که در سرزمين هاي کشور هاي کمک کننده به سر مي برند. بد ترين نمونۀ آن در اين مورد آلمان است."

هردو نهاد نيز شکايت مي کنند که کشور هاي عضو اتحاديه اروپا، سعي شان اين است که به کشور هاي فقير کمک هاي شان را به عوض آنکه در رابطه با پروژه ها عرضه کنند، به صورت بودجه مي دهند. اين انتقاد نيز وجود دارد که کشور هاي گيرندۀ کمک ها نيز بايد در قسمت کاربرد کمک ها تصميم بگيرند، نه اين که همه را تا جزئيات آن کشور هاي کمک کننده تعيين نمايند.

سازمان آلماني امور جمعيت جهاني و پارلمان اروپايي مي خواهند که کمک ها در رابطه با پروژه ها عرضه شوند، زيرا در اين صورت ميکانيسم کنترول خوب تر عملکرد دارد. اگر کمک ها به صورت بودجه پرداخته مي شود، بايد اتحاديه اروپا و يا ديگر کشور هاي کمک کننده، کمک هاي پولي را وابسته به عمل کرد کشور هاي گيرنده کمک سازند، يعني در صورتي که کمک ها به صورت درست به کار روند، کشور هاي مودر نظر مي توانند پول بيشتر کمک گيرند.