Ο Τραμπ τζογάρει το σημαντικότερο κεφάλαιο: την εμπιστοσύνη

H πολιτική των δασμών του Αμερικανού Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ εξακολουθεί να είναι ένα από τα κυριότερα θέματα σχολιασμού στα γερμανικά ΜΜΕ. Σε σχόλιό της, η ιστοσελίδα του πρώτου δημόσιου τηλεοπτικού καναλιού ARD γράφει: «Μακροπρόθεσμα, η κυβέρνηση των ΗΠΑ στοιχηματίζει το πιο σημαντικό κεφάλαιό της, το οποίο είναι ακόμα πιο πολύτιμο στα διεθνή χρηματιστήρια από όλο τον χρυσό και τις μετοχές: δηλαδή την εμπιστοσύνη. Με την επόμενη λήξη μιας προθεσμίας, τον επόμενο μικρό ή μεγάλο πανικό στις αγορές, την επόμενη αυτοομηρία της οικονομικής πολιτικής, ακόμα περισσότεροι επενδυτές σε όλο τον κόσμο θα αναρωτηθούν εάν οι ΗΠΑ είναι πραγματικά ακόμη ένα ασφαλές καταφύγιο».

Οι προτεραιότητες της γερμανικής κυβέρνησης

Τις προτεραιότητες της νέας γερμανικής κυβέρνησης σχολιάζει στην πρώτη της σελίδα η Frankfurter Allgemeine Zeitung: «Το γεγονός ότι ζούμε σε έναν διαφορετικό κόσμο από αυτόν που ζούσαμε πριν από τρεισήμισι χρόνια φαίνεται ξεκάθαρα στη συμφωνία για τον κυβερνητικό συνασπισμό από τη Χριστιανική Ένωση και τους Σοσιαλδημοκράτες. Στο κεφάλαιο για την εξωτερική πολιτική δηλώνουν στην αρχή ότι η Γερμανία πρέπει να είναι σε θέση να αμυνθεί και ότι η Ρωσία είναι η "μεγαλύτερη και πιο άμεση απειλή". Σε αυτό το σημείο, η προηγούμενη κυβέρνηση έβλεπε ότι η χώρα θα έπρεπε να αναλάβει "ευθύνη παγκοσμίως", γεγονός που οδήγησε σε ειδικές ηθικές διαδρομές πέρα ​​από το ζήτημα της Ουκρανίας. Αυτό περιελάμβανε μια "φεμινιστική εξωτερική πολιτική", στην οποία οι σημερινοί εταίροι δεν αναφέρονται πλέον. Ωστόσο, τα δικαιώματα των γυναικών εξακολουθούν να αποτελούν προϋπόθεση συνεργασίας με τη Συρία. Αυτό βέβαια θα διευκολύνει την επιστροφή των Χριστιανοδημοκρατών στο υπουργείο Εξωτερικών, αλλά όχι την επιστροφή των προσφύγων. Άλλωστε, στο μέλλον η αναπτυξιακή βοήθεια θα χορηγείται "με βάση κοινές αξίες και συμφέροντα", συνδέοντάς την, για παράδειγμα, με την προθυμία υποδοχής μεταναστών».

Γενική απεργία στην Ελλάδα

Τέλος, η TAZ του Βερολίνου αναφέρεται στη μεγάλη γενική απεργία στην Ελλάδα που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 9 Απριλίου. Η εφημερίδα σημειώνει για τους λόγους που την προκάλεσαν: «…η κυβέρνηση Μητσοτάκη διασφαλίζει ότι σχεδόν όλα τα χρήματα από το Ταμείο Ανάκαμψης για την αντιμετώπιση της πανδημίας πηγαίνουν μόνο σε μερικές μεγάλες εταιρείες. Η συντριπτική πλειονότητα των εταιρειών και συγκεκριμένα εκατοντάδες χιλιάδες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις μένουν με άδεια χέρια. Αυτό που απομένει είναι η μονοκαλλιέργεια ενός τουρισμού που ανθεί καθώς και η εμπορική ναυτιλία, η οποία απαλλάσσεται από φόρους και κάνει τους πλοιοκτήτες κάθε χρόνο πλουσιότερους. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι περισσότεροι στην  Ελλάδα μετά βίας τα βγάζουν πέρα. Το 2009 ο μέσος μεικτός μηνιαίος μισθός πλήρους απασχόλησης ήταν 1.379 ευρώ. Σήμερα είναι σχεδόν πενήντα ευρώ λιγότερο. Χάρη στον αυξανόμενο πληθωρισμό, παραμένει ακόμα χαμηλότερος. Οι τιμές έχουν αυξηθεί κατά 19% από το 2020 και τα τρόφιμα είναι ακόμα και 30% πιο ακριβά. Σύμφωνα με την Eurostat, η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων αντιστοιχεί στο 70% του μέσου όρου της ΕΕ. Μόνο οι Βούλγαροι ακολουθούν, αλλά ανακάμπτουν. Για τους Έλληνες, που είναι στην ΕΕ από το 1981, αυτή η παρακμή είναι ταπεινωτική».