Θα παραμείνει «αυστηρός» ο Τραμπ;

Η απόφαση του Αμερικανού προέδρου να στηρίξει πιο ενεργά την Ουκρανία, έστω και αν χρειαστεί να πληρώσουν οι Ευρωπαίοι για αυτή τη στήριξη, σχολιάζεται θετικά από τον γερμανικό Τύπο. Εκφράζονται όμως αμφιβολίες για το πόσο συνεπής θα παραμείνει σε αυτή τη γραμμή ο Ντόναλντ Τραμπ αλλά και κατά πόσον οι «απειλές» του προς τον Πούτιν μπορεί να κλονίσουν τον Ρώσο πρόεδρο, Βλαντιμίρ Πούτιν, την ώρα που και οι Ευρωπαίοι για μια ακόμα φορά την Τρίτη το απόγευμα δεν κατάφεραν να συμφωνήσουν σε ένα νέο πακέτο κυρώσεων για τη Ρωσία.

Ο εκδότης της Frankfurter Allgemeine Zeitung σχολιάζει: « Ο εκπρόσωπος Τύπου του Πούτιν αρνήθηκε κατηγορηματικά ότι το «θεατρικό τελεσίγραφο» του Τραμπ δεν αφορά τη Ρωσία, όπως ισχυρίστηκε ο Μεντβέντεφ, ο εκλεκτός του Πούτιν, λέγοντας ότι το Κρεμλίνο θεωρεί τις πρόσφατες δηλώσεις του Αμερικανού προέδρου ως "πολύ σοβαρές". Η Μόσχα σαφώς δυσκολεύεται να αξιολογήσει εάν η πρόσφατη αλλαγή της πολιτικής του Τραμπ για την Ουκρανία και τη Ρωσία είναι για άλλη μια φορά βραχύβια ή αποτέλεσμα μιας ριζικά αλλαγμένης θέσης στη σχέση του με τον Πούτιν. Η Ρωσία έχει καταφέρει να σύρει τον Τραμπ από τη μύτη από τότε που ανέλαβε τα καθήκοντά του. Προφανώς, το Κρεμλίνο δεν έχει ακόμη εγκαταλείψει την ελπίδα να αλλάξει διάθεση στον Αμερικανό πρόεδρο με ένα τηλεφώνημα ή μια κατ' ιδίαν συνάντηση. Ο Τραμπ ήταν αρκετά γενναιόδωρος, ώστε να δώσει στον Πούτιν 50 ημέρες για να το πράξει, κατά τη διάρκεια των οποίων η Ρωσία μπορεί να συνεχίσει να βομβαρδίζει την Ουκρανία» επισημαίνει το σχόλιο.

Και συνεχίζει: «Θα είναι σε θέση οι Ουκρανοί να αμυνθούν λίγο καλύτερα μόλις φτάσουν τα τρία επιπλέον συστήματα Patriot, τα οποία η Ουάσινγκτον πιστεύει τώρα ότι μπορεί να τους διαθέσει, εάν οι Ευρωπαίοι, ειδικά η Γερμανία, πληρώσουν γι' αυτά; Αλλά ο Τραμπ λέγεται τώρα ότι ρώτησε τον Ουκρανό πρόεδρο αν, κατάλληλα οπλισμένος, θα μπορούσε να βομβαρδίσει τη Μόσχα και την Αγία Πετρούπολη. Ο Ζελένσκι, τον οποίο ο Τραμπ ήθελε να κατηγορήσει για τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, σίγουρα δεν ξέρει πια τι του συμβαίνει. Εάν ο Τραμπ επιμείνει να υποστηρίζει τουλάχιστον έμμεσα την Ουκρανία με όπλα και να δυσκολεύει το Κρεμλίνο να χρηματοδοτήσει τον πόλεμο μέσω "δευτερογενών κυρώσεων", τότε ο Πούτιν θα έπρεπε να εξετάσει σοβαρά το ενδεχόμενο να κάνει μια «συμφωνία» με τον Τραμπ, ο οποίος θέλει να απαλλαγεί από τον πόλεμο σχεδόν με κάθε κόστος. Είναι υπαρκτός όμως ο φόβος ότι ο επιτιθέμενος δεν θα φύγει από το πεδίο της μάχης με άδεια χέρια» καταλήγει το σχόλιο.

Η Γαλλία αντιμέτωπη με το χρέος

Η ιστοσελίδα του δικτύου NTV σε εκτενές ρεπορτάζ της αναφέρεται στις ανακοινώσεις του πρωθυπουργού της Γαλλίας για ένα πακέτο περικοπών συνολικού ύψους 44 δισεκατομμυρίων ευρώ. Γράφει χαρακτηριστικά «Ο Φρανσουά Μπαϊρού προετοίμασε τον πληθυσμό για δραστικές περικοπές για να αποτρέψει την κατάρρευση των δημόσιων οικονομικών. Η Γαλλία πρέπει να δράσει γρήγορα για να αποφύγει να «συνθλιβεί» από το βάρος του χρέους της. Έκανε μια σύγκριση με την κρίση χρέους στην Ελλάδα πριν από περισσότερο από μια δεκαετία. «Όλοι θα πρέπει να συνεισφέρουν», είπε ο Μπαϊρού. «Είναι αργά, αλλά υπάρχει ακόμα χρόνος». Συγκεκριμένα, οι κρατικές δαπάνες, με εξαίρεση τον αμυντικό προϋπολογισμό, πρόκειται να παγώσουν στο επίπεδο του 2025. Επιπλέον, μία στις τρεις κενές θέσεις στον δημόσιο τομέα πρόκειται να παραμείνει κενή. Οι κοινωνικές παροχές και οι συντελεστές φόρου εισοδήματος δεν πρόκειται να προσαρμοστούν στον πληθωρισμό το 2026, κάτι που ισοδυναμεί με περικοπή. Η αύξηση των κοινωνικών δαπανών και των δαπανών για την υγειονομική περίθαλψη πρόκειται να μειωθεί στο μισό. Οι φορολογικές ελαφρύνσεις πρόκειται επίσης να περιοριστούν. Ο Μπαϊρού θέλει επίσης να καταργήσει δύο δημόσιες αργίες, όμως αντιμετωπίζει το δύσκολο έργο της εξεύρεσης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας για το πρόγραμμα λιτότητας που έχει θεσπίσει ή τουλάχιστον της αποδοχής της. Η κυβέρνηση μειοψηφίας του εξαρτάται από την αντιπολίτευση και θα μπορούσε να ανατραπεί με ψήφο εμπιστοσύνης» επισημαίνει το ρεπορτάζ.

Σε ανάλογο μήκος κύματος η εφημερίδα Handelsblatt αναφέρεται σε μια έκθεση αναλυτών της Deutsche Bank, που θεωρούν ότι η Γαλλία βρίσκεται στην υψηλότερη ζώνη κινδύνου σε σχέση με το δημόσιο χρέος της που φτάνει το 113% του ΑΕΠ. Ενδιαφέρον έχει ότι η εκτίμηση αυτή γίνεται, ενώ η Ιταλία έχει υψηλότερο χρέος, που φτάνει το 136% του ΑΕΠ. Μάλιστα η έκθεση επισημαίνει ότι η Ιταλία «γιόρτασε» 100 χρόνια χρέους, αφού η τελευταία φορά που είχε πλεόνασμα ήταν ακριβώς πριν από 100 χρόνια. Γιατί όμως η Γαλλία είναι σε χειρότερη μοίρα;

Πρώτον, η δυναμική του χρέους της Γαλλίας είναι χειρότερη από εκείνη της Ιταλίας. Εξαιρώντας τα επιτόκια, η Ιταλία δημιουργεί οικονομικά πλεονάσματα. Η Γαλλία, από την άλλη πλευρά, έχει ένα συγκριτικά υψηλό πρωτογενές έλλειμμα 3% του ΑΕΠ, που σημαίνει ότι θα εξακολουθούσε να είναι στο κόκκινο ακόμη και αν δεν χρειαζόταν να εξυπηρετήσει το χρέος της. Δεύτερον η Ιταλία εξαρτάται λιγότερο από εξωτερικούς επενδυτές από τη Γαλλία. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η πλειοψηφία των Ιταλών προτιμά να αποταμιεύει ιδιωτικά και επίσης να αγοράζει κρατικά ομόλογα. Τρίτον, η Γαλλία είναι πολιτικά λιγότερο σταθερή από την Ιταλία. Πράγματι, ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν δυσκολεύεται να συνεργαστεί με το πολιτικά διχασμένο κοινοβούλιο. Αντίθετα, η ιταλική πολιτική υπό την πρωθυπουργό Τζόρτζια Μελόνι λειτουργεί σχετικά ομαλά από το 2022.

Περιμένοντας τους Γερμανούς τουρίστες

Σε αρκετές γερμανικές ιστοσελίδες συνεχίζονται οι αναφορές στα προβλήματα που έχει δημιουργήσει η μαζική άφιξη μεταναστών στην Κρήτη. Ταυτόχρονα το περιοδικό Focus φιλοξενεί ρεπορτάζ που αναφέρεται στις γκρίζες πλευρές της εξάρτησης της ελληνικής οικονομίας από τον τουρισμό. Από τη μια ο φόβος για το αν «Θα έρθουν φέτος οι Γερμανοί;», αφού η ύφεση στη Γερμανία αποτρέπει τον έναν στους πέντε από διακοπές στο εξωτερικό, την ώρα που οι Γερμανοί αποτελούν σε περιοχές όπως η Κρήτη πάνω από το 50% των επισκεπτών.

Υπάρχει επίσης αναφορά στη συζήτηση που γίνεται στην Ελλάδα για το γεγονός ότι η μονοκουλτούρα του τουρισμού έχει οδηγήσει στην μείωση ή κατάργηση της παραγωγής παραδοσιακών προϊόντων σε νησιά όπως η Σαντορίνη, η Κρήτη, η Νάξος, αλλά και στις τραγικές συνέπειες, που έχει επιφέρει η λογική των βραχυχρόνιων μισθώσεων συνολικά στην αγορά κατοικίας στην Ελλάδα.