Ο Έλμαρ Μπροκ, πρόεδρος της Επιτροπής Εξ. Υποθέσεων του Ευρωκοινοβουλίου στην Deutsche Welle: «Τα σύνορα της Ελλάδας είναι απαραβίαστα»

Ο κ. Μπροκ χαρακτήρισε θετικό μήνυμα την μεγάλη αποχή, που σημειώθηκε στο πρόσφατο δημοψήφισμα στην ΠΓΔΜ για την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας. Αναφορικά με το ζήτημα της ονομασίας και τη σχετική διένεξη με την Ελλάδα ο Γερμανός ευρωβουλευτής ανέφερε τη θέση της ΕΕ:

«Πιστεύω ότι μετά από δέκα χρόνια θα πρέπει και οι δύο κυβερνήσεις να καθήσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και να βρουν μια ενδεδειγμένη λύση. Η λύση αυτή θα πρέπει να προσφέρει την εγγύηση στην Ελλάδα ότι δεν πρόκειται να υπάρξουν αλυτρωτικά κινήματα και ότι από το όνομα δεν θα εγείρονται απαιτήσεις, όπως συνέβη στην αρχή στην ΠΓΔΜ όπου ορισμένα σύμβολα αποτυπώθηκαν σε νομίσματα, γραμματόσημα κλπ. Σύμβολα που βρίσκονται στην Ελλάδα. Εδώ πρέπει να γίνει σαφές ότι τα σύνορα της Ελλάδας θεωρούνται απαραβίαστα».

Στη συνέχεια ο κ. Μπροκ σχολίασε τις συχνές παραβιάσεις του ελληνικού εναερίου χώρου από τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη:

«Είναι κάτι που συμβαίνει εδώ και χρόνια και είναι απαράδεκτο. Θα ήταν επιθυμητή η συνολική διευθέτηση του προβλήματος για παράδειγμα από το Διεθνές Δικαστήριο. Νομίζω ότι η ανάπτυξη των σχέσεων ΕΕ-Τουρκίας, αλλά και οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις θα πρέπει να περιλαμβάνουν και το ζήτημα της ασφάλειας των συνόρων μιας χώρας μέλους. Αυτό θα πρέπει να αποτελεί όρο για την κατάληξη των διαπραγματεύσεων»

Κατά τον κ. Μπροκ η ενταξιακή προοπτική της Τουρκίας, είναι μια ανοικτή διαδικασία και στο τέλος της δεν αποκλείεται να υπάρξει ίσως μια άλλη μορφή ένταξης στην ΕΕ. Η Τουρκία όμως θα πρέπει να ανήκει στο δυτικό στρατόπεδο για το συμφέρον της Ελλάδος της Ευρώπης, αλλά και της ίδιας τη Τουρκίας. Το ΕΛΚ, στο οποίο ανήκει ο κ. Μπροκ, υποστηρίζει πως αντί ένταξης στην Τουρκία θα πρέπει να χορηγηθεί το καθεστώς της προνομιακής σχέσης με την ΕΕ

«Η προνομιακή σχέση είναι μια από τις επιλογές, εάν στην πορεία των διαπραγματεύσεων διαπιστώσουμε πως δεν υπάρχει άλλη δυνατότητα. Μπορεί όμως να υπάρξουν άλλες δυνατότητες για παράδειγμα ο ευρωπαϊκός οικονομικός χώρος. Έτσι και αλλιώς θα πρέπει ανεξάρτητα από την πορεία των τουρκικών διαπραγματεύσεων να εξετάσουμε και άλλες μορφές ένταξης στην ΕΕ, διότι υπάρχουν χώρες όπως π.χ. στα Δυτικά Βαλκάνια που δεν μπορούν γίνουν μέλη της Κοινότητας. Τί μπορούμε ακόμη να κάνουμε με την Ουκρανία στο μέλλον κλπ. Πρέπει να αναπτύξουμε τις σχέσεις μας σε πολλά επίπεδα με τις χώρες εκείνες που τα επόμενα δέκα χρόνια δεν θα μπορούν, δεν θέλουν ή δεν πρέπει να γίνουν μέλη. Στην περίπτωση της Ουκρανίας η έλλειψη προοπτικής ήταν μεγάλο λάθος και το βλέπουμε στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η χώρα. Η Ουκρανία δεν έχει ευρωπαϊκή προοπτική και ίσως την αναζητήσει αλλού, κάτι που δεν μας συμφέρει από άποψη στρατηγικής. Δεύτερον η προοπτική συνδέεται άμεσα με την εκπλήρωση κάποιων προϋποθέσεων. Στην Τουρκία δόθηκε η προοπτική αυτή το 1963 πριν από 41 χρόνια και μέχρι σήμερα η χώρα δεν κατόρθωσε να εκπληρώσει όλους τους όρους. Επομένως δεν είναι δικό μας το πρόβλημα, αλλά της Τουρκίας».

Στην τελευταία Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου συζητήθηκε και το θέμα της χρηματοδότησης της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Ένα καυτό θέμα καθώς εκτός από τη χρηματοδοτική στήριξη υπάρχει και το ζήτημα των απευθείας εμπορικών σχέσεων της ΕΕ με την τουρκοκυπριακή κοινότητα.

«Στο σημείο αυτό πρέπει να πω ότι και Ελληνοκύπριοι πρέπει να επιδείξουν πνεύμα προθυμίας. Δεν μπορούμε να επαναφέρουμε πλήρως την κατάσταση όπως αυτή ήταν στις αρχές του 1974. Η επίτευξη συμβιασμού θα βελτιώσει τη ζωή των ανθρώπων εκεί. Είναι όμως απόλυτα ξεκάθαρο ότι η αναγνώριση από την Τουρκία της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας. Δεν μπορούμε να διεξάγουμε επι μακρόν ενταξιακές διαπραγματεύσεις με μια χώρα, η οποία δεν αναγνωρίζει μια άλλη χώρα μέλος της ΕΕ».

(ανταπόκριση του Θ.Γ.)