Germanwings: 10 χρόνια από την αδιανόητη αεροπορική τραγωδία

Συνολικά 150 άνθρωποι από 17 χώρες έχασαν τη ζωή τους στη συντριβή αεροσκάφους της Germanwings, θυγατρικής της Lufthansa, στις γαλλικές Άλπεις στις 24 Μαρτίου 2015. Ανάμεσά τους μια σχολική τάξη από τη μικρή γερμανική πόλη Χάλτερν αμ Ζεε, με 14 μαθήτριες, δύο μαθητές και δύο δασκάλους.

Δέκα χρόνια μετά, ο τότε διευθυντής του σχολείου Ούλρχιχ Βέσελ λέει ότι δεν θα ξεχάσει ποτέ τη στιγμή που μετέφερε τη θλιβερή είδηση στους γονείς των παιδιών, που επέστεφαν με την μοιραία πτήση 4U9525 από πρόγραμμα ανταλλαγής μαθητών στη Βαρκελώνη. Είχαν συγκεντρωθεί σε τάξη του γυμνασίου και περίμεναν. Ώρες πριν τα κανάλια είχαν ξεκινήσει να μεταδίδουν πλάνα από τα συντρίμμια του μοιραίου αεροσκάφους στις γαλλικές Άλπεις κοντά στο Λε Βερνέ. «Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη φρίκη στο πρόσωπό τους», θυμάται ο πρώην διευθυντής του σχολείου.

Αδιανόητη αιτία συντριβής

Η συντριβή του αεροσκάφους της Germanwings στις 24 Μαρτίου 2015 στις 10.41 π.μ. είναι μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ευρωπαϊκή αεροπορική ιστορία. Όχι μόνο λόγω του μεγάλου αριθμού θυμάτων, αλλά και λόγω της αδιανόητης αιτίας συντριβής. Για τους υπεύθυνους διερεύνησης της συντριβής σε Γερμανία και Γαλλία δεν υπάρχει μέχρι σήμερα αμφιβολία. Ο 27χρονος ψυχικά ασθενής συγκυβερνήτης Αντρέας Λούμπιτς έστρεψε το αεροσκάφος συνειδητά στον ορεινό όγκο για να βάλει τέλος στη ζωή του, παίρνοντας μαζί του 149 ψυχές. Ο Λούμπιτς φρόντισε να μείνει μόνος στο πιλοτήριο κλειδώνοντας έξω τον κυβερνήτη του αεροσκάφους και μείωσε χειροκίνητα το ύψος πτήσης από τα 38.000 πόδια στα θανατηφόρα 100 πόδια. «Αυτή η ενέργεια μόνο σκόπιμη θα μπορούσε να είναι», τόνιζε το 2015 ο αρμόδιος εισαγγελέας Μπρις Ρομπέν.

Στο διαμέρισμα του Αντρέας Λούμπιτς στο Ντίσελντορφ, οι διωκτικές αρχές βρήκαν πλήθος στοιχεία για την κλονισμένη ψυχική υγεία του 27χρονου συγκυβερνήτη. Ήταν «ασταθής προσωπικότητα» και «ψυχικά άρρωστος», ανέφερε ο εισαγγελέας Ρομπέν. «Εντελώς ακατάλληλος για να πετά αεροσκάφος».

Ποιος επέτρεψε σε ψυχικά ασθενή πιλότο να πετάξει;

Για πολλούς συγγενείς θυμάτων πολλά ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα ακόμα και σήμερα, μια δεκαετία μετά. Ποιος επέτρεψε στον συγκυβερνήτη να καθίσει στο πιλοτήριο, παρά το γεγονός ότι ήταν ψυχικά ασθενής; Γιατί κανένας από τους γιατρούς του δεν σήμανε συναγερμό; Γιατί δεν ήρθε ποτέ τίποτα στο φως στις ετήσιες εξετάσεις πτητικής ικανότητας; Πώς είναι δυνατόν κανείς να μην είδε, να μην παρατήρησε κάτι;

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος αρκετοί συγγενείς ή οικείοι θυμάτων βρέθηκαν στον τόπο της τραγωδίας στις γαλλικές Άλπεις. Στην μικρή πόλη Χάλτερν στην περιοχή του Ρουρ συγγενείς, δάσκαλοι και πρώην μαθητές κατέθεσαν λευκά τριαντάφυλλα στην αναμνηστική πλάκα με τα ονόματα των θυμάτων, ενώ στις 10:41 π.μ. οι καμπάνες ήχησαν πένθιμα. Όπως κάθε χρόνο στις 24 Μαρτίου.

Επιμέλεια: Στέφανος Γεωργακόπουλος