Ο πρώην πρωταθλητής του μποξ Χένρυ Μάσκε έκανε το αδύνατο δυνατό

Η αίθουσα της Olympiahalle του Μονάχου ήταν κατάμεστη από 12.500 ενθουσιώδεις λάτρεις το μποξ. Άλλα 19 εκατομμύρια τηλεθεατών καθηλώθηκαν στους τηλεοπτικούς τους δέκτες για να παρακολουθήσουν την επιστροφή του τζέντλεμαν του μποξ, του Χενρυ Μάσκε, στο ρινκγ, να παίρνει την ρεβάνς από τον πρώην πρωταθλητή , τον αμερικανό Βιρτζιν Χιλλ. Μια αληθινή ιστορία με πολύ αίμα, δάκρυα, ιδρώτα, θέληση, πείσμα, και πολύ - πολύ χρήμα. Θα θυμάστε το τραγουδι Time to say googbuy, ένας ύμνος που γράφτηκε τη δεκαετία του 90 για να αποχαιρετίσει ο αθλητικός κόσμος τον Χένρυ Μασκε, που στις 23 Νοεμβρίου του 1996, σε ηλικία 31 ετών εγκατέλειπε τα ρινγκ ηττημένος από τον αντίπαλό του, τον αμερικανό Βίρτζιν Χιλλ. Από τότε μέχρι το περασμένο Σάββατο το βράδυ πέρασαν ακριβώς 10 χρόνια και μερικοί μήνες. Στην κατάμεστη Olympiahalle του Μονάχου ο Χενρυ Μάσκε, 43 χρονών έπαιρνε την πολυπόθητη ρεβανς έχοντας απέναντί του τον ίδιο αντίπαλο. Μια νίκη που δεν σημαίνει, όπως υπογράμμισε και ο ίδιος ο Μάσκε, επιστροφή στα ρινγκ, αλλά ένα οριστικό τέλος από το σπόρ, όπως ταιριάζει στους ζωντανούς μύθους του αθλητισμού.

Την απόφαση γι αυτή την αναμέτρηση την πήρε ο Χενρυ Μάσκε πέρυσι. Ακολούθησαν 55 εβδομάδες εντατικής προετοιμασίας για μια δημόσια υπόσχεση, ότι αυτή την φορά θα νικούσε τον Χιλλ. Οι επικριτές του έπεσαν επάνω του προεξοφλώντας ότι μετά από 10 χρόνια απουσίας, ο αγώνας θα ήταν ένα σκέτο φιάσκο. Το σημαντικό όμως ήταν ο Μάσκε έκλεισε τα αυτιά του σε όλα αυτά και επικέντρωσε την προσοχή του στην σκληρή προετοιμασία. «Όποιος νόμισε ότι τα έκανα όλα αυτά για να ζήσω και πάλι όλη τη ατμόσφαιρα της δημοσιότητας με τα άπειρα φλας και τα χειροκροτήματα, απατάται», δήλωσε μετά τον αγώνα ο Μάσκε. «Αυτά τα δέκα χρόνια που μεσολάβησαν έγινα πιο ώριμος». Και είναι αλήθεια. Ο πρώην πρωταθλητής δεν έχασε ποτέ το μέτρο και προετοιμάστηκε για τον αγώνα με ακρίβεια και σκληρή πειθαρχία. Ίσως ο αγώνας, αυστηρά ιδωμένος, να μην ήταν ότι καλύτερο έχει παρουσιάσει μέχρι τώρα το μποξ, αλλά δεν ήταν αυτό το θέμα. Το μήνυμα ήταν άλλο, η πίστη στον στόχο. Ο Χενρυ Μάσκε περιγράφει λίγη ώρα μετά τον αγώνα για τις ατέλειωτες ώρες αναμονής πριν τον αγώνα, αλλά και για ήταν απόφασή του να τελειώσει εδώ, στην κορυφή της δόξας του. «Η νύχτα ήταν σύντομη. Να κοιμηθώ δεν μπόρεσα και πολύ. Είχα ένα βαθύ αίσθημα ανησυχία, αλλά παράλληλα και ένα υπέροχο συναίσθημα να ξυπνώ όπως πριν από 10 χρόνια και να πιάνω τον εαυτό μου να λέει, ξέρεις έτσι όπως τελείωσες πριν από 10 χρόνια δεν ήταν καλά. Ήταν δύσκολες στιγμές, σκληρές στιγμές. Ένα πράγμα όμως δεν μετάνιωσα και σε ένα δεν αμφέβαλα, να ξαναρχίσω. Ήταν το τελευταίο μου νούμερο, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία. Ξέρετε πέρυσι, δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι θα ξαναγύριζα και με ρωτούσαν, πότε θα σταματήσω. Είναι λίγο χλευασμός»…

Επιστροφή του Χένρυ Μάσκε στα ρινγκ δεν θα ξαναυπάρξει. Ο γερμανός πρωταθλητής αποχαιρέτισε τα εκατομμύρια των τηλεθεατών με μια νίκη και ένα μήνυμα μαζί, ότι εκτός από τα 1,8 εκατομμύρια ευρω που πήρε για τον αγώνα, τίποτα σε αυτήν τη ζωή δεν είναι αδύνατο. Ήθελε, και το κατάφερε, να αποδείξει ότι το πείσμα, η πειθαρχία και η αντοχή κάνουν ακόμη κα τα βουνά να μετατοπιστούν. Το μυαλό του Μάσκε κέρδισε το σώμα του, μια νίκη με εχθρό τον χρόνο. Είναι και ο λόγος που ο Χενρυ Μάσκε καταλαμβάνει δικαίως μια ξεχωριστή θέση στο πάνθεον των ζωντανών ηρώων του μποξ.