Γενιά των 600 € και "αγανακτισμένοι" της Μαδρίτης - βίοι παράλληλοι;

Σε αναβρασμό βρίσκονται τις τελευταίες ημέρες αρκετές ευρωπαϊκές χώρες. Χιλιάδες νέοι κυρίως σε ηλικία άνθρωποι κατέβηκαν και το Σαββατοκύριακο στους δρόμους για να διαδηλώσουν κατά της εφαρμοζόμενης από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις πολιτικής. Η έλλειψη προοπτικής για το μέλλον το βασικό τους κίνητρο, θα πει ο Σβεν Γκίγκολντ, ευρωβουλευτής των Γερμανών Πρασίνων και συνιδρυτής της Attac:

"Στην Ισπανία οι συνέπειες της οικονομικής κρίσης είναι ιδιαίτερα αισθητές. Το θέμα σε αυτές τις χώρες είναι ότι ενώ σε εμάς το πρόβλημα της ανεργίας αφορά κυρίως τους ηλικιωμένους, στην Ισπανία κυρίως οι νέοι αποκλείονται από την αγορά εργασίας. Αυτός όμως δεν είναι ο μόνος λόγος που κατεβαίνουν στους δρόμους. Όπως μου μεταφέρουν φίλοι από εκεί οι άνθρωποι θεωρούν τελείως άδικο το γεγονός ότι τα κόμματα απέτυχαν να συναγάγουν τα δέοντα συμπεράσματα από την κρίση. Θεωρούν άδικες τις μεταρρυθμίσεις και αισθάνονται ότι οι τράπεζες παίρνουν λεφτά από τους απλούς ανθρώπους για να επιλυθούν τα προβλήματα που προκάλεσαν οι ίδιες με την ασύδοτη παροχή δανείων".

Πολλοί νέοι αποφασίζουν και εγκαταλείπουν τις πατρίδες τους αναζητώντας εκτός ένα καλύτερο αύριο. "Θα πρέπει να διαβάσει και να ακούσει κανείς προσεκτικά τα όσα ζητούν οι διαδηλωτές. Βασικό σύνθημα του κινήματος της 15ης Μαΐου στην Ισπανία είναι ‘Αληθινή δημοκρατία τώρα’. Βασικό τους αίτημα είναι η κατάργηση των προνομίων για εκείνους που αποκαλούν πολιτική τάξη και η μάχη κατά της διαφθοράς. Ζητούν καλύτερη πρόσβαση στην αγορά εργασίας για τους νέους και επίσης, και το θεωρώ ιδιαίτερα ενδιαφέρον, μια δικαιότερη κατανομή της εργασίας".

Μπορεί να συγκριθεί η κατάσταση των νέων στην Ισπανία με τη γενιά των 600 ευρώ στην Ελλάδα, ρωτήθηκε ο συνιδρυτής της Attac; "Η περιθωριοποίηση και οι αβέβαιες συνθήκες εργασίας των νέων ισχύουν και για την Ελλάδα. Έχω διοργανώσει δυο πολιτικές εκδηλώσεις και στην Ελλάδα. Έχω ακούσει νέους με πολύ υψηλό μορφωτικό επίπεδο να μου λένε ότι δουλεύουν για 600 και 700 ευρώ. Και ας μην ξεχνάμε το εξής: η Αθήνα είναι ακριβότερη από το Βερολίνο. Αυτό σημαίνει ότι τους πιστεύω, όταν μου λένε ότι δεν μπορούν να βγουν έξω με τους φίλους τους ή και να ικανοποιήσουν βασικές τους ανάγκες".

Το κοινό νόμισμα έχει νόημα μόνον όταν υπάρχει κοινή οικονομική και δημοσιονομική πολιτική, υποστηρίζει ο Σβεν Γκίγκολντ. Προχωρήσαμε στην εισαγωγή του ευρώ χωρίς να υπάρχει κοινή οικονομική διακυβέρνηση ή μια οικονομική ένωση και αυτό είναι που πρέπει να αλλάξει τώρα, όπως λέει: "Αυτό σημαίνει καταρχήν ότι οι πιο αδύναμες χώρες όπως η Ελλάδα και η Ισπανία δεν θα πρέπει να πληρώνουν τα υψηλότερα επιτόκια την ώρα που οι πιο σταθερές χώρες οι οποίες ούτως ή άλλως δεν αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα προβλήματα, όπως η Αυστρία και η Γερμανία, καταβάλουν τα χαμηλότερα επιτόκια. Πιστεύω ότι είναι επιτακτική η ανάγκη ενός κοινού ευρωομολόγου που θα βοηθούσε και την Ισπανία να εξέλθει πιο γρήγορα από την κρίση".

Σε αυτό το σημείο ο ευρωβουλευτής επικρίνει τη γερμανική κυβέρνηση για την αρνητική της στάση.