50 χρόνια Διεθνής Αμνηστία

Σήμερα, 50 χρόνια μετά από την ίδρυση της Διεθνούς Αμνηστίας (ΔΑ) η οργάνωση κάνει τον απολογισμό της, διακηρύσσοντας δια στόματος του γενικού της γραμματέα Salil Shetty πως «η επανάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων βρίσκεται στο κατώφλι μιας ιστορικής αλλαγής…η έκκληση για δικαιοσύνη, ελευθερία και αξιοπρέπεια έχει εξελιχθεί πια σε παγκόσμια απαίτηση, που γιγαντώνεται καθημερινά….»

Είναι αλήθεια ότι η δικαιοσύνη, η ελευθερία και η αξιοπρέπεια συνιστούν πια παγκόσμια απαίτηση και σε αυτό συνέβαλε ουσιαστικά η ΔΑ με τις καμπάνιες και τους αγώνες της.

Χιλιάδες πολιτικοί κρατούμενοι απελευθερώθηκαν μέσω των αγώνων της ΔΑ. Πολλοί είναι μάλιστα σήμερα ενεργά μέλη και στελέχη της. Ένας από αυτούς ο Χιλιανός Ρουμπέν Ρουίζ που φυλακίστηκε από τη χούντα του Πινοσέτ και απελευθερώθηκε μετά από προσπάθειες της Επιτροπής Συμπαράστασης στη Χιλή που συστάθηκε στη Γερμανία το 1973 και στην οποία συμμετείχε και η ΔΑ.

Η ΔΑ με σύνδεσμό της στις φυλακές του Πινοσέτ, φυγάδευσε τον Ρουμπέν Ρουίζ κατ’ αρχήν στο σπίτι του επισκόπου Χέλμουτ Φρεντς και αργότερα στη Γερμανία, στην πόλη Ράτινγκεν.

Από τότε ο Χιλιανός πρώην πολιτικός κρατούμενος έγινε μέλος και ακτιβιστής της Διεθνούς Αμνηστίας και σήμερα εκπροσωπεί την τοπική ομάδα της οργάνωσης στην πόλη του. Η ομάδα της ΔΑ στην πόλη που ζει ο Ρουίζ στο Ράτινγκεν βοήθησε στην απελευθέρωση 230 Χιλιανών πολιτικών κρατουμένων.

Τις δεκαετίες ’60 – ’70 οι βασικοί στόχοι της ΔΑ στη Γερμανία ήταν τα ανθρώπινα δικαιώματα στις δικτατορίες της Ευρώπης (Πορτογαλία, Ισπανία, Ελλάδα) και της Λατινικής Αμερικής, αλλά και στην ανατολική Γερμανία.

Ο Γκερντ Ρούγκε, παλαίμαχος δημοσιογράφος του κρατικού τηλεοπτικού καναλιού WDR, ιδρυτικό μέλος της ΔΑ, θυμάται δυσκολίες: «Η Αμνηστία έπρεπε να είναι μια οργάνωση που δεν φείδεται κριτικής έναντι συγκεκριμένων οργανώσεων, κομμάτων, θρησκειών, κοσμοθεωριών, κρατών ή καθεστώτων, εάν επρόκειτο για την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τα μέλη της Αμνηστίας στρατεύθηκαν τότε πολιτικά στην προάσπιση της ελευθερίας της γνώμης.»

Την εποχή εκείνη επρόκειτο για δύσκολο έργο, διότι η διεθνής οργάνωση βρέθηκε συχνά εκούσα άκουσα στο μάτι του κυκλώνα: στη διένεξη Δύσης και Ανατολής, στα δίχτυα του Ψυχρού Πολέμου.

Παρ’ όλα αυτά κατάφερε να υπερασπιστεί τα ανθρώπινα δικαιώματα και στη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας με μεγάλη υπευθυνότητα.

Χαρακτηριστική είναι για την εποχή η περίπτωση του Βόλφγκανγκ Βέλς, τότε ηθοποιού και σήμερα πολιτολόγου και συγγραφέα, ο οποίος το 1964 φυλακίστηκε επειδή προσπάθησε να αποδράσει από την τότε σοσιαλιστική Γερμανία. Τελικά το 1971 αφέθηκε ελεύθερος μετά από σχετική εκστρατεία της ΔΑ και πιέσεις του Βίλι Μπραντ.

Να σημειώσουμε ότι το παράρτημα της ΔΑ στη Γερμανία κλείνει και αυτό φέτος τα 50 χρόνια: ιδρύθηκε τον Ιούνιο του 1961 στην Κολωνία, από τον προαναφερθέντα δημοσιογράφο Γκερντ Ρούγκε, την συγγραφέα Καρόλα Στερν και τον επίσης δημοσιογράφο και συγγραφέα Φέλιξ Ρεξχάουζεν, από τις πρώτες γνωστές προσωπικότητες που απεκάλυψαν τότε δημόσια την ομοφυλοφιλία τους.