Γερμανία: Μεταξύ αισιοδοξίας και... οπισθοδρόμησης

Λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση της συμφωνίας για τον νέο κυβερνητικό συνασπισμό το τι μέλλει γενέσθαι στη Γερμανία μονοπωλεί το ενδιαφέρον των γερμανικών μέσων ενημέρωσης – και τα συναισθήματα είναι… τουλάχιστον ανάμεικτα.

Η Süddeutsche Zeitung αναλύει τους λόγους για τους οποίους αξίζει κανείς να αισιοδοξεί για το μέλλον της Γερμανίας:

«Υπάρχουν και καλοί λόγοι [πέραν των προβλημάτων] να ατενίσει κανείς το μέλλον με αισιοδοξία. Η αισιοδοξία βέβαια δεν συγκαταλεγόταν ποτέ στις γερμανικές αρετές, όμως τώρα είναι ακριβώς η στιγμή που πρέπει να είμαστε και αισιόδοξοι, εκτός από το να γκρινιάζουμε και να ανησυχούμε».

Όπως εξηγεί η εφημερίδα του Μονάχου, η υποχώρηση των ΗΠΑ «σημαίνει μία ευκαιρία για τη Γερμανία να χειραφετηθεί και να αναλάβει περισσότερες ευθύνες στη Δύση ως ηγετική δύναμη σε στενή συνεργασία με τους ευρωπαίους εταίρους της. Η παρούσα παγκόσμια κατάσταση μας αναγκάζει να επανεξετάσουμε πολλά πράγματα και προσφέρει στη Γερμανία τη δυνατότητα να επαναπροσδιορίσει τον εαυτό της. Ως μία χώρα που αντιμετωπίζει αποφασιστικά τα προβλήματα στο εσωτερικό της και έτσι είναι και σε θέση να προχωρήσει ισχυρή και σε διεθνές επίπεδο.

Όλα αυτά μπορεί να μοιάζουν με άπιαστο όνειρο, ιδίως όταν ο άνθρωπος που καλείται να δημιουργήσει και να ηγηθεί αυτής της νέας κατάστασης είναι ο Φρίντριχ Μερτς. Όμως ας τον εμπιστευτούμε, σε μία πρώτη άσκηση αισιοδοξίας, μιας και ούτως ή άλλως δεν υπάρχει και καμία εναλλακτική αντ' αυτού», καταλήγει η SZ.

taz: Οπισθοδρόμηση αντί ρεαλισμού στην κλιματική πολιτική

Εστιάζοντας ειδικότερα στο κομμάτι της κλιματικής πολιτικής η tageszeitung φαίνεται κάθε άλλο παρά να αισιοδοξεί, χαρακτηρίζοντας το περιεχόμενο της συμφωνίας για τον κυβερνητικό συνασπισμό ως μία «πικρή απογοήτευση».

«Αντί να δοκιμάσουν νέους τρόπους για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, Ένωση και SPD συμφώνησαν να επιδιώξουν τη "μείωση του διοξειδίου του άνθρακα σε χώρες-εταίρους εκτός ΕΕ” και να λάβουν απλώς υπόψη την υποχρέωση που έχει αναλάβει η Γερμανία για μείωση των εκπομπών».

Η εφημερίδα του Βερολίνου σχολιάζει ακόμη πως «αν και η λέξη "μέλλον” αναφέρεται 68 φορές στο κείμενο, με τη συμφωνία αυτή η κυβέρνηση αρνείται να αντιμετωπίσει τα προβλήματα του μέλλοντος». Αντί για παράδειγμα «να αποφασίσουν τη διαγραφή των επιδοτήσεων που έχουν επιπτώσεις στο κλίμα, τα κόμματα του συνασπισμού θέλουν να τα αυξήσουν» ή, όσον αφορά πάλι την αποψίλωση των δασών, «αντί να αντιταχθούν στην καύση δασικών εκτάσεων, θέλουν να καταργήσουν τα "υπερβολικά ρυθμιστικά πλαίσια”, ενώ για τις μονάδες παραγωγής ενέργειας από φυσικό αέριο τα κόμματα δεν επιταχύνουν τη στροφή στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αλλά αντιθέτως θέλουν να ανακατασκευάσουν τέτοιου είδους σταθμούς ενέργειας με ορυκτά καύσιμα σε μόλις πέντε χρόνια.

[…] Το να αξιοποιεί κανείς τα "περιθώρια που αφήνει το ενωσιακό δίκαιο” για να περιορίσει τις απαιτούμενες [περιβαλλοντικές] προϋποθέσεις, με απώτερο σκοπό την τόνωση της οικονομίας, δεν βοηθάει στην επίλυση των προβλημάτων της εποχής μας – αντιθέτως, τα επιδεινώνει», επικρίνει η taz.

FAZ: Κατανοητή η στάση γύρω από τους Ουκρανούς πρόσφυγες

Η Frankfurter Allgemeine Zeitung εξετάζει από την πλευρά της τη στάση που υιοθετεί η νέα κυβέρνηση απέναντι στους πρόσφυγες από την Ουκρανία, αποφασίζοντας μεταξύ άλλων να μειώσει τα επιδόματα που θα δίνονται στους ανθρώπους που θα έρχονται από εδώ και στο εξής από την εμπόλεμη χώρα.

«Ήταν θετικό που η Γερμανία έδειξε γενναιοδωρία απέναντι στους πρόσφυγες από την Ουκρανία, όταν η Ρωσία ξεκίνησε την επίθεσή της πριν από τρία χρόνια. Σήμερα όμως η κατάσταση είναι διαφορετική. Όταν άνθρωποι αποφασίζουν τώρα να εγκαταλείψουν την Ουκρανία, έχουν μάλλον ακόμη καλούς λόγους να το πράξουν, αλλά πλέον δεν τρέπονται ενστικτωδώς σε φυγή από μία συνθήκη με ανυπολόγιστη εξέλιξη. Γι' αυτό και είναι κατανοητή η πρόθεση της μελλοντικής κυβέρνησης να δώσει σε τέτοιους πρόσφυγες τα χαμηλότερα επιδόματα που προβλέπονται στη σχετική νομοθεσία για το άσυλο.

Ταυτοχρόνως είναι σωστό και το να μη μειωθεί η υποστήριξη προς εκείνους που έχουν ήδη έρθει στη Γερμανία. […] Δεν θα ήταν δίκαιο κάτι τέτοιο απέναντι στους ανθρώπους που έχουν επιβαρυνθεί ήδη τόσο πολύ από την κατάσταση που επικρατεί στην πατρίδα τους. Πιο σημαντικό και από το ύψος των επιδομάτων πάντως είναι το να γίνει μεγαλύτερη προσπάθεια για την ενσωμάτωση των Ουκρανών που ζουν εδώ στην αγορά εργασίας. Στην Πολωνία, η οποία σε αναλογία με το μέγεθος του πληθυσμού έχει υποδεχθεί περισσότερους πρόσφυγες από την Ουκρανία, η ενσωμάτωση έχει επιτευχθεί σε μεγαλύτερο βαθμό – και αυτό δεν οφείλεται μόνο στο γεγονός ότι τα γλωσσικά εμπόδια για τους Ουκρανούς είναι μικρότερα στην Πολωνία απ’ ό,τι στη Γερμανία, αλλά και στο ότι το πολωνικό κράτος έχει υιοθετήσει διαφορετική προσέγγιση από το γερμανικό».