Ντανιέλ κον Μπεντίτ στη DW: «οι οπαδοί του «όχι» στο ευρωσύνταγμα ταυτίζουν την ευρωπαϊκή ενοποίηση με την παγκοσμιοποίηση»

Tί συμβαίνει με τους Γάλλους; Φοβούνται την Ευρωπαϊκή Ενωση;

«Δεν είναι μόνο οι Γάλλοι. Οι δημοσκοπήσεις δίνουν χαμηλά ποσοστά επίσης στη Δανία, την Ολλανδία και τη Σουηδία. Πιστεύω ότι όλοι σε όλες τις χώρες, και αυτό είναι ένα σημαντικό στοιχείο, οι άνθρωποι υπερασπίζονται τα σημερινά κεκτημένα με την υπάρχουσα κοινωνική συμμαχία σε κάθε χώρα, γιατί αισθάνονται ότι αυτά τα κεκτημένα απειλούνται από την Ευρώπη. Το πρόβλημα είναι ότι η απειλή που υπάρχει για κάθε χώρα χωριστά, προέρχεται από την παγκοσμιοποίηση και όχι από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Ο κόσμος όμως ταυτίζει την ενοποίηση της Ευρώπης με την παγκοσμιοποίηση. Αυτή είναι η δυσκολία της αφετηρίας».

Οι υπέρμαχοι του «ναι» είναι η κλασσική γαλλική ελίτ. Μήπως το όχι αποτελεί και μια αντίδραση στο γεγονός ότι αυτή η ελίτ επιμένει σ το δίλημμα ή ναι ή πολιτική κρίση;

«Αυτό ισχύει, αλλά η διαστροφή είναι ότι ο Λε Πεν δεν είναι παιδί του λαού, ούτε ο ντε Βιλιέ. Και ο Λοράν Φαμπιούς είναι τυπικό προϊόν των ελίτ. Υπάρχει δηλαδή ένα «όχι» στις ελίτ, αλλά και η άλλη πλευρά είναι ελίτ. Πιστεύω ότι το πρόβλημα βρίσκεται στο γεγονός ότι η κυβέρνηση κρύβονταν πάντα πίσω από την Ευρώπη, όταν ήθελε να περάσει κάποια αντιδημοφιλή μέτρα, δείχνοντας πάντα τις Βρυξέλλες, ωσάν να έπαιρνε η Κομισιόν τις αποφάσεις. Αλλά η Κομισιόν υποβάλλει μόνον προτάσεις, καλές ή κακές. Τις αποφάσεις παίρνει το Συμβούλιο. Στη βουλή υπάρχει ανοιχτή ψηφοφορία, αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο στο Συμβούλιο. Μόνο τώρα με το ευρωσύνταγμα θα έχουμε ανοιχτές αντιπαραθέσεις για νομικές ρυθμίσεις. Και ακριβώς επειδή οι εθνικές κυβερνήσεις κρύβονται πίσω από την Ευρώπη, αυτή έχει μεταβληθεί σε μαύρο κουτί που βγάζει ο καθένας την επιθετικότητά του κατά της Ευρώπης».

Πού θα επικέντωνε ο Ντάνιελ Κον Μπεντίτ, αν έπρεπε να συμπυκνώσει σε λίγες γραμμές τα επιχειρήματά του υπέρ του ευρωσυντάγματος;

«Αυτό το σύνταγμα είναι η πρώτη προσπάθεια να δοθεί στην Ευρώπη μια πολιτική διάσταση, να προσδιοριστεί η Ευρώπη πολιτικά. Δεύτερον, είναι μία προσπάθεια να προσδιορίσουμε στην Ευρώπη κοινές αξίες με τη χάρτα θεμελιωδών δικαιωμάτων, να απαντήσουμε δηλαδή, γιατί είμαστε μαζί, ποια πολιτική θέλουμε, πώς πρέπει να οργανωθούμε για να αναλάβουμε την ευθύνη μας ως Ευρώπη στον κόσμο, διότι μεμονωμένα, εθνικά δεν γίνεται. Το σύνταγμα είναι και ένα νέο πλαίσιο για την κοινωνική αντιπαράθεση που έχουμε με το νεοφιλελευθερισμό, για μία ευρωπαϊκή πρόταση σε προβλήματα που δεν μπορούμε να λύσουμε σε εθνικό επίπεδο».

Οι Πράσινοι είχαν την πρόταση για ένα πανευρωπαϊκό δημοψήφισμα. Ποια είναι τώρα η πρόγνωσή του Ντάνιελ Κον Μπεντίτ για το δημοψήφισμα της Κυριακής στη Γαλλία;

«Προβλέπω με την καρδιά. Και η καρδιά μου λέει, ότι στο τέλος θα πρυτανεύσει η λογική».