SZ: Οι χρήστες των social είναι «αγελάδες για άρμεγμα»

Η αναστολή εξέτασης αιτήσεων ασύλου για τρεις μήνες που ανακοίνωσε η ελληνική κυβέρνηση για όσους καταφθάνουν στην  Ελλάδα από τη Βόρεια Αφρική είναι ένα από τα θέματα στις σελίδες του γερμανικού Τύπου. Το Spiegel αναφέρει σε δημοσίευμά του: «Η αναστολή των νέων διαδικασιών ασύλου αποτελεί μέρος της στρατηγικής της ελληνικής κυβέρνησης προκειμένουνα αποτρέψει νέους μετανάστες να εισέλθουν στη χώρα μέσω σκληρών μέτρων και της απειλής έλλειψης προοπτικής. Στα τέλη Ιουνίου, ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης είχε ανακοινώσει την αποστολή πολεμικών πλοίων στη θαλάσσια περιοχή ανοικτά των λιβυκών ακτών. Ο Πρωθυπουργός είχε δηλώσει τότε ότι είναι απαραίτητο να "αναλάβουμε προληπτική και αποτρεπτική δράση".

Όσον αφορά την αναστολή των αιτήσεων ασύλου, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι οι μετανάστες που φθάνουν θα κρατούνται και θα πρέπει να επιστρέφονται στις χώρες καταγωγής τους το συντομότερο δυνατό. "Η δίοδος στην Ελλάδα κλείνει και αυτό είναι μήνυμα και προς τους διακινητές", δήλωσε  ο Kυριάκος Μητσοτάκηςστη συζήτηση στη Βουλή. Ο νέος, ακροδεξιός υπουργός Μετανάστευσης της Ελλάδας, Θάνος Πλεύρης, ανακοίνωσε ότι ο δρόμος για τους παράνομους μετανάστες είναι πλέον "είτε η φυλακή είτε η επιστροφή στη χώρα τους".»

Και το δημοσίευμα παρατηρεί λίγο παρακάτω: «Είναι αμφίβολο πάντως αν οι μετανάστες είναι πράγματι ελεύθεροι να αποφασίσουν για το ταξίδι τους μετά τη Λιβύη. Συμμορίες διακινητών και πολιτοφυλακές ελέγχουν τμήματα της εμφυλιοπολεμικής χώρας και μερικές φορές κρατούν μετανάστες αιχμάλωτους σε καταυλισμούς. Για το επικίνδυνο ταξίδι ζητούν πολύ μεγάλα ποσά, σύμφωνα με πληροφορίες μεταξύ 1.500 και 5.000 ευρώ».

Μετανάστες: συχνά θύματα διακινητών και παραστρατιωτικών οργανώσεων

Για το ίδιο θέμα η taz του Βερολίνου γράφει: «Το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες δήλωσε ότι το πακέτο μέτρων της κυβέρνησης Μητσοτάκη παραβιάζει το Διεθνές Δίκαιο. Ένα είναι βέβαιο. Ενώ στο παρελθόν οι άνθρωποι που ζητούσαν προστασία ταξίδευαν στην Ελλάδα κυρίως μέσω Τουρκίας, σήμερα ολοένα περισσότεροι άνθρωποι φτάνουν στην  Κρήτη μέσω Λιβύης.

Από τις αρχές του χρόνου, περισσότεροι από 9.000 πρόσφυγες έχουν καταφτάσει στην Ελλάδα με αυτόν τον τρόπο. Σε σύγκριση με το πρώτο εξάμηνο του 2024, ο αριθμός έχει τετραπλασιαστεί. Μόνο την Δευτέρα 963 άνθρωποι έφτασαν στην Κρήτη. Το πρωί της Τετάρτης, η ελληνική ακτοφυλακή περισυνέλεξε άλλους 520 μετανάστες ανοιχτά της Κρήτης. Σύμφωνα με τις ελληνικές αρχές, οι νέες αφίξεις είναι κυρίως άνθρωποι από την Αίγυπτο, το Πακιστάν και το Μπαγκλαντές. Όλες αυτές οι χώρες θεωρούνται ασφαλείς χώρες προέλευσης στην Ελλάδα.

Οι άνθρωποι στην Κρήτη φιλοξενούνται προσωρινά σε άδειες αίθουσες εργοστασίων και αθλητικές εγκαταστάσεις. Πολλοί κοιμούνται έξω. Υπάρχει σοβαρή έλλειψη σε εγκαταστάσεις υγιεινής, τρόφιμα, ρούχα, στρώματα και κουβέρτες. Μέχρι τώρα, το σχέδιο ήταν να μεταφερθούν οι πρόσφυγες σε φυλασσόμενα κέντρα υποδοχής στην ηπειρωτική Ελλάδα.

Την Τρίτη, ο αρμόδιος Επίτροπος της  ΕΕ για τη  μεταναστευτική πολιτική , Μάγκνους Μπρούνερ, και οι υπουργοί Μετανάστευσης της Ελλάδας, της Ιταλίας και της Μάλτας προχώρησαν σε διαπραγματεύσεις με τη λιβυκή κυβέρνηση στην Τρίπολη ώστε να βρεθούν τρόποι να σταματήσουν τις διελεύσεις - χωρίς όμως επιτυχία».

Τα εθιστικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης

Τέλος η Süddeutsche Zeitung σε σχόλιό της αναλύει τη σχέση κέρδους και εθισμού για τα social media και γράφει: «Tα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι μέρος της πραγματικότητας. Η βότκα είναι επίσης μέρος της πραγματικότητας. Αλλά δεν είναι κάθε πτυχή της πραγματικότητας αποδεκτή για τα παιδιά και τους νέους και ωφέλιμη για την ανάπτυξή τους. Η κατανάλωση βότκας, για παράδειγμα.

Αν πιστέψουμε τους ψυχολόγους και τους παιδαγωγούς, η κατάσταση είναι παρόμοια με την κατανάλωση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Ακριβώς όπως τα παιδιά και οι νέοι δεν επιτρέπεται να πίνουν οινοπνευματώδη ποτά, έτσι δεν πρέπει να αφήνονται στο έλεος των αλγορίθμων των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Ένα όριο ηλικίας για την πρόσβαση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι απαραίτητο».

Και η εφημερίδα συνεχίζει: «Η σύγκριση μεταξύ του αλκοόλ και ορισμένων εφαρμογών είναι εύστοχη. Και τα δύο είναι εθιστικά (…) Οι αλγόριθμοι πίσω από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης εξυπηρετούν πρωτίστως το κέρδος των τεχνολογικών εταιρειών στις  ΗΠΑ   ή την Κίνα.

Για τις εταιρείες αυτές, οι χρήστες τους δεν είναι πελάτες, αλλά αγελάδες που μπορούν να αρμέγουν. Θέλουν τα δεδομένα τους καθώς και την προσοχή τους ώστε να τα προωθήσουν στους πραγματικούς πελάτες, τους διαφημιστές που πληρώνουν. Οι εταιρείες μέσων κοινωνικής δικτύωσης έχουν έναν κύριο στόχο: να διατηρήσουν τους χρήστες τους για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Έχουν σχεδιαστεί για να προκαλούν εθισμό».