Γερμανία: Ναι στη βοήθεια, όχι σε παλαιστινιακό κράτος

Δημοσίευμα του περιοδικού Focus στην ιστοσελίδα του αναφέρεται στην άφιξη 8.000  μεταναστών από την Ελλάδα στην Γερμανία  αυτόν τον χρόνο, παρ' όλο που είχε γίνει προηγουμένως δεκτή η αίτηση ασύλου τους. Το δημοσίευμα αναφέρει ότι οι μετανάστες χρησιμοποιούν τα αεροπλάνα για να πάνε στην Γερμανία, μιας και τους δίνεται η δυνατότητα παραμονής 90 ημερών σε χώρες του Σένγκεν, ενώ η γερμανική αστυνομία κρούει τον κώδωνα του κινδύνου ότι δεν γίνονται επαρκείς  έλεγχοι στα γερμανικά αεροδρόμια.  Παράλληλα το δημοσίευμα τονίζει ότι υπάρχουν αλλαγές και σε νομικό επίπεδο: «Η κατάσταση έχει αλλάξει και από νομική άποψη. Τον Απρίλιο, το Ομοσπονδιακό Διοικητικό Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι η απέλαση προς την  Ελλάδα  είναι κατ' αρχήν δυνατή – τουλάχιστον για τους άγαμους, υγιείς μετανάστες. Ωστόσο, η Ελλάδα δεν έδειξε μεγάλη προθυμία για συνεργασία.

Η ελληνική κυβέρνηση δήλωσε ότι δεν επιθυμεί να δεχτεί πίσω αυτά τα άτομα. Η ανθρωπιστική οργάνωση Pro Asyl επέκρινε τις συνθήκες που επικρατούν εκεί ως «απάνθρωπες» και προειδοποίησε ότι οι πρόσφυγες δεν έχουν «κρεβάτι, ψωμί, σαπούνι». Πράγματι, η Ελλάδα έχει σκληρύνει την πολιτική της για το άσυλο. Υπό τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και τον υπουργό Μετανάστευσης Θάνο Πλεύρη, η χώρα ακολουθεί μια σκληρή πολιτική. Τα δικαιώματα ασύλου για τους πρόσφυγες που καταφθάνουν με πλοιάρια έχουν προσωρινά ανασταλεί, οι συνθήκες στους χώρους φιλοξενίας έχουν επιδεινωθεί και οι κοινωνικές παροχές έχουν μειωθεί. Ο στόχος είναι η μέγιστη αποτροπή – αλλά ακριβώς αυτό, σύμφωνα με τους ειδικούς, οδηγεί πολλούς πρόσφυγες από την Ελλάδα να μεταναστεύουν στη Γερμανία, όπου τα ανθρωπιστικά στάνταρ είναι υψηλότερα. Ένα νομικό και πολιτικό δίλημμα που αναμένεται να οξυνθεί ακόμα περισσότερο».

Η Γερμανία και η αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους

Η Augsburger Allgemeine σχολιάζει  τη δήλωση του Γάλλου Προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν για αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους και τη στάση της Γερμανίας και γράφει: « Η Γερμανία δεν αναγνωρίζει μέχρι στιγμής την "Παλαιστίνη" ως κράτος και αυτό για εύλογους λόγους. Ωστόσο, η διατήρηση αυτής της στάσης γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη, όταν ο στενότερος σύμμαχός της στην Ευρώπη απομακρύνεται και έχει ταχθεί ανοιχτά εναντίον του Ισραήλ. Οι πρώτες ρωγμές είναι ήδη ορατές στο Βερολίνο, αρκεί να σκεφτούμε τη δήλωση του υπουργού Εξωτερικών Γιόχαν Βάντεφουλ ότι δεν υπάρχει "υποχρεωτική αλληλεγγύη" προς το Ισραήλ. Ο Μακρόν μπορεί να καθοδηγήθηκε κυρίως από εσωτερικά πολιτικά κίνητρα, επειδή το κόμμα του στοχεύει στις ψήφους των Γάλλων μουσουλμάνων στις επόμενες εκλογές. Ωστόσο, σε θέματα εξωτερικής πολιτικής η πρωτοβουλία του δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από όσα θα έλυνε».

Για το ίδιο θέμα η Kölner Stadt-Anzeiger σημειώνει: «Ναι, η ανθρωπιστική κατάσταση στη Γάζα είναι αφόρητη. Ναι, η κριτική και  η πίεση προς το Ισραήλ  είναι δικαιολογημένες, προκειμένου να επιταχυνθούν οι αποστολές βοήθειας και να υπάρξει εκεχειρία. Ναι, είναι ανάξιο μιας δημοκρατίας να αποδέχεται έναν τέτοιο λιμό. Δυστυχώς όμως κανένα από αυτά τα προβλήματα δεν θα λυθεί με την αναγνώριση ενός παλαιστινιακού κράτους ενάντια στη βούληση του Ισραήλ. Αντίθετα, η προσβολή ωθεί το Ισραήλ σε περαιτέρω απομόνωση και άρνηση διαλόγου. Η ειρήνευση της περιοχής δεν επιταχύνεται με αυτόν τον τρόπο, αλλά δυσχεραίνεται».

Γαλλογερμανική ρήξη

Τέλος, η Rhein-Zeitung επισημαίνει για τη στάση της  Γερμανίας  απέναντι στο  Ισραήλ αλλά και την ανθρωπιστική κατάσταση στη  Γάζα : «Η Γερμανία έχει το ιστορικά θεμελιωμένο καθήκον να υποστηρίξει το Ισραήλ, όταν αυτό δέχεται επίθεση. Ωστόσο, η Γερμανία δεν υποχρεούται να εγκρίνει κάθε ενέργεια του Ισραήλ. Αντιθέτως. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν έχει κάνει μέχρι στιγμής αρκετά για να αποτρέψει τον Βενιαμίν Νετανιάχου από τα εγκλήματα στη Γάζα. Έτσι, η Γερμανία είναι η μόνη δυτική χώρα που δεν υπέγραψε την αντίστοιχη έκκληση προς το Ισραήλ. Το γεγονός ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση καλεί τώρα το Ισραήλ να βελτιώσει "άμεσα και δραστικά την καταστροφική ανθρωπιστική κατάσταση στη Γάζα" μπορεί να αποτελεί μια νέα, πιο αυστηρή στάση. Σε κάθε περίπτωση είναι κάτι που έπρεπε να είχε γίνει εδώ και καιρό».