WELT: Η Ελλάδα παίρνει την κατάσταση στα χέρια της
18 Ιουλίου 2025
Ρεπορτάζ για τις εντάσεις μεταξύ Λιβύης και Ελλάδας όπως και τις αυξημένες μεταναστευτικές ροές από τη Βόρεια Αφρική προς την Κρήτη δημοσιεύει και σήμερα ο γερμανικός Τύπος.
«Οι σχέσεις του Χαφτάρ με την Αθήνα ήταν για κάποιο διάστημα σταθερές, τελευταία όμως επιδεινώθηκαν: αφ' ενός μεν λόγω του ότι ο Χαφτάρ επιμένει για την εφαρμογή του τουρκολιβυκού μνημονίου, το οποίο προηγουμένως απέρριπτε, αφ' ετέρου δε επειδή φεύγουν από την Ανατολική Λιβύη ολοένα και περισσότερες βάρκες με πρόσφυγες με κατεύθυνση την Κρήτη», παρατηρεί η Süddeutsche Zeitung.
Έτσι, «ενώ στο Ανατολικό Αιγαίο, σε νησιά όπως η Λέσβος και η Σάμος, έχει μειωθεί ο αριθμός των αφίξεων από την κοντινή τουρκική ηπειρωτική χώρα, οι βάρκες που κατευθύνονται από το Τομπρούκ στην Ελλάδα αυξάνονται ολοένα και περισσότερο». Η εξέλιξη αυτή πάντως «δεν ανησυχεί μόνο την Αθήνα, αλλά και τις Βρυξέλλες: αυτός ήταν ο λόγος που την προηγούμενη εβδομάδα ο Ευρωπαίος Επίτροπος Μετανάστευσης, Μάγκνους Μπρούνερ, ταξίδεψε στη Λιβύη – όπου και βίωσε ένα φιάσκο. Ήδη στο αεροδρόμιο ο Μπρούνερ, όπως και οι υπουργοί και αξιωματούχοι από την Ελλάδα, την Ιταλία και τη Μάλτα που τον συνόδευαν, κηρύχθηκαν personae non gratae από τις αρχές του Χαφτάρ.
[…] Τις ημέρες γύρω από την εν μέρει αποτυχημένη επίσκεψη της αντιπροσωπείας της ΕΕ στη Λιβύη ήρθαν ιδιαιτέρως πολλά σκάφη στην Κρήτη και τη Γαύδο – το οποίο προκάλεσε υποψίες στην Αθήνα πως ο Χαφτάρ επιδιώκει στοχευμένα να εντείνει την πίεση στους Ευρωπαίους», συνεχίζει η SZ. «Εντωμεταξύ, η ελληνική κυβέρνηση αυξάνει την πίεση στους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Άνθρωποι που εντοπίζονται από την Ακτοφυλακή στην Κρήτη ή στα ανοικτά του νησιού μεταφέρονται απευθείας σε περίκλειστα κέντρα στο Ηράκλειο ή τα Χανιά. Η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Μητσοτάκη φοβάται προφανώς τη δυσαρέσκεια των ξενοδόχων στην Κρήτη, οι οποίοι πιστεύουν πως η εικόνα των προσφύγων στις περιοχές των παραθεριστών θα μπορούσε να επηρεάσει αρνητικά τις τουριστικές δραστηριότητες».
«Η Ελλάδα παίρνει την κατάσταση στα χέρια της»
Μετά την αποτυχημένη προσπάθεια των Ευρωπαίων αντιπροσώπων να ταξιδέψουν στη Λιβύη και να συμβάλουν στην αντιμετώπιση της διαφαινόμενης κρίσης, «η Ελλάδα παίρνει την κατάσταση στα χέρια της», γράφει από την πλευρά της η WELT.
«Η Αθήνα λαμβάνει τρία δραστικά μέτρα, προκειμένου να θέσει την κρίση υπό έλεγχο. Πρώτον, αναστέλλει το δικαίωμα ασύλου για τους μετανάστες που έρχονται από τη Βόρεια Αφρική μέσω της Μεσογείου. […] Δεύτερον, οικοδομεί ένα νέο κέντρο κράτησης στην Κρήτη. Οι αυξημένες αφίξεις είχαν επιβαρύνει σημαντικά τις υποδομές του νησιού. Οι τοπικοί δήμαρχοι δήλωναν τις τελευταίες εβδομάδες πως δεν είναι πια σε θέση να βοηθήσουν τους μετανάστες. Εκατοντάδες μετανάστες περίμεναν κάτω από τον καυτό ήλιο στα λιμάνια, ορισμένοι φιλοξενούνταν σε μεγάλες αποθήκες, απ' όπου η κυβέρνηση ξεκινούσε σταδιακά να τους μεταφέρει στην ηπειρωτική χώρα. […] Και τρίτον, η Αθήνα στέλνει δύο πολεμικά πλοία για θαλάσσιες περιπολίες στην περιοχή μεταξύ Κρήτης και Λιβύης, με στόχο τον περιορισμό των παράνομων αφίξεων. Τα μέσα που θα χρησιμοποιήσουν για να το πετύχουν αυτό πάντως παραμένουν άγνωστα».
Βέβαια, όπως εξηγεί το γερμανικό μέσο, η παρουσία των δύο πολεμικών πλοίων στην περιοχή «δεν οφείλεται αποκλειστικά στις μεταναστευτικές ροές, αλλά και στις γεωπολιτικές εντάσεις μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας για θαλάσσιες ζώνες και εκμετάλλευση των πόρων στην Ανατολική Μεσόγειο».
Την ίδια στιγμή, γίνονται πιο αιχμηρές και οι τοποθετήσεις στην εγχώρια πολιτική σκηνή, «στο πλαίσιο μίας ρητορικής κλιμάκωσης. Ο υπουργός Μετανάστευσης Πλεύρης έκανε λόγο για "εισβολή” μεταναστών στην Ευρώπη. Προφανώς, η κυβέρνηση φοβάται διαρροές συντηρητικών ψηφοφόρων προς τα κόμματα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας – και υπόσχεται να τους κερδίσει πίσω, υιοθετώντας σκληρή στάση στο μεταναστευτικό», καταλήγει η WELT.
Η Ελλάδα «από προβληματικό παιδί, μαθητής-πρότυπο»
«Ελλάδα: Από προβληματικό παιδί, μαθητής-πρότυπο» τιτλοφορείται ρεπορτάζ της tagesschau, αναφορικά με την πρόοδο της ελληνικής οικονομίας.
«Όπως επισημαίνει ο Κρίστιαν Κοπφ, επικεφαλής των αγορών ομολόγων της Union Investment, το 30% του ΑΕΠ της χώρας εξαρτάται από τον τουρισμό. "Η Ελλάδα είναι μία μικρή οικονομία που εξαρτάται από τον τουρισμό. Κάπως σαν τη Φλόριντα της Ευρώπης. Πολλοί πηγαίνουν εκεί απλώς επειδή είναι όμορφα να ζήσει κανείς στη χώρα”, εξηγεί ο Κοπφ».
Αρκετά χρόνια μετά την οικονομική κρίση της δεκαετίας του 2010 «η χώρα τα πάει πάλι καλύτερα. Το κράτος έχει εξυγιάνει τον προϋπολογισμό του και μπορεί να δανειστεί και πάλι από τις κεφαλαιαγορές με πιο ευνοϊκές συνθήκες. Με αυτά τα μέσα η Ελλάδα έχει επενδύσει πολύ στις υποδομές της χώρας και με αυτόν τον τρόπο έχει προσελκύσει και πολλούς επενδυτές από το εξωτερικό, όπως αναφέρει ο Μάριαν Βεντ, επικεφαλής του παραρτήματος του Ιδρύματος Konrad Adenauer στην Αθήνα. "Η γερμανική φαρμακοβιομηχανία Boehringer Ingelheim, για παράδειγμα, αποτελεί το 1% του ΑΕΠ. Οι γερμανικές εταιρείες συνολικά αποτελούν περίπου το 5% του ΑΕΠ, επομένως η Γερμανία έχει επενδύσει στη χώρα”.
Η Γερμανία αποτελεί τον μεγαλύτερο επενδυτή στη χώρα με 20%, ενώ ακολουθεί η Ιταλία. Πέραν του τουρισμού υπάρχουν και ορισμένοι άλλοι κλάδοι που παρουσιάζουν ενδιαφέρον στη μικρή χώρα: η ψηφιοποίηση, η ενέργεια και ο υγειονομικός κλάδος», συνεχίζει η tagesschau.
Πέραν του τουρισμού, στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας συμβάλλει και το γεγονός ότι η χώρα έχει μετατραπεί σε κόμβο διαμετακομίσεων μέσω του λιμανιού του Πειραιά, τις δυνατότητες του οποίου αξιοποιούν πρωτίστως οι Κινέζοι, «οι οποίοι ελέγχουν το 51% του λιμανιού». Οι Κινέζοι εκμεταλλεύτηκαν την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού κατά την περίοδο της κρίσης – «και εκ των υστέρων μοιάζει κάπως κοντόφθαλμη αντιμετώπιση το ότι δόθηκε σε κινεζικά χέρια ένα λιμάνι με τέτοια στρατηγική σημασία», προσθέτει ο Κοπφ.
Σε κάθε περίπτωση, «η Ελλάδα ανακτά την εμπιστοσύνη των επενδυτών και προσελκύει επίσης εκατομμύρια τουρίστες ετησίως». Και η Γερμανία μπορεί να διδαχθεί από την Ελλάδα, ιδίως αναφορικά με το κομμάτι της ψηφιοποίησης, η οποία αποτελεί σημαντικό όπλο «στην καταπολέμηση της μαύρης εργασίας και της φοροδιαφυγής». Τι άλλο θα μπορούσαν να πάρουν οι Γερμανοί από τους Έλληνες; Το ότι οι τελευταίοι «έχουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στον ιδιωτικό τομέα παρά στο κράτος και είναι πιο ανοιχτοί σε καινούρια πράγματα. Επίσης, "τη νοοτροπία: ας ξεκινήσουμε και θα λύσουμε τα όποια προβλήματα στην πορεία”, παρατηρεί ο Μάριαν Βεντ. Οι Γερμανοί σκέφτονται την όλη διαδικασία εξαρχής διεξοδικά και, εάν δεν φαίνονται όλα 100% εντάξει, δεν ξεκινούν καν το εγχείρημα. Και εδώ μπορούμε να πάρουμε παράδειγμα από τους Έλληνες», καταλήγει το γερμανικό μέσο.