FAZ: Ευτυχώς δεν κατέρρευσε εντελώς ο συνασπισμός

Η χθεσινή αλλαγή κυβέρνησης ήταν τουλάχιστον επεισοδιακή. Παρ' ότι όμως ο Φρίντριχ Μερτς έγραψε ιστορία, καθώς έγινε ο πρώτος καγκελάριος από το 1949 που δεν εγκρίνεται με την πρώτη ψηφοφορία στην Μπούντεσταγκ, κατάφερε εν τέλει λίγες ώρες αργότερα να συγκεντρώσει την απαραίτητη πλειοψηφία και να αποτελέσει έτσι τον επόμενο καγκελάριο της χώρας.

«Τώρα μπορεί να πει κανείς πως ο Φρίντριχ Μερτς, έστω και με μαυρισμένο μάτι, κατάφερε να γίνει καγκελάριος. Το ότι δεν τα κατάφερε όμως με την πρώτη ψηφοφορία είναι πολύ σοβαρότερο από μία μελανιά, που μέρα με τη μέρα περνάει», σχολιάζει το Γερμανικό Δημοσιογραφικό Δίκτυο (RND).

«Το πολιτικό χάος που προκάλεσαν Χριστιανική Ένωση και SPD στην Μπούντεσταγκ είναι ένα σκληρό πλήγμα για μία χώρα που χρειάζεται επειγόντως μεταρρυθμίσεις και αλλαγές. Και είναι επίσης ένα σοβαρό πλήγμα και για τον Φρίντριχ Μερτς, αλλά και για τον Λαρς Κλίνγκμπαϊλ. Αμφότεροι οι επικεφαλής των κομμάτων του συνασπισμού έκαναν ορισμένα σημαντικά λάθη – και παρά τις μεγαλόστομες δηλώσεις τους δεν φρόντισαν να συγκεντρώσουν αρκετούς ανθρώπους για να τις στηρίξουν. Η συγκεκριμένη καταστροφή δεν μπορεί να εξηγηθεί με αναφορές περί δημοκρατικών διαδικασιών.

[…] Το δράμα της αποτυχίας Μερτς στην πρώτη ψηφοφορία επέτρεψε σε όλους τους βουλευτές να ρίξουν μια ματιά στην επακόλουθη άβυσσο. Και υπό τον τρόμο αυτής της προοπτικής οι αποστάτες αποφάσισαν τελικά να στηρίξουν τον Μερτς». Απόδειξη δε του ότι ο Μερτς «δεν δίνει τη δέουσα προσοχή, δεν λαμβάνει τις απαραίτητες προφυλάξεις και ότι στερείται πολιτικών ενστίκτων» είναι και το γεγονός ότι «ο Μερτς δεν είδε ποτέ τον κίνδυνο που υπήρχε, παραδίδοντας μάλιστα ήδη από τη Δευτέρα την προεδρία της κοινοβουλευτικής του ομάδας στον Γενς Σπαν», τονίζει το γερμανικό δίκτυο.

Μέχρι σήμερα η εκλογή του καγκελαρίου «θεωρούνταν μία γιορτή της Δημοκρατίας, […] σηματοδοτώντας την ειρηνική παράδοση της εξουσίας από τη μία κυβέρνηση στην επόμενη. Ποτέ μέχρι σήμερα δεν υπήρξε καγκελάριος που να μη συγκεντρώσει την απαραίτητη πλειοψηφία. Και τώρα που η Δημοκρατία βρίσκεται τους τελευταίους μήνες υπό μεγαλύτερη πίεση από ποτέ άλλοτε, τόσο σημαντικότερο είναι οι Δημοκράτες να φροντίσουν για την εδραίωση της σταθερότητας».

Τώρα «ο Μερτς αναλαμβάνει καθήκοντα καγκελαρίου ευρισκόμενος ήδη σε θέση άμυνας. […] Και αυτό καθιστά ακόμα πιο δύσκολη την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων, της πολιτικής αλλαγής και τη βελτίωση των δυνατοτήτων του κράτους», καταλήγει το RND.

HB: Κάποιοι δεν αντιλήφθηκαν το διακύβευμα

«Προφανώς ορισμένοι βουλευτές του υποτιθέμενα μεγάλου συνασπισμού δεν συνειδητοποιούν πόσο μικρή είναι η πλειοψηφία του – και ποιο είναι το διακύβευμα: η εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων στην πολιτική τάξη και το κύρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας ως παράγοντα σταθερότητας σε έναν μεταβαλλόμενο κόσμο», σχολιάζει από την πλευρά της η Handelsblatt.

«Όποιο και αν ήταν όμως το κίνητρο των αποστατών, οι ψηφοφόροι δεν θα δείξουν κατανόηση για τη συμπεριφορά τους στην ψηφοφορία. Η εθνικιστική AfD έχει προσπεράσει τη Χριστιανική Ένωση σε ορισμένες δημοσκοπήσεις. […] Και το φιάσκο της 6ης Μαΐου θα απασχολήσει για αρκετό καιρό ακόμη τη γερμανική πολιτική».

Η HB διερωτάται: «Τι γίνεται από εδώ και πέρα; Η Δημοκρατία του Βερολίνου δεν είναι μία δεύτερη Βαϊμάρη, αλλά η αυξανόμενη αστάθεια είναι αναμφισβήτητη. Έτσι, η Γερμανία περνάει μία αλλαγή που άλλα ευρωπαϊκά κράτη έχουν ήδη βιώσει. Το κέντρο αποδυναμώνεται, τα άκρα ενισχύονται. Η διασφάλιση ανθεκτικών πλειοψηφιών γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη και, εξαιτίας αυτού, το ίδιο συμβαίνει και με την επίλυση των πολιτικών προβλημάτων.

Στην Ευρώπη κυριαρχεί ένα κενό ηγεσίας. Και πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ευελπιστούσαν πως η Γερμανία θα μπορούσε να το καλύψει υπό την ηγεσία της νέας κυβέρνησης. Το κατά πόσο όμως θα μπορέσει να συμβεί αυτό τελικά, θα φανεί μέσα στις επόμενες εβδομάδες και μήνες. […] Ο Μερτς πάντως έχει αποδείξει πως μπορεί να διαχειριστεί τα πλήγματα. Στο παρελθόν χρειάστηκε τρεις προσπάθειες για να γίνει επικεφαλής της CDU. Και τώρα άλλες δύο για να αναλάβει την καγκελαρία».

FAZ: Ευτυχώς δεν κατέρρευσε εντελώς ο συνασπισμός

«Το πραγματικά ιστορικό θα ήταν η οριστική κατάρρευση του κυβερνητικού συνασπισμού κομμάτων του κέντρου – ευτυχώς όμως δεν φτάσαμε έως εκεί», σχολιάζει η Frankfurter Allgemeine Zeitung.

Τώρα «η Γερμανία χρειάζεται ένα βιώσιμο σχέδιο πολιτικής άμυνας, που θα βασίζεται στο ότι η χώρα αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της Δύσης, θα προωθεί τη στενή συνεργασία με τους εταίρους και στα πλαίσια της ευρωπαϊκής στρατιωτικής βιομηχανίας και θα διακρίνει σαφώς τους φίλους από τους εχθρούς του κράτους».

Κατά την FAZ η νέα γερμανική κυβέρνηση θα πρέπει να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για «μία στενότερη και πιο εποικοδομητική συνεργασία στην ΕΕ». Σε έναν κόσμο με ραγδαίες εξελίξεις και αυξανόμενη γεωπολιτική αβεβαιότητα, «η Γερμανία χρειάζεται μία κυβέρνηση που θα έχει το θάρρος να προβεί σε αλλαγές. Εάν η κυβέρνηση Μερτς το καταφέρει αυτό, ιδίως με τον τρόπο που το αντιλαμβάνεται ο λαός, τότε η αποτυχία στην πρώτη ψηφοφορία για την καγκελαρία θα περάσει στα βιβλία της Ιστορίας ως μία απλή υποσημείωση».