Σπάνια μετεκλογικά το κλίμα σε ένα κόμμα που έχει νικήσει τις εκλογές είναι τόσο συγκρατημένο, αν όχι βαρύ. Αυτό φάνηκε ήδη από την εκλογική βραδιά, στο Konrad Adenauer Haus, την έδρα των Χριστιανοδημοκρατών, όπου το κλίμα κάθε άλλο παρά εορταστικό ήταν. Οι Χριστιανοδημοκράτεςκέρδισαν μεν, όμως χωρίς να πιάσουν ποσοστό γύρω στο 30%, το οποίο είχαν θέσει ως στόχο. Έλαβαν 28,5%.
Ήξεραν ότι δεν είχαν μπροστά τους εύκολες επιλογές: υποσχέσεις που γνώριζαν εκ των πραγμάτων ότι δεν θα μπορέσουν να υλοποιηθούν, όπως η προσήλωση στην δημοσιονομική πειθαρχία στο πρότυπο του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε (πολιτικού μέντορα του Φρίντριχ Μερτς). Το «χρεόφρενο» τελείωσε πριν καν συγκροτηθεί η νέα κυβέρνηση, με πρωτοφανείς για γερμανικά δεδομένα κοινοβουλευτικές διαδικασίες.
Ήξεραν επίσης ότι θα πρέπει να συνεργαστούν με εταίρους, όπως οι Σοσιαλδημοκράτες, τους οποίους είχαν προηγουμένως επικρίνει σφοδρά, με θεμελιώδεις διαφωνίες σε θέματα αρχών και επιλογών. Ήξεραν επίσης ότι θα βρεθούν ενώπιον μιας νέας, απρόβλεπτης, ταραχώδους διεθνούς κατάστασης: τον κόσμο του Ντόναλντ Τραμπ. Ήξεραν ακόμη ότι απέναντί τους στη γερμανική βουλή θα έχουν μια ισχυρή ακροδεξιά αντιπολίτευση, την Εναλλακτική για τη Γερμανία, που έλαβε στις εκλογές του Φεβρουαρίου το καλύτερο ποσοστό που είχε λάβει ποτέ: 20,8%.
Δεν είχαν υπολογίσει όμως ότι τόσο γρήγορα, λίγες εβδομάδες μόνο μετά τις εκλογές, οι δημοσκοπήσεις θα έδιναν «ισοπαλία»: 24% Χριστιανική Ένωση (CDU/CSU), 24% Εναλλακτική για τη Γερμανία.
Την περασμένη Τετάρτη, Χριστιανική Ένωση και Σοσιαλδημοκράτες, ανακοίνωσαν ότι συμφώνησαν για σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού. Θα ακολουθήσουν εσωκομματικές διεργασίες και αρχές Μαΐου θα ορκιστεί ο Φρίντριχ Μερτς νέος καγκελάριος, εκπληρώνοντας έτσι το σημαντικότερο προσωπικό του όνειρο: αυτό που κάποτε του είχε στερήσει ηΆγκελα Μέρκελ.
Η συμφωνία για σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού που παρουσίασε η Χριστιανική Ένωση με τους Σοσιαλδημοκράτες έχει τρεις βασικούς στόχους. Πρώτον, να δοθεί ώθηση στην ανάκαμψη της Γερμανίας, στην οικονομία, τις υποδομές, την ψηφιοποίηση ώστε η χώρα να ξαναγίνει ελκυστική σε επενδύσεις και ανταγωνιστική απέναντι στην Κίνα. Δεύτερον, να καταστεί η Γερμανία ετοιμόπολεμη, απέναντι στην ρωσική απειλή, η οποία για το Βερολίνο είναι υπαρξιακής φύσης.
Μέσα σε όλα αυτά προστίθεται η πρόκληση της διαχείρισης του μεταναστευτικού. Η πορεία που έχει επιλέξει η Χριστιανική Ένωση έχει προδιαγραφεί από την ατζέντα της Ακροδεξιάς: κλειστά σύνορα, απελάσεις, μια Γερμανία που δεν θα καλωσορίζει τους ξένους, αλλά θα τους δέχεται υπό αυστηρότατες προϋποθέσεις.
Αν η AfD έρθει πρώτη στις δημοσκοπήσεις
Για όλους τους παραπάνω λόγους απέτυχε η προηγούμενη τρικομματική κυβέρνηση υπό τον Σοσιαλδημοκράτη Όλαφ Σολτς. Για όλους τους παραπάνω λόγους η Εναλλακτική για τη Γερμανία, που προτάσσει την επιστροφή στην πυρηνική ενέργεια ως κλειδί για την ανάκαμψη, που διατείνεται ότι έχει στενές επαφές με Μόσχα, Πεκίνο και τον σκληρό πυρήνα της διακυβέρνησης Τραμπ και η οποία στο πεδίο του μεταναστευτικού διαφημίζει ότι έχει τις «αυθεντικές» λύσεις, προετοιμάζει ήδη κυβερνητικό πρόγραμμα για τις επόμενες ομοσπονδιακές εκλογές.
Ο Μερτς κατάφερε μετά από πολλές δεκαετίες να εκπληρώσει τον μοναδικό πολιτικό του στόχο: να ορκιστεί προσεχώς καγκελάριος. Το μεγάλο στοίχημα είναι να μην γίνει ο μοιραίος καγκελάριος της σύγχρονης Γερμανίας. Η Ακροδεξιά δεν είναι πια απειλή είναι αξιωματική αντιπολίτευση με διευρυμένες δικαιοδοσίες στη γερμανική βουλή και δεν αποκλείεται να έρθει η μέρα που θα βγει πρώτη σε κάποια δημοσκόπηση. Το στοίχημα τότε θα έχει ήδη χαθεί για τον Φρίντριχ Μερτς.