Ο Πολ Γούλφοβιτς υποψήφιος πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας: νέο-συντηρητική επίθεση ή τιμητική απομόνωση;
17 Μαρτίου 2005«Ο άξιος μισθός του γερακιού», «Τα πρωτεία στην διπλωματία» «Νέο-συντηρητική επίθεση ή τιμητική απομόνωση;» με αυτούς τους τίτλους σχολιάζουν σήμερα οι γερμανικές εφημερίδες την πρόταση του Αμερικανού προέδρου Μπους να αναλάβει ο Πολ Γουλφοβιτς ως νέος πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας.
Frankfurter Allgemeine Zeitung: «Με τον Γούλφοβιτς η Παγκόσμια Τράπεζα, ένας από τους σημαντικότερους διεθνείς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς, θα αποκτήσει ως πρόεδρο μια ισχυρή προσωπικότητα με συντηρητικό ιδεολογικό εξοπλισμό και το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών θα χάσει έναν ειδήμονα σε ζητήματα εξοπλισμού και διεθνούς ασφάλειας. Παρόμοια ήταν η απόφαση Μπους για τονΤζον Μπόλτον, ένα ηγετικό στέλεχος επίσης με συντηρητικό προσανατολισμό, τον οποίο πρότεινε ως μελλοντικό πρέσβη των ΗΠΑ στα ΗΕ. Πρόκειται για κάθαρση των υπουργείων Εξωτερικών και Άμυνας από τα νέο-συντηρητικά γεράκια; Ίσως ναι. Ίσως και όχι. Μπορεί να δει κανείς τα πράγματα και από μια άλλη οπτική γωνία. Εκείνη της αναδιάταξης των δυνάμεων: πρόκειται για επιθετική στρατηγική με τα μέσα της διπλωματίας στην κατάληψη διεθνών πόστων-κλειδιών και κατάλληλης αναβάθμισής τους. Τα πρωτεία έχει λοιπόν η διπλωματία;»
Süddeutsche Zeitung: «Ο Μπους φαίνεται να έμαθε το μάθημά του μετά τις κακές του εμπειρίες με τους Ευρωπαίους. Αυτή τη φορά πριν ανακοινώσει επίσημα οποιαδήποτε υποψηφιότητα, συζήτησε με πολλούς Ευρωπαίους ηγέτες την πρότασή του για τον Γούλφοβιτς. Εάν κατόρθωσε να εξαφανίσει και τις αμφιβολίες τους για την καταλληλότητα του υποψηφίου του, παραμένει άγνωστο. Πάντως αυτή τη φορά δεν θέλησε να τους φέρει αντιμέτωπους με τετελεσμένα γεγονότα.»
Χθες συνεκλήθη σε σώμα η ιρακινή βουλή. Τις διαφωνίες των πολιτικών παρατάξεων επικρίνουν σήμερα οι γερμανικές εφημερίδες. Παραθέτουμε χαρακτηριστικά σχόλια:
Frankfurter Rundschau: «Εκτός από την ορκωμοσία οι Ιρακινοί βουλευτές δεν κατόρθωσαν τίποτε άλλο. Σύμφωνα με το σύνταγμα θα έπρεπε να εκλεγούν με πλειοψηφία 2/3 ένα τριμελές προεδρείο και ο πρωθυπουργός. Η απαιτούμενη πλειοψηφία δεν επετεύχθη. Δεν υπήρξε καμία συμφωνία, καμία σύγκλιση απόψεων. Αυτό σημαίνει ότι ο προσωρινός πρωθυπουργός Ιγιάτ Αλάουι που όρισαν οι κατοχικές δυνάμεις θα παραμείνει στο πόστο του και ότι το προσωρινό σύνταγμα θα εξακολουθεί να ισχύει. Όμως η ένοπλη αντίσταση συνεχίζεται και επομένως οι αμερικανικές δυνάμεις κατοχής οφείλουν να παραμείνουν στη χώρα. Αυτό ακριβώς δεν ήθελε και δεν θέλει ο ιρακινός λαός. Όποιος τον Ιανουάριο παρά τις αντίξοες συνθήκες και τους σοβαρούς κινδύνους βρήκε το δρόμο για τα εκλογικά τμήματα και ψήφισε, ήλπιζε στη δημοκρατία. Αλλά σήμερα διαπιστώνει ότι είναι ακόμη πολύ μακριά.»
Süddeutsche Zeitung: «Μπορεί να μην απέτυχε η διαδικασία εκδημοκρατισμού στο Ιράκ, αλλά το χθεσινό αδιέξοδο στο κοινοβούλιο της χώρας αποδεικνύει ότι τα προβλήματα δεν λύνονται ως δια μαγείας με τις εκλογές. Πρόκειται για κάτι περισσότερο από την σύνθεση της κυβέρνησης: ποιό καθεστώς θα έχουν τελικά οι Κούρδοι στο Ιράκ; Θα υπάρχει μια ισχυρή ομοσπονδία ή μια χαλαρή συνομοσπονδία; Τί θα γίνει με τους Άραβες του Κιρκούκ; Και τελικά που θα πάνε τα κέρδη από το πετρέλαιο της περιοχής στα κουρδικά ταμεία ή στον κρατικό προϋπολογισμό της Βαγδάτης; Αυτά τα ζητήματα είναι θεμελιώδη και ως γνωστόν οι θέσεις σιιτών, σουνιτών και Κούρδων διαμετρικά αντίθετες. Την επίλυση αυτών των ζητημάτων οφείλει τώρα να δρομολογήσουν οι αμερικανικές κατοχικές δυνάμεις. Ο κίνδυνος μιας κατάρρευσης του μετά-Σαντάμ Ιράκ δεν αποσοβήθηκε ακόμη.»