Γερμανία-Iσραήλ: «Η απόφαση που άργησε πολύ»

«Το ότι ένα τμήμα της ισραηλινής κυβέρνησης είναι ακροδεξιό, ήταν κάτι που για καιρό η γερμανική κυβέρνηση υποτιμούσε (...) Όταν ρωτήθηκαν για τους εξτρεμιστές υπουργούς, Ισραηλινοί διπλωμάτες διεμήνυσαν ότι τις τελικές αποφάσεις θα τις έπαιρνε ο Βενιαμίν Νετανιάχου. Αυτό ήταν επίσης βολικό για τους Γερμανούς πολιτικούς» αναφέρει σε σχόλιό της η γερμανική ραδιοφωνία dlf, με αφορμή την απόφαση της γερμανικής κυβέρνησης να παγώσει τις αποστολές όπλων στο Ισραήλ για τη Γάζα. Ωστόσο όπως παρατηρεί, οι ίδιοι οι ακραίοι υπουργοί είναι εκείνοι που «δίνουν ολοένα περισσότερο τον τόνο».

Όπως αναφέρει το σχόλιο: «η ισραηλινή κυβέρνηση θέλει να επεκτείνει την κατοχή στη Λωρίδα της Γάζας. Η φρίκη που προκλήθηκε είναι μεγάλη, όχι μόνο στη Γάζα, αλλά και στο Ισραήλ, μεταξύ των οικογενειών των ομήρων, στην αντιπολίτευση, μεταξύ των πρώην αρχηγών του στρατού και των μυστικών υπηρεσιών». Ως προς την απόφαση Νετανιάχου να καταληφθεί η Γάζα ή τα απομεινάρια της, το σχόλιο θέτει το ερώτημα: «ποιον άλλο σκοπό εξυπηρετεί η κατάληψη της Γάζας, πέρα από το να την καταστρέψει ολοκληρωτικά και να οδηγήσει τον πληθυσμό σε μεγαλύτερη φυγή στο μέλλον;».

Το Ισραήλ δεν έχει πετύχει τους πολεμικούς στόχους του: «να νικήσει τη Χαμάς και να απελυθερώσει τους ομήρους». Ταυτόχρονα «είναι μια καλή απόφαση η γερμανική κυβέρνηση να σταματήσει την αποστολή όπλων που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στη Γάζα. Ένα βήμα που έρχεται πολύ αργά. Μήπως όμως η απόφαση αυτή θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια του Ισραήλ και αντιβαίνει στην 'Staatsräson' (κρατική επιταγή); Όχι! Μάλλον το αντίθετο!» καταλήγει το σχόλιο.

«Η απόφαση του Μερτς δεν είναι αρκετή»

Η εφημερίδα Zeit από την πλευρα της σχολιάζει επίσης την αναστολή των αδειών για εξαγωγές όπλων στο Ισραήλ από την κυβέρνηση Μερτς. «Δεν υπήρχε πραγματικά άλλη επιλογή. Ο Βενιαμίν Νετανιάχου κατάφερε να αναγκάσει τη γερμανική κυβέρνηση να κάνει κάτι που ήθελε απεγνωσμένα να αποφύγει: κατάφερε να δώσει επιτέλους τέλος στη σιωπηλή κριτική της Γερμανίας για τον πόλεμο του Ισραήλ στη Γάζα, αναγκάζοντάς την να αναλάβει δράση», σημειώνει και προσθέτει:

«Κάποιοι μπορούν να εκλάβουν τις εξελίξεις ως ένα ιστορικό σημείο καμπής στις σχέσεις Γερμανίας και Ισραήλ. Στην πραγματικότητα ήταν ο μόνος τρόπος να αποφύγει η Γερμανία περαιτέρω τη διεθνή περιθωριοποίηση (...) To Bερολίνο προτίμησε να σταθεί στο πλευρό εκείνων που θεωρούν το σχέδιο του Νετανιάχου τρελό. Σε αυτό συντάσσονται σχεδόν όλες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, αλλά και χιλιάδες Ισραηλινοί που έχουν βγει στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν (...) Όλοι συμπεραίνουν ότι η Χαμάς δεν αποτελεί πια στρατιωτική απειλή για το Ισραήλ, ότι οι όμηροι μπορούν να σωθούν μέσω μιας συμφωνίας και όχι μιας νέας επίθεσης (...) Και μπορεί η Χαμάς να φοβάται μια πολιτικά ασήμαντη θέση μετά το τέλος του πολέμου, αλλά ο Νετανιάχου φοβάται την αίθουσα του δικαστηρίου».

Το σχόλιο καταλήγει: «Η Γάζα δεν είναι η μόνη περιοχή στην πλανήτη όπου παραβιάζεται το διεθνές δίκαιο. Αλλά είναι ο μόνος πόλεμος, στον οποίο ένα δημοκρατικό κράτος, με το οποίο η Γερμανία έχει μια ιδιαίτερη συμμαχία εξαιτίας του Ολοκαυτώματος, δοκιμάζει με τη στήριξή μας να  βλάψει το διεθνές δίκαιο. Η σκόπιμη λιμοκτονία ενός λαού είναι έγκλημα πολέμου. Όπως και η συστηματική καταστροφή νοσοκομείων, σχολείων, συστημάτων ύδρευσης και ηλεκτροδότησης. Η προφανώς προσχεδιασμένη 'εθελοντική' μετεγκατάσταση χιλιάδων Παλαιστινίων θα συνιστούσε εκτοπισμό ενός έθνους.

Τίποτα από όλα αυτά δεν περιλαμβάνεται στην ανακοίνωση της γερμανικής κυβέρνησης. Κανένα από τα μέλη της δεν έχει διακρίνει ακόμη αυτά τα μαζικά εγκλήματα».