Iz Srbije do Strazbura – studenti biciklisti na cilju

Studenti iz Srbije, nakon što su biciklima prešli više od 1400 kilometara, stigli su jučer u Strazbur kako bi Vijeću Evrope i institucijama Evropske unije predali pismo s informacijama o aktuelnoj situaciji u Srbiji. Tokom trinaest dana dugog puta, prolazili su kroz brojne gradove u kojima su ih emotivno dočekivali građani, uglavnom iz dijaspore, i organizovali im prijem.

Na trgu Kleber u Strazburu već u ranim popodnevnim satima počelo je okupljanje pripadnika Srba u dijaspori koji podržavaju zahtjeve studenata u Srbiji. S njima je bio i nemali broj istomišljenika koji je došao iz Srbije, koji su dočekali studente iz Beograda, koji već mjesecima protestuju i čiji je cilj  obilazak evropskih institucija poput Savjeta Evrope i Evropskog parlamenta u Strazburu.

Postavljena je bina s ozvučenjem, kao i nekoliko dugačkih tezgi sa hranom i pićem, pripremljenim za bicikliste. O redu na trgu starali su se isključivo redari iz redova organizatora, uglavnom sami studenti, a skup su sa distance nadzirale dvije manje grupe francuskih policajaca.

Oko 17 sati na trg su počeli da pristižu i Srbi na biciklima, koji su vozili svoje privatne „ture do Strazbura“ u znak solidarnosti sa studentima iz Srbije. Među njima je bilo većih i manjih grupa. Neki su potegli iz Danske, neki iz Švajcarske, bilo je biciklista iz Holandije, Njemačke i drugih zemalja.

Demonstracije „za"

Na trgu je crveno markirana „ciljna ravnina" koja je vodila ka bini, tako da su biciklisti prolazili kroz špalir demonstranata sa mnoštvom transparenata i zastava. A kada je riječ o zastavama, organizatori su strogo vodili računa o tome da se vijore isključivo zastave Srbije i pojedinih fakulteta ili gradova – druge nisu bile dozvoljene.

Svi prisutni ponašali su se kao da su to demonstracije za nešto, a ne protiv nekoga ili nečega; iako je bilo dosta malih transparenata sa raznovrsnim varijacijama izraza „Ko se lača mati“ (ovo je aluzija na lapsus predsjednice parlamenta Ane Brnabić, koja je željhela reći: "Ko se mača lati"). Nije se čuo nijedan povik protiv aktuelne srpske vlasti. Bile su to demonstracije obilježene afirmativnim, a ne negativnim skandiranjem – divljenjem, a ne gnjevom.

Čekanje

Osim toga, bilo je to i veliko zajedničko čekanje – na studente na biciklima koji su u svojim etapama kroz Evropu prešli 1.400 kilometara, da bi tu, u Strazburu, pokušali da skrenu pažnju evropskih institucija na sebe, demonstracije i svoje viđenje situacije u Srbiji– uvjereni da nakon petomjesečnih protesta i nakon jednog od najmasovnijih skupova u istoriji moderne Srbije, niko više ne može da ih tretira kao marginalnu pojavu, ili da se pravi da ih ne vidi.

Čekanje je moralo da se razriješi: „Tura do Stazbura“ završila se ulaskom prvih studenata-biciklista na trg Kleber u 20:40, pod noćnim osvjetljenjem. Propraćen je frenetičnim duvanjem u pištaljke, udaranjem u bubnjeve, horskim pjevanjem na bini i svjetlima hiljada mobilnih telefona, koji su snimali spektakl.

Medalje

Biciklisti su se na kraju pomiješali sa masom, da bi na kraju svako od njih pojedinačno bio pozvan na binu, predstavljen prisutnima i simbolično nagrađen medaljom. Ta odličja su potom dobili i pripadnici „pedala podrške“ iz dijaspore.

Skup, prožet jakim pozitivnim emocijama od početka do kraja, završen je pozivom studentskih redara prisutnima da ne ostavljaju za sobom smeće i da, ako hoće, pomognu studentima da očiste trg kad se isprazni.

Nakon odmora, sada slijede obilasci evropskih institucija, prije svega Savjeta Evrope i Evropskog parlamenta.

Pratite nas i na Facebooku, preko Twittera, na Youtubeu, kao i na Instagramu