«Οι Ευρωπαίοι υποστηρίζουν τον Κέρι επειδή ο Μπους ενσαρκώνει όλες τις προκαταλήψεις, στις οποίες στηρίζεται ο αντιαμερικανισμός».
2 Νοεμβρίου 2004
Σημειώνεται ένα πρωτοφανές ρεύμα υπέρ του δημοκρατικού υποψηφίου και παράλληλα αυξάνεται η δυσαρέσκεια προς το πρόσωπο του σημερινού προέδρου Τζορτζ Μπους. Πού οφείλεται αυτό το κλίμα στην Ευρώπη, ρωτούμε τον καθηγητή της Πολιτικής Επιστήμης στο πανεπιστήμιο της Ερφούρτης Ντίτμαρ Χερτς:
«Κατ` αρχή θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά σχεδόν σε όλον τον κόσμο η πλειονότητα των πολιτών τάσσεται υπέρ του Τζον Κέρι. Εξαίρεση αποτελούν, ίσως, η Ρωσία και το Ισραήλ για τους γνωστούς λόγους. Η υποστήριξη που δέχεται ο Τζον Κέρι από όλον σχεδόν τον κόσμο δεν οφείλεται στο Δημοκρατικό Κόμμα, αλλά ούτε και στο πρόσωπό του. Οφείλεται κυρίως στην αντιπάθεια προς το πρόσωπο του προέδρου Μπους και στην πολιτική που αυτός εκφράζει. Ο Μπους ενσαρκώνει όλα τα αρνητικά στερεότυπα που έχουμε για την Αμερική. Σε αυτά θα πρέπει να προστεθεί και η πολιτική του στο Ιράκ, η οποία ενισχύει την αρνητική αξιολόγηση που σημειώνεται στις ευρωπαϊκές χώρες».
Στην Ευρώπη διαπιστώνουμε μια πρωτοφανή αντιπάθεια προς το πρόσωπο ενός αμερικανού προέδρου. Σε αντίθεση με τους αμερικανούς πολίτες οι Ευρωπαίοι δεν μπορούν να ανεχθούν ούτε καν το ύφος, με το οποίο παρουσιάζεται στη δημοσιότητα ο αμερικανός πρόεδρος, υπενθυμίζουμε στον γερμανό καθηγητή:
«Στην Αμερική έχουμε να κάνουμε με ένα διαφορετικό πολιτικό σύστημα και μια διαφορετική πολιτική κουλτούρα. Το ύφος και τα περιεχόμενα του πολιτικού λόγου του προέδρου Μπους, που απορρίπτουν οι Ευρωπαίοι, αντανακλούν ένα μεγάλο μέρος της αμερικανική πολιτικής παράδοσης. Για παράδειγμα οι συχνές αναφορές στο Θεό, στη θρησκεία και την οικογένεια, όπως άλλωστε και η οικειότητα, με την οποία απευθύνεται στους Αμερικανούς, συνιστούν στοιχεία της αμερικανικής παράδοσης. Ταυτόχρονα ωστόσο διαπιστώνουμε ότι και η ίδια η αμερικανική κοινωνία είναι διχασμένη. Οι μισοί Αμερικανοί απορρίπτουν τον Μπους με ακόμη μεγαλύτερη εμπάθεια και για πολύ περισσότερους λόγους από ό,τι οι Ευρωπαίοι, οι οποίο σε τελική ανάλυση επικρίνουν μόνο το στιλ του και τον πόλεμο στο Ιράκ», υπογραμμίζει ο Ντίτμαρ Χερτς.
Πράγματι οι Ευρωπαίοι επικεντρώνουν την κριτική τους στην πολιτική του αμερικανού προέδρου έναντι του Ιράκ, ωστόσο πολλοί βλέπουν στην απόρριψη του κυρίου Μπους την έκφραση ενός αντιαμερικανισμού που απλώς βρήκε τώρα την αφορμή για να εκδηλωθεί.
«Η απόρριψη του Τζορτζ Μπους από τους Ευρωπαίους σίγουρα εμπεριέχει μια μεγάλη δόση αντιαμερικανισμού. Από την άλλη πλευρά ωστόσο ο αντιαμερικανισμός αυτός συνιστά μια πολιτική απόρριψη, η οποία εξελίχθηκε έτσι εξαιτίας των κινήσεων του αμερικανού προέδρου. Στην αρχή της θητείας του το κλίμα στην Ευρώπη ήταν διαφορετικό. Μπορεί η στάση των Ευρωπαίων να μην ήταν ευνοϊκή έναντι του Μπους, αλλά δεν διακρινόταν από την σημερινή αντιπάθεια, η οποία αναπτύχθηκε σταδιακά μετά την 11η Σεπτεμβρίου. Μετά από τις τρομοκρατικές επιθέσεις ο Μπους ακολούθησε μια πολιτική επίδειξης ισχύος έναντι και της Ευρώπης, τονίζοντας ότι η Αμερική μπορεί να τα κάνει όλα μόνη της και ενάντια στην άποψη των Ευρωπαίων. Ο Μπους υιοθέτησε τις κατηγορίες του καλού και του κακού υπογραμμίζοντας την αρχή του «όποιος δεν είναι μαζί μου είναι εναντίον μου». Αυτή την αρχή απορρίπτουν οι Ευρωπαίοι, μεταξύ άλλων και για ιστορικούς λόγους. Ο Μπους ενσαρκώνει όλα αυτά που επικρίνουν οι Ευρωπαίοι και επιβεβαιώνει κατά κάποιο τρόπο προκαταλήψεις και στερεότυπα», καταλήγει ο καθηγητής Ντίτμαρ Χερτζ.